Vinko Puljić
| Kardynał prezbiter | |||
.jpg) Vinko Puljić (2015) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Arcybiskup metropolita sarajewski | |||
| Okres sprawowania |
1990–2022 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
29 czerwca 1970 | ||
| Nominacja biskupia |
19 listopada 1990 | ||
| Sakra biskupia |
6 stycznia 1991 | ||
| Kreacja kardynalska |
26 listopada 1994 | ||
| Kościół tytularny |
S. Clarae ad Vineam Claram | ||
| Odznaczenia | |||
| |||
| Data konsekracji |
6 stycznia 1991 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Vinko Puljić (ur. 8 września 1945 w Priječani) – bośniacki duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita sarajewski w latach 1990–2022, kardynał prezbiter od 1994, od 2022 arcybiskup senior archidiecezji sarajewskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w seminariach w Zagrzebiu i Djakovie. Po przyjęciu święceń kapłańskich (29 czerwca 1970 w Djakovie) został inkardynowany do diecezji Banja Luki; prowadził tam pracę duszpasterską, pełnił także funkcje w kurii diecezjalnej. Od 1978 wykładał w seminarium w Zadarze; ponownie w diecezji Banja Luka od 1987. W 1990 przeniesiony do Sarajewa, był wicerektorem seminarium, członkiem rady prezbiterów, promotorem powołań kapłańskich i zakonnych.
19 listopada 1990 został mianowany arcybiskupem Sarajewa (Vrhbosna), sakry udzielił mu w Watykanie 6 stycznia 1991 Jan Paweł II. W listopadzie 1994 ten sam papież wyniósł go do godności kardynalskiej, z tytułem prezbitera S. Chiara a Vigna Clara. Kardynał Puljić brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów (m.in. w II sesji specjalnej dla Kościoła europejskiego w październiku 1999) oraz reprezentował Jana Pawła II na uroczystościach religijnych i rocznicowych w charakterze specjalnego wysłannika, m.in. na II Narodowym Kongresie Eucharystycznym Litwy w Kownie w czerwcu 2000. Pełni funkcje honorowe w Zakonie Maltańskim (Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji). W latach 1995–2002 i 2005–2010 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Bośni i Hercegowiny.
29 stycznia 2022 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z funkcji arcybiskupa Sarajewa[1].
Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. Obecny protoprezbiter Elektorów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rinuncia e successione dell’Arcivescovo Metropolita di Vrhbosna, Sarajevo (Bosnia ed Erzegovina). s. vaticannews.va. [dostęp 2022-01-29]. (wł.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Sylwetka kardynała w słowniku biograficznym Davida Cheneya
Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat