Nawakszut: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał mn:Нуакшот
PixelBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot usunął mn:Нуакшот
Linia 129: Linia 129:
[[mr:नवाकसुत]]
[[mr:नवाकसुत]]
[[ms:Nouakchott]]
[[ms:Nouakchott]]
[[mn:Нуакшот]]
[[nl:Nouakchott (stad)]]
[[nl:Nouakchott (stad)]]
[[ja:ヌアクショット]]
[[ja:ヌアクショット]]

Wersja z 21:25, 7 mar 2012

Szablon:Miasto zagranica infobox

Nawakszut (arab. نواكشوط, fr. Nouakchott) - stolica Mauretanii, położona w zachodniej części kraju, 4 km od wybrzeża Atlantyku. Nawakszut jest również stolicą wydzielonego dystryktu stołecznego w Mauretanii.

W mieście istnieją zakłady odsalania wody morskiej, działa tu też międzynarodowy port lotniczy. Nawakszut charakteryzuje się niską zabudową, brak jest wieżowców.

Historia miasta

Jeszcze na początku XX w. w miejscu dzisiejszego Nawakszutu istniała tylko pustynna studnia. W 1904 roku zbudowano tu niewielki (kilkunastu żołnierzy) posterunek wojsk francuskich, a w latach 20. fort i lotnisko do obsługi samolotów pocztowych latających na trasie Tuluza-Dakar.

W 1957 roku podjęto decyzję o budowie miasta, z góry pomyślanego jako przyszła stolica zmierzającej ku niepodległości Mauretanii. Prace, współfinansowane francuskim kredytem, rozpoczęto w roku następnym, zmagając się z dużymi trudnościami logistycznymi (np. wodę dla celów budowlanych musiano początkowo dowozić cysternami z odległej o kilkaset kilometrów rzeki Senegal). Intensywna rozbudowa miała zapewnić możliwość osiągnięcia przez Nawakszut liczby 15 tys. mieszkańców.

Katastrofalna susza w Sahelu w latach siedemdziesiątych spowodowała gwałtowny napływ ludności, osiedlającej się tu w poszukiwaniu lepszych warunków życia. W 2004 roku liczba mieszkańców Nawakszutu sięgnęła 689 tysięcy. Ze względu na gwałtowny przyrost ludności miasto boryka się dziś z niedostatkiem wody pitnej.

Atrakcje turystyczne

Nawakszut nie może poszczycić się długą historią jako miasto, brak jest tu więc zabytków, a baza noclegowa jest skąpa. Większość turystów przyjeżdża tu wyłącznie w drodze do innych miejsc w Mauretanii lub tranzytem z Maroka do Senegalu lub Mali. Zainteresowanie turystów budzi jedynie muzeum narodowe Musée National de Nouakchott, kilka miejscowych targów (zwłaszcza targ rybny w porcie), nieliczne drobne meczety w mieście oraz szeroka, piaszczysta plaża na wybrzeżu Atlantyku.

Komunikacja

W mieście funkcjonuje międzynarodowy port lotniczy. Mauretański przewoźnik Mauritania Airways zapewnia połączenia do Paryża, Las Palmas oraz kilku miast w Mauretanii i innych państwach Afryki Zachodniej. Inni przewoźnicy zapewniają także połączenia z Kasablanką, Tunisem i Marsylią. Dodatkowo od miasta odchodzą cztery asfaltowe drogi - na północ do Nawazibu, na północny wschód do Ataru, na południe do Rosso i na wschód do An-Namy. Ta ostatnia trasa jest najdłuższą w Mauretanii i nazywana jest Route de l'Espoir ("Drogą Nadziei").