Pałuczanie
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Rejon | Pałuki | |
| Państwo | Polska | |
| Język | polski standardowy, dialekt wielkopolski, gwary pałuckie | |
| Grupa | Polacy | |
Pałuczanie – grupa etnograficzna ludności polskiej zamieszkującej Pałuki – obszar przejściowy między Wielkopolską, Kujawami i Krajną.
Ich nazwa wywodzi się od starosłowiańskich wyrazów łęg, ług, łuk, łuh oznaczających tereny podmokłe, bądź od średniowiecznego rodu Pałuków[1], władających dobrami, obejmującymi część chodzieskiego, część wągrowieckiego, okolice Żnina i Szubina po Noteć. Swoją gwarą i tradycyjną kulturą ludową nawiązują do północnej Wielkopolski, a także do elementów z terenu Kujaw.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Adamczewski, Budownictwo ludowe na Pałukach, „Studia Lednickie”, 7, 2002, s. 193-238 [dostęp 2020-06-24].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Brencz, Wielkopolska jako region etnograficzny, Poznań 1996
| ||||||||||||||||||||||