Drohiczyn (Polska)

{{{nazwa}}}

{{{nazwa oryginalna}}}

[[Plik:{{{zdjęcie}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis zdjęcia}}}]] {{{opis zdjęcia}}}
[[Plik:{{{flaga}}}| 100x130px| alt=Flaga]] [[Herb {{{dopełniacz nazwy}}}|Herb]] [[Flaga {{{dopełniacz nazwy}}}|Flaga]]
Państwo	{{{państwo}}}
Zarządzający	Burmistrz
Powierzchnia	15,68 km²
Populacja (2004) • liczba ludności • gęstość	{{{liczba ludności}}} {{{gęstość zaludnienia}}} os./km²
Nr kierunkowy	{{{numer kierunkowy}}}
Kod pocztowy	{{{kod pocztowy}}}
Tablice rejestracyjne	{{{tablice rejestracyjne}}}
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Strona internetowa

{{Miejscowość infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | nazwa = | numer kierunkowy = | państwo = | gęstość zaludnienia = | commons = | dopełniacz nazwy = | kod pocztowy = | liczba ludności = | zdjęcie = | opis zdjęcia = | współrzędne = | flaga = | nazwa oryginalna = | tablice rejestracyjne = Nieznane pola: "fax_um", "sekundN", "flaga_miasta", "Miasto", "herb_miasta", "gęstość", "grodzki", "tel_um", "mail_um", "rodzaj_gminy", "kod_poczt", "populacja", "tablica_rej", "gmina", "galeria_commons", "domena", "nr_kier", "powiat", "adres_um", "prawa_miejskie", "założone", "sekundE", "TERYT", "stopniN", "kod_poczt_um", "aglomeracja", "mapa_miasta", "stopniE", "minutE", "miejska", "SIMC", "minutN", "dopełniacz_miasta", "mail", "miasta_partnerskie", "prezydent" oraz "województwo".

Drohiczyn – miasto w woj. podlaskim, w powiecie siemiatyckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Drohiczyn. Leży na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, nad Bugiem.

W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. białostockiego.

Dane ogólne

Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 2111 mieszkańców.

Miasto położone jest we wschodniej Polsce, w południowej części województwa podlaskiego. Przez miasto przebiega drogi krajowej nr 62 Siemiatycze – Włocławek. Ośrodek usługowy dla rolnictwa; drobne przetwórstwo drzewne i rolno-spożywcze.

Historia

Historyczna stolica Podlasia. W XI w. gród na pograniczu rusko-polskim, w XII-XIII wieku stolica ruskiego księstwa drohiczyńskiego, roku przejściowo należał do Mazowsza i w końcu XIII w. opanowany przez Litwę. Prawa miejskie otrzymał Drohiczyn w 1498 r. z rąk Aleksandra Jagiellończyka. Od 1520 r. stolica województwa podlaskiego, Drohiczyn pozostał nią aż do okresu rozbiorów. Od 1569 r. miasto zostało włączone do Korony. XVI wiek to okres największego rozkwitu miasta.

Na początku XVII w. były w Drohiczynie trzy kościoły, pięć cerkwi i cztery klasztory w tym dwa katolickie. W mieście istniał także szpital, apteka i szkoła. Okres pomyślnego rozwoju miasta przerwał potop szwedzki. W XVIII w. odnowiono, odbudowano lub wybudowano drohiczyńskie kościoły i klasztory. Pozbawiony dawnej świetności Drohiczyn zasłynął w tym okresie ze wspaniałych szkół: szkółki prowadzonej przez franciszkanów i jezuickiego Colegium Nobillium.

XIX wiek to okres upadku miasta. Drohiczyn przekształcił się w prowincjonalne miasteczko bez perspektyw rozwoju, oddalone od nowych szlaków komunikacyjnych. Liczba mieszkańców z ok. 2000 w 1775 r. zmniejszyła się do 835 w 1857 r. Na początku XX w. napływ ludności żydowskiej spowodował, iż liczba jej wzrosła ponownie do 2000. Podczas dwóch wojen światowych miasto ponownie zostało zniszczone, a potem ponownie odbudowane. Dziś Drohiczyn pełni funkcje usługowo-handlowe dla okolicznych wsi, a ze względu na malownicze położenie jest też miejscowością letniskową. Tradycje drohiczyńskich szkół podtrzymują: Wyższe Seminarium Duchowne i Liceum Ogólnokształcące. Od 1991 r. Drohiczyn jest siedzibą diecezji drohiczyńskiej. Znajdują tu się trzy kościoły i jedna cerkiew prawosławna. 10 czerwca 1999 r. odbyło tu się spotkanie ekumeniczne z Ojcem Świętym Janem Pawłem II.

