53°34′46″N 23°06′06″E/53,579444 23,101667Suchowola
|
|||
 |
|||
|
|||
| Państwo |  Polska |
||
| Województwo |  podlaskie |
||
| Powiat | sokólski | ||
| Gmina | Suchowola gmina miejsko-wiejska |
||
| Burmistrz | Michał Grzegorz Matyskiel | ||
| Powierzchnia | 25,95 km² | ||
| Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
2 222[1] 85,6 os./km² |
||
| Strefa numeracyjna |
+48 85 | ||
| Kod pocztowy | 16-150 | ||
| Tablice rejestracyjne | BSK | ||
|
Położenie na mapie powiatu sokólskiego
 Suchowola
|
|||
|
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Suchowola
|
|||
|
Położenie na mapie Polski
Suchowola
|
|||
| 53°34′46″N 23°06′06″E/53,579444 23,101667 |
|||
| TERC (TERYT) |
3202611094 | ||
|
Urząd miejski
pl. Kościuszki 5,16-150 Suchowola |
|||
| Strona internetowa | |||
Suchowola – miasto w woj. podlaskim, w powiecie sokólskim, położone nad rzeką Olszanką. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Suchowola.
Spis treści
Historia[edytuj]
Miasto królewskie w ekonomii grodzieńskiej położone było w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[2]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. białostockiego. Zgodnie z obliczeniami Szymona Antoniego Sobiekrajskiego z roku 1775 uznawane jest za geometryczny środek Europy.
Miasto w 2012 roku miało 2259 mieszkańców[3].
Miejscowość powstała w XVI w. w czasie zasiedlania królewskiej Puszczy Nowodworskiej. Nazwa związana z powstaniem na tzw. „suchym korzeniu”, tj. na zrębie, drugi człon – wola – od dania wolnego czasu na spłacenie czynszu i innych należności. W wiekach XVII i XVIII rozwinięty handel zbożem i bydłem oraz końmi. W 1777 Suchowola otrzymała prawa miejskie, odebrane w 1950. 1 stycznia 1997 ponownie nadano jej status miasta.
W 1775 astronom królewski Szymon Antoni Sobiekrajski ogłosił Suchowolę geometrycznym środkiem Europy. W parku ustawiono głaz oraz tablicę symbolizującą ten fakt.
Jesienią 1941 Niemcy utworzyli w Suchowoli getto dla ludności żydowskiej[4]. Oprócz miejscowych Żydów trafiło tam również ok. 2600 Żydów z Dąbrowy Białostockiej, Janowa, Jasionówki, Korycina, Lipska, Nowego Dworu i Sidry[4]. Ogółem przez getto przeszło ok. 5 tys. osób[4]. 2 listopada 1942 zostało ono zlikwidowane, a jego mieszkańców wywieziono do obozu przejściowego w Kiełbasinie pod Grodnem[4]. Zginęli w obozie zagłady w Treblince[5].
W miejscowości działa (założona w 1959 roku) Młodzieżowa Orkiestra Dęta Zespołu Szkół w Suchowoli, laureat wielu krajowych i zagranicznych nagród i wyróżnień.
Spod Suchowoli (wieś Okopy) pochodził ksiądz Jerzy Popiełuszko.
Zabytki i atrakcje turystyczne[edytuj]
- klasycystyczny kościół parafialny pw. św. Piotra i Pawła,1884-1885 (wcześniej w tym miejscu stał ufundowany przez Zygmunta Augusta kościół drewniany o tej samej nazwie), nr rej.: 779 z 30.12.1993
- drewniany wiatrak holender, pocz. XX, nr rej.: 223 z 24.10.1996[6].
- szereg budynków z przeł. XIX/XX w.
- głaz i tablica informująca o nadaniu miana środka Europy
- łuk stalowy o ażurowej konstrukcji – element ołtarza polowego na lotnisku Krywlany w Białymstoku w czasie wizyty papieża Jana Pawła II w 1991 r.
Demografia[edytuj]
- Piramida wieku mieszkańców Suchowoli w 2014 roku[1].
Transport[edytuj]
Przez miejscowość przechodzą drogi:
- droga międzynarodowa E67 Helsinki – Kowno – Warszawa – Praga,
- droga krajowa nr 8 Kudowa-Zdrój – Wrocław – Warszawa – Białystok – Suwałki – Budzisko
Galeria[edytuj]
-
Ulica Pl. Kościuszki w Suchowoli
-
Łuk papieski
-
Głaz z napisem
„Środek Europy” -
Pomnik Jerzego Popiełuszki w parku miejskim im. Ks. Jerzego Popiełuszki
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ a b http://www.polskawliczbach.pl/Suchowola, w oparciu o dane GUS.
- ↑ Вялiкi гicтарычны атлас Беларусi Т.2, Mińsk 2013, s. 96.
- ↑ GUS-Główny Urząd Statystyczny (pol.). stat.gov.pl. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ a b c d Czesław Pilichowski: Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 479. ISBN 83-01-00065-1.
- ↑ Yitzak Arad: Belzec, Sobibor, Treblinka. The Operation Reinhard Death Camps. Bloomington: Indiana University Press, 1999, s. 397. ISBN 978-0-253-21305-1.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie. 31 marca 2017; 5 miesięcy temu.
Bibliografia[edytuj]
- G. Ryżewski, Początki miejskości Suchowoli, [w:] Małe Miast. Kultura, red. M. Zemło, Supraśl 2004.
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Suchowola (2) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola. Warszawa, 1890.
|
||||||||||
|
||||||||||||||
|
|||||||||||||
|
||||||||||||||||||||
