Marc Ouellet
| |||
| Kardynał biskup | |||
 Marc Ouellet (2012) | |||
| |||
| Kraj działania |  Kanada Watykan
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 8 czerwca 1944 La Motte | ||
| Prefekt Kongregacji ds. Biskupów i Przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej | |||
| Okres sprawowania | od 2010 | ||
| Arcybiskup metropolita Quebecu | |||
| Okres sprawowania | 2003–2010 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||
| Inkardynacja | sulpicjanie | ||
| Prezbiterat | 25 maja 1968 | ||
| Nominacja biskupia | 3 marca 2001 | ||
| Sakra biskupia | 19 marca 2001 | ||
| Kreacja kardynalska | 21 października 2003 Jan Paweł II | ||
| Kościół tytularny | S. Maria in Traspontina | ||
| Odznaczenia | |||
 
| |||
| |||||||||||||||||||
| Data konsekracji | 19 marca 2001 | ||||||||||||||||||
| Miejscowość | Watykan | ||||||||||||||||||
| Miejsce | Bazylika św. Piotra | ||||||||||||||||||
| Konsekrator | Jan Paweł II | ||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Angelo Sodano Giovanni Battista Re | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Marc Ouellet PSS (właśc. Joseph Armand Marc Ouellet; ur. 8 czerwca 1944 w La Motte w prowincji Quebec) – kanadyjski duchowny rzymskokatolicki, sulpicjanin, doktor teologii dogmatycznej, sekretarz Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan w latach 2001–2002, arcybiskup metropolita Quebecu i prymas Kanady w latach 2003–2010, kardynał prezbiter w latach 2003–2018, prefekt Kongregacji ds. Biskupów i przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej od 2010, kardynał biskup od 2018.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodzi z wielodzietnej rodziny, jego ojciec był dyrektorem szkoły. Na chrzcie otrzymał imiona Joseph Armand Marc[1]. Kształcił się na Uniwersytecie w Laval, następnie w Wyższym Seminarium w Montrealu, gdzie obronił licencjat z teologii (1968). 25 maja 1968 przyjął w Amos święcenia kapłańskie[2], których udzielił mu biskup Gaston Hains, koadiutor Amos. Pracował przez dwa lata jako duszpasterz, potem wyjechał na dalsze studia do Rzymu. W 1974 obronił licencjat z filozofii na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu (Angelicum)[1]. W 1972 wstąpił do zakonu księży św. Sulpicjusza (P.S.S.), w ramach pracy zakonnej wykładał i był rektorem kilku seminariów[1]. Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie obronił w 1983 doktorat z teologii dogmatycznej[1]. W latach 1989–1997 był profesorem i rektorem seminariów w Montrealu i Edmonton, a od 1997 profesorem w Instytucie Jana Pawła II Badań nad Małżeństwem i Rodziną.
3 marca 2001 został powołany przez papieża Jana Pawła II na sekretarza Papieskiej Rady Promowania Jedności Chrześcijan, otrzymując jednocześnie tytularną stolicę arcybiskupią Acropolis[2]. Sakry biskupiej udzielił mu sam papież w Watykanie 19 marca 2001[1]. W listopadzie 2002 został arcybiskupem Quebecu i prymasem Kanady.
21 października 2003 wyniesiony do godności kardynalskiej, otrzymał tytuł prezbitera S. Maria in Traspontina[2].
12 stycznia 2008 papież Benedykt XVI mianował kard. Marca Ouelleta relatorem generalnym 12. zgromadzenia zwyczajnego Synodu Biskupów[1].
30 czerwca 2010 mianowany przez papieża Benedykta XVI prefektem watykańskiej Kongregacji ds. Biskupów[1], w miejsce odchodzącego na emeryturę kardynała Re.
W 2011 kardynał Marc Ouellet dokonał konsekracji, w asyście arcybiskupa Celestina Migliorego, nuncjusza apostolskiego w Polsce, i Stanisława Stefanka, dotychczasowego biskupa łomżyńskiego, biskupa diecezjalnego łomżyńskiego Janusza Stepnowskiego.
Był wymieniany w gronie faworytów do następstwa (tzw. papabile) po rezygnacji z urzędu Benedykta XVI w lutym 2013[3].
28 czerwca 2018 papież Franciszek podniósł go do rangi kardynała biskupa, na równi z pozostałymi kardynałami biskupami diecezji suburbikarnych, pomimo nieprzydzielenia mu żadnej z diecezji podrzymskich[4][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Ouellet, P.S.S., Marc (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-03-06].
- ↑ a b c Marc Cardinal Ouellet, P.S.S. (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-03-06].
- ↑ One Of These Men Will Be The Next Pope (ang.). businessinsider.com. [dostęp 2013-04-13].
- ↑ Nowi kardynałowie-biskupi (pol.). vaticannews.va/pl.html. [dostęp 2018-06-26].
- ↑ Rescriptum ex audientia SS.MI: Rescriptum of the Holy Father Francis by which he has decided to co-opt into the Order of Bishops, equating them in all respects with the Cardinals holding the title of a suburbicarian Church, Cardinals Parolin, Sandri, Ouellet and Filoni, 26.06.2018 (ang.). press.vatican.va. [dostęp 2018-06-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marc Ouellet w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2013-06-29]
- Marc Ouellet w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2013-08-04]
- M. Ouellet, Presente y futuro del Concilio Vaticano II. Entervista con el Padre Geoffroy de la Tousche, Madrid: Biblioteca de Autores Cristianos, 2013, s. 250, ISBN 978-84-220-1641-0 Wywiad z kardynałem Ouellet.
Liczba purpuratów wynosi 215 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 121
- 19 kwietnia 2005 - 28 lutego 2013
_mod.jpg)
| Biografia | |
|---|---|
| Pontyfikat | |
| Dokumenty papieskie | |
| Książki Benedykta XVI | |
| Współpracownicy |