Góra Zamkowa

Plik:Rzeka BUG drohiczyn.jpg

Rzeka Bug, okolice Drohiczyna

Kościół benedyktynek pw. Wszystkich Świętych

Kościół franciszkanów pw. NMP

Kościół franciszkanów pw. NMP

Plik:Klasztor pw.Wszystkich Świętych w Drohiczynie.JPG

Katedra pw. św. Trójcy

Panorama Drohiczyna

Plik:PICT0152.jpg

Widok z Góry Zamkowej

Drohiczyn

Chronologia

• VII wiek – najstarsze ślady archeologiczne (kurhany)
• 1018 - 1022 - południowy brzeg rzeki Bug w rejonie grodu opanowuje Bolesław Chrobry.
• 1038 – domniemana data założenia grodu
• 1044-1046 - od księcia Kazimierza Odnowiciela gród przejmuje książę kijowski Jarosław Mądry, w zamian za pomoc w stłumieniu buntu wojewody mazowieckiego Miecława.
• 1132 – Drohiczyn własnością Izasława Mścisławowicza
• 1142 – grodem władał książę kijowski Wsiewołod II Olegowicz
• 1145 – Drohiczyn pod panowaniem Igora Olegowicza
• 1180 – Drohiczyn otrzymał książę Leszek Mazowiecki (syn Bolesława Kędzierzawego) w zamian za pomoc zbrojną udzieloną Wasylowi Jaropełkowiczowi w wyprawie przeciw Włodzimierzowi Wołodarowiczowi
• 1190 – Polevius(?) władcą grodu
• 1192 – Kazimierz II Sprawiedliwy zajął gród
• 1230 – Konrad I Mazowiecki przejął Drohiczyn
• 1237 – 8 marca Konrad I Mazowiecki nadał Drohiczyn wraz z rozległymi posiadłościami zakonowi rycerskiemu braci dobrzyńskich
• 1241 – gród spaliły oddziały Batu-chana idące na Lublin
• 1241 – Drohiczyn zagarnął Erdziwiłł (synowiec Mendoga)
• 1248 – Drohiczyn był atakowany przez Jaćwingów
• 1251 – książę Daniel Halicki opanował gród
• 1254 – 6 sierpnia koronacja Daniela Halickiego na jedynego w dziejach Rusi króla (mogło to także mieć miejsce w Dorohusku)
• 1260 – Barunda-chan spustoszył Drohiczyn
• 1264 – gród odziedziczył Lew (syn Daniela Halickiego)
• 1274 – książę litewski Trojden odebrał Drohiczyn Rusinom
• 1357 – Olgierd oddał gród Kiejstutowi
• 1378 – splądrowanie grodu przez komtura Bałgi Teodoryka Elsnera wracającego z wyprawy na Kamieniec Litewski
• 1380 – Krzyżacy w Drohiczynie
• 1382 – Janusz I Starszy Mazowiecki zajmuje gród
• 1383 – oblężenie, a następnie zdobycie i spalenie grodu przez Jagiełłę
• 1384 – Jagiełło oddał Drohiczyn Witoldowi
• 1390 – Jagiełło zabrał gród Witoldowi i oddał z powrotem Januszowi
• 1392 – Jagiełło ufundował (pierwszy w Drohiczynie) drewniany kościół, zastąpiony w 1555 r. murowanym, spalony przez Szwedów w 1657 r., odbudowany w 1709 r. (późniejszy kościół parafialny pw. św. Trójcy)
• 1401 – Witold ponownie władcą grodu
• 1408 – książę Janusz I Starszy prawdopodobnie nadał miejskie prawo magdeburskie, ustanawiając dziedzicznym wójtem Stanisława Dziadka
• 1410 - Chorągiew Drohicka pod Grunwaldem
• 1430 – Witold rozkazał spalić Drohiczyn, przewidując wojnę z Koroną (rozkazu najprawdopodobniej nie wykonano)
• 1431 – Drohiczyn opowiedział się po stronie buntu Świdrygiełły
• 1440 – grodem władał Bolesław IV Warszawski
• 1443 – Kazimierz IV Jagiellończyk kupił od Bolesława ziemię drohicką za 6 tysięcy kop szerokich groszy praskich
• 1444 – przywilej Kazimierza Jagiellończyka – Drohiczyn (Drogicin) wpisany w poczet piętnastu znaczniejszych grodów Litwy, usunięcie namiestnika mazowieckiego Jerzego Nasuty i zastapienie go Gasztołdem (ulubieńcem Kazimierza)
• 1454 – Drohiczyn otrzymał litewską organizację miejską, nastąpił rozkwit grodu
• 1492 – Skarga krajczego litewskiego Mikołaja Radziwiłła do Kazimierza Jagiellończyka o to, że Drohiczyn został "najechany przez Polaków i obficie spustoszony"
• 23 listopada 1494 – Aleksander Jagiellończyk wyposażył aktem cerkiew św. Barbary
• 4 października 1498 – Aleksander Jagiellończyk wydał kolejny przywilej na miejskie prawo magdeburskie. Wymieniono w nim Drohiczyn Lacki na pn brzegu i Drohiczyn Ruski na pd brzegu
• 1513 – stolica nowego województwa podlaskiego
• 1569 – na unii lubelskiej wcielenie województwa do Korony
• 1601 – pożar miasta
• 1631 – pożar miasta
• 1637 – pożar miasta
• 1657 – zniszczenie miasta przez Szwedów
• 1660 – zniszczenie miasta przez wojska moskiewskie, pozostało w nim 80 z 380 domów
• 1682 – początek budowy kościoła franciszkanów
• 1699 – początek budowy parafialnego kościoła jezuitów
• 1734 – początek budowy kościoła benedyktynek
• 1737 – początek budowy klasztoru franciszkanów
• 1759 – fundacja klasztoru bazylianów
• 1775 – miasto liczy 2000 mieszkańców
• 1795 – III rozbiór Polski, część prawobrzeżna wcielona do Królestwa Prus, lewobrzeżna do Austrii, utrata statusu stolicy województwa
• 1805 – pożar miasta
• 1807 – po traktacie w Tylży część prawobrzeżna włączona do Cesarstwa Rosyjskiego
• 1809 – część lewobrzeżna włączona do Księstwa Warszawskiego, a od 1815 do Królestwa Polskiego
• 1844 – w części lewobrzeżnej jest tylko 30 domów
• 1857 – spadek liczby mieszkańców do 835 osób
• 1863 – część lewobrzeżna utraciła prawa miejskie i zanikła
• 1919 – powrót do Polski
• 1920 – wojna polsko-bolszewicka
• 1939-1941 – okupacja sowiecka, wyburzenie miasta w części nadbrzeżnej
• 1941-1944 – okupacja niemiecka
• 1966 – miasto odwiedził podczas uroczystości milenijnych ks. prymas kardynał Stefan Wyszyński i ówczesny ksiądz arcybiskup Karol Wojtyła
• 1991 – miasto siedzibą diecezji drohiczyńskiej
• 10 czerwca 1999 – wizyta papieża Jana Pawła II
• 18 czerwca 2004 – Daniel Olbychski wystąpił w roli króla Rusi na scenie MGOK

