Przejdź do zawartości

Vinko Puljić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vinko Puljić
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Vinko Puljić (2020)
Herb duchownego Pro Mariju u Vjeri Nadi i Ljubavi
Z Maryją w wierze, nadziei i miłości
Kraj działania

Bośnia i Hercegowina

Data i miejsce urodzenia

8 września 1945
Priječani

Arcybiskup metropolita sarajewski
Okres sprawowania

1990–2022

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 czerwca 1970

Nominacja biskupia

19 listopada 1990

Sakra biskupia

6 stycznia 1991

Kreacja kardynalska

26 listopada 1994
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Clarae ad Vineam Claram

Odznaczenia
Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 1991

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Giovanni Battista Re
Justin Francis Rigali

Vinko Puljić (ur. 8 września 1945 w Priječani) – bośniacki duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita sarajewski w latach 1990–2022, kardynał prezbiter od 1994, od 2022 arcybiskup senior archidiecezji sarajewskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w seminariach w Zagrzebiu i Djakovie. Po przyjęciu święceń kapłańskich (29 czerwca 1970 w Djakovie) został inkardynowany do diecezji Banja Luki; prowadził tam pracę duszpasterską, pełnił także funkcje w kurii diecezjalnej. Od 1978 wykładał w seminarium w Zadarze; ponownie w diecezji Banja Luka od 1987. W 1990 przeniesiony do Sarajewa, był wicerektorem seminarium, członkiem rady prezbiterów, promotorem powołań kapłańskich i zakonnych.

19 listopada 1990 został mianowany arcybiskupem Sarajewa (Vrhbosna), sakry udzielił mu w Watykanie 6 stycznia 1991 Jan Paweł II. W listopadzie 1994 ten sam papież wyniósł go do godności kardynalskiej, z tytułem prezbitera S. Chiara a Vigna Clara. Kardynał Puljić brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów (m.in. w II sesji specjalnej dla Kościoła europejskiego w październiku 1999) oraz reprezentował Jana Pawła II na uroczystościach religijnych i rocznicowych w charakterze specjalnego wysłannika, m.in. na II Narodowym Kongresie Eucharystycznym Litwy w Kownie w czerwcu 2000. Pełni funkcje honorowe w Zakonie Maltańskim (Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji). W latach 1995–2002 i 2005–2010 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Bośni i Hercegowiny.

29 stycznia 2022 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z funkcji arcybiskupa Sarajewa[1].

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. Obecny protoprezbiter Elektorów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]