Pochodzi z wielodzietnej rodziny, jego ojciec był dyrektorem szkoły. Na chrzcie otrzymał imiona Joseph Armand Marc[2]. Kształcił się na Uniwersytecie w Laval, następnie w Wyższym Seminarium w Montrealu, gdzie obronił licencjat z teologii (1968). 25 maja 1968 przyjął w Amosświęcenia kapłańskie[1], których udzielił mu biskup Gaston Hains, koadiutor Amos. Pracował przez dwa lata jako duszpasterz, potem wyjechał na dalsze studia do Rzymu. W 1974 obronił licencjat z filozofii na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu (Angelicum)[2]. W 1972 wstąpił do zakonu księży św. Sulpicjusza (P.S.S.), w ramach pracy zakonnej wykładał i był rektorem kilku seminariów[2]. Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie obronił w 1983 doktorat z teologii dogmatycznej[2]. W latach 1989-1997 był profesorem i rektorem seminariów w Montrealu i Edmonton, a od 1997 profesorem w Instytucie Jana Pawła II Badań nad Małżeństwem i Rodziną.
21 października 2003 wyniesiony do godności kardynalskiej, otrzymał tytuł prezbitera S. Maria in Traspontina[1].
12 stycznia 2008 papież Benedykt XVI mianował kard. Marca Ouelleta relatorem generalnym 12. zgromadzenia zwyczajnego Synodu Biskupów[2].
30 czerwca 2010 mianowany przez papieża Benedykta XVI prefektem watykańskiej Kongregacji ds. Biskupów[2], w miejsce odchodzącego na emeryturę kardynała Re.
Był wymieniany w gronie faworytów do następstwa (tzw. papabile) po rezygnacji z urzędu Benedykta XVI w lutym 2013[3].
28 czerwca 2018 papież Franciszek podniósł go do rangi kardynała biskupa, na równi z pozostałymi kardynałami biskupami diecezji suburbikarnych, pomimo nieprzydzielenia mu żadnej z diecezji podrzymskich[4][5].
M. Ouellet, Presente y futuro del Concilio Vaticano II. Entervista con el Padre Geoffroy de la Tousche, Madrid: Biblioteca de Autores Cristianos, 2013, s.250, ISBN 978-84-220-1641-0 Wywiad z kardynałem Ouellet.
Watykan
_mod.jpg)