Zabytki

zachowane:

• Grodzisko na Górze Zamkowej;
• Zespół pojezuicki
  • Katedra Św. Trójcy (budowa: 1696 – 1709), obecnie kościół parafialny. Barokowa, orientowana. Pierwotny kościół fundował Władysław Jagiełło w 1392 r., w 1657 r. przekazano parafię jezuitom. Po kasacie jezuitów parafie przekazano zakonowi pijarów. Kościół zniszczony w latach 1914-1918. Odbudowany w 1919. Zdewastowany w latach 1939-1940 (szczególnie wnętrze).
  • Klasztor jezuitów obecnie siedziba Kurii Biskupiej (budowa 1729 – 1744), w stylu barokowym, na planie podkowy.
  • Kolegium jezuitów obecnie Seminarium Duchowne (budowa: 1746-1751); spalone w latach 1914-1918
• Zespół pofranciszkański
  • Kościół franciszkanów pw. Wniebowzięcia NMP (budowa: 1682-1715) z ołtarzem głównym z 1762 r. zbudowany w miejscu kościoła z 1400 r. fundacji wojewody Mikołaja Nasuty
  • Dzwonnica z 1700 r. w stylu późnobarokowym wg proj. Kazimierza Kamieńskiego
  • Klasztor franciszkanów (budowa 1737-1751) zbudowany kosztem chorążego ziemi bielskiej Marcina Kuczyńskiego. Po kasacie po powstaniu listopadowym w 1832 roku, mieściły się w nim koszary. W 1889 r. przebudowany na szkołę. Obecnie pozbawiony cech stylowych.
  • zabudowania gospodarcze – pozbawione na skutek przebudów cech stylowych
• Kościół benedyktynek pw. Wszystkich Świętych (budowa: 1733-1738) w stylu późnobarokowym, projekt: Jakub Fontana
• Klasztor benedyktynek – rozebrane przez władze carskie po powstaniu styczniowym, odbudowano go bez cech stylowych w latach 1958-1992.
• Cerkiew pw. Mikołaja Cudotwórcy z 1798 r., w stylu klasycystycznym, poprzednio pw Św. Trójcy. Wzniesiona pierwotnie jako cerkiew klasztorna unickiego zakonu bazylianów. Od 1839 roku prawosławna czego efektem była przebudowa w 1848 r. i dodanie kopułek, usunięcie ołtarzy, ambony i organów.
• Kapliczka przy ul. Świętojańskiej z figurą św. Jana Nepomucena z XVIII wieku.
• Schrony bojowe z 1940-1941 roku (Linia Mołotowa)

niezachowane:

• Zamek królewski
• Klasztor bazylianów z 1798 r. znajdujący się koło cerkwii pw. Mikołaja Cudotwórcy, skierowany piętrowym frontem do rynku i dłuższym parterowym od ul. Mazowieckiej.
• Port rzeczny w zachodniej części Ruskiej Strony

Muzea

• Muzeum Diecezjalne w Drohiczynie
• Muzeum Regionalne w Drohiczynie

Linki zewnętrzne

• Miasto Drohiczyn
• Drohiczyn Urząd Miasta
• Ponad 80 fotografii zabytków Drohiczyna ze strony www.skyscrapercity.com
• Drohiczyn Słownik Miast Polskich
• Diecezja Drohiczyńska