
Szepietowo
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
Fragment Szepietowa | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | |||||
Prawa miejskie |
2010 | ||||
Burmistrz |
Robert Lucjan Wyszyński (2014) | ||||
Powierzchnia |
1,96[1] km² | ||||
Populacja (31.12.2017) • liczba ludności • gęstość |
|||||
Strefa numeracyjna |
+48 86 | ||||
Kod pocztowy |
18-210 | ||||
Tablice rejestracyjne |
BWM | ||||
Położenie na mapie gminy Szepietowo ![]() | |||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||
Położenie na mapie województwa podlaskiego ![]() | |||||
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego ![]() | |||||
![]() | |||||
TERC (TERYT) |
2013094 | ||||
SIMC |
0407380 | ||||
Strona internetowa |
Szepietowo – miasto w Polsce położone w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim. Według danych z 1 stycznia 2018 Szepietowo liczyło 2209 mieszkańców[2].
Miejscowość jest siedzibą miejsko-wiejskiej gminy Szepietowo oraz stolicą dekanatu szepietowskiego. Prawa miejskie Szepietowo otrzymało z dniem 1 stycznia 2010 r.[1]
W miejscowości znajduje się kościół, który jest siedzibą parafii NMP Matki Miłosierdzia. W administracji parafii znajduje się cmentarz parafialny. Obecnie istnieje możliwość skorzystania z wyszukiwarki osób zmarłych, pochowanych na cmentarzu[4]. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii białostockiej, diecezji łomżyńskiej, dekanatu Szepietowo.
Szepietowo leży na historycznym Podlasiu, położone było w powiecie brańskim w ziemi bielskiej województwa podlaskiego[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Od XVI do XVII wieku Szepietowo było wsią parafii dąbrowskiej w powiecie brańskim[5]. Jego rozwój nastąpił w XIX wieku w związku z budową Kolei Warszawsko-Petersburskiej.
W 1921 r. wymieniono: Szepietowo stacja kolejowa. Naliczono tu 9 budynków z przeznaczeniem mieszkalnym oraz 81 mieszkańców (31 mężczyzn i 50 kobiet). Wszyscy podali narodowość polską[6].
W latach 1954-1972 miejscowość wchodziła w skład Gromady Szepietowo-Stacja[7].
Urodził się tu Bolesław Ościłowski – podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego[8].
Szkoła[edytuj | edytuj kod]
W latach 1922-1925 szkoły nie było. W 1928 przeniesiono tu szkołę z Średnicy. W 1930 roku dwuklasowa szkoła powszechna w Szepietowie-Stacji liczyła 94 uczniów.
Nauczyciele: 1930 – Gradowska K., Kochutówna Sabina[9].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Gmina Szepietowo leży w południowo-zachodniej części województwa podlaskiego, na Wysoczyźnie Wysokomazowieckiej. Teren, na którym znajduje się gmina stanowi pogranicze Mazowsza i Podlasia.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Szepietowo jest lokalnym ośrodkiem usługowym, centrum kultury rolnej regionu podlaskiego. Sejmik Województwa Podlaskiego uznał Szepietowo za rolniczą stolicę Podlasia.
W pobliżu znajduje się siedziba Podlaskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego, który organizuje corocznie liczne wystawy rolnicze (Wiosenne Targi Ogrodnicze, Dni z Doradztwem Rolniczym, Regionalna Wystawa Zwierząt Hodowlanych, Jesień w sadzie i ogrodzie, Zielona Gala, Targi Budownictwa Wiejskiego).
Funkcjonują również:
- spółka giełdowa MNI Telecom (dawniej Szeptel S.A.)
- Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Szepietowskiej, założone w 1939 r. jako Stowarzyszenie Przyjaciół Szepietowa[10].
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Przez Szepietowo przebiega szlak kolejowy Warszawa – Białystok, wraz ze stacją pasażersko-towarową oraz droga krajowa nr 66 (Zambrów – Wysokie Mazowieckie – Bielsk Podlaski – Połowce).
Przy ul. Przemysłowej 2 zlokalizowane jest śmigłowcowe lądowisko, zarządzane przez Agencję Rezerw Materiałowych.
Obiekty zabytkowe[edytuj | edytuj kod]
- zespół dworca kolejowego
- cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej[11].
- mogiła żołnierska (pomnik) z okresu II wojny światowej[12].
- dom murowany z 1. połowy XX w[13].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Liczba ludności w 2010 r. wyniosła 2311 osób[14]. Według stanu ludności z 31 grudnia 2011 r. miejscowość liczyła 2337 osób[15].
- Piramida wieku mieszkańców Szepietowa w 2014 roku[2].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Kościół parafialny NMP Matki Miłosierdzia
MNI Telecom dawny „Szeptel”
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dz.U. z 2009 r. nr 120, poz. 1000 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 lipca 2009 r. w sprawie utworzenia, ustalenia granic i nazw gmin oraz siedzib ich władz, ustalenia granic niektórych miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta.
- ↑ a b c Szepietowo w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.
- ↑ Wyszukiwarka osób zmarłych.
- ↑ a b Emil Kalinowski: Szlachta ziemi bielskiej wobec bezkrólewi w XVI – XVII wieku. Uniwersytet Warszawski – Wydział Historyczny, Warszawa 2018, s. 101.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dnia 30 września 1921 r., Województwo białostockie, Powiat Wysokie Mazowieckie, Gmina Szepietowo. Warszawa 1924 r. s. 114. dostępny na stronie: Wikimedia Commons (2012-08-13).
- ↑ W. Jemielity, Podziały administracyjne powiatów wysokomazowieckiego i łapskiego w latach 1919–1990 ze Studia Łomżyńskie, tom VII. Łomża 1996 r. s. 108-109.
- ↑ Super User , szukaj w bazie, www.straty.pl [dostęp 2018-09-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-25] (pol.).
- ↑ W. Jemielity, Szkoły powszechne w województwie białostockim w latach 1919-1939, Łomża, 1991, s. 98.
- ↑ Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Szepietowskiej.
- ↑ Spis poległych w I wojnie światowej. (2012-08-13).
- ↑ Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. groby.radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].. (2012-08-13).
- ↑ Załącznik Nr 1 do uchwały Nr III/13/06 Rady Gminy Szepietowo z dnia 28 grudnia 2006 r.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2010 r.. [dostęp 2011-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-06)].
- ↑ Urząd Miejski w Szepietowie – stan ludności z 31.12.2011 r. (bez pobytów czasowych).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- ''Szepietówka'' i ''Szepietowo'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 900 .