Gianfranco Ravasi
| Kardynał prezbiter | |||
.jpg)
| |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury | |||
| Okres sprawowania |
2007–2022 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
28 czerwca 1966 | ||
| Nominacja biskupia |
3 września 2007 | ||
| Sakra biskupia |
29 września 2007 | ||
| Kreacja kardynalska |
20 listopada 2010 | ||
| Kościół tytularny | |||
| |||
| Data konsekracji |
29 września 2007 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Gianfranco Ravasi (ur. 18 października 1942 w Merate) – włoski duchowny katolicki, biblista, specjalista od języka hebrajskiego, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał prezbiter od 2010, w latach 2007–2022 przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
W 1966 uzyskał święcenia kapłańskie w Mediolanie z rąk kardynała Giovanniego Colombo. Był prefektem Biblioteki-Pinakoteki Ambrozjańskiej i wykładowcą teologii biblijnej na Wydziale Teologicznym Północnych Włoch. Od 1995 jest członkiem Papieskiej Komisji Biblijnej. Ravasi jest też autorem rozważań Drogi Krzyżowej w rzymskim Koloseum w 2007. 3 września 2007 papież Benedykt XVI powołał go na przewodniczącego Papieskiej Rady Kultury, która co roku honoruje artystów Medalem Per Artem Ad Deum, oraz komisji ds. Dziedzictwa Kulturowego Kościoła i komisji ds. Archeologii. Sakrę biskupią przyjął 29 września z rąk papieża. 20 października 2010 znalazł się na ogłoszonej przez papieża liście nowych kardynałów. Kreacja kardynalska miała miejsce na konsystorzu zaplanowanym na 20 listopada 2010. Wraz z kard. Ravasim, kreowany był wówczas m.in. kard. Kazimierz Nycz.
Gianfranco Ravasi popularny jest we Włoszech jako popularyzator Pisma Świętego. Prowadzi programy w telewizji, publikuje w prasie. Od lat 80. wydaje też pozycje książkowe na temat Biblii, m.in. komentarze do różnych ksiąg biblijnych. Od 2007 roku co tydzień publikuje artykuły biblijne w Przewodniku Katolickim[1].
Dwukrotnie osobiście wręczał Medal Per Artem ad Deum podczas Międzynarodowej Wystawy Budownictwa i Wyposażenia Kościołów Sztuki Sakralnej i Dewocjonaliów Sacroexpo w Targach Kielce - w 2009 roku Wojciechowi Kilarowi, a w 2012 - Ennio Morricone.
28 września 2012 otrzymał doktorat honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II[2].
Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.
3 maja 2021 został podniesiony przez papieża Franciszka do rangi kardynała prezbitera[3].
W związku z reformą Kurii Rzymskiej ogłoszoną w konstytucji apostolskiej Praedicate Evangelium z dniem 5 czerwca 2022 Papieska Rada ds. Kultury została zniesiona, a jej uprawnienia, wraz z uprawnieniami zniesionej Kongregacji Edukacji Katolickiej przejęła nowo utworzona Dykasteria ds. Kultury i Edukacji. Tym samym Ravasi zakończył przewodniczenie Radzie[4][5].
18 października 2022 po ukończeniu 80 lat utracił prawo do udziału w konklawe[6][7].
Publikacje w Polsce[edytuj | edytuj kod]
- Zgodnie z Pismem, Rok A. Wydawnictwo św. Antoniego, 1999.
- Biblia. Odpowiedzi na najbardziej prowokacyjne pytania. Edycja Świętego Pawła.
- Pan Świtu. Poranek. Jedność, 2001.
- Góry Boga. Jedność, 2002.
- Apokalipsa. Jedność, 2002.
- Przykazania w Piśmie Świętym i sztuce. Jedność, 2003.
- Martini - moje trzy miasta. Salwator, 2003.
- Jak Długo Panie?. Jedność, 2004.
- Modlitwa - ateista i wierzący przed Bogiem. Jedność, 2005.
- Piękno Biblii. Salwator, 2006.
- Tajemnica Boga. Dehon Wydawnictwo Księży Sercanów, 2006.
- Krótka historia duszy. Salwator, 2008.
- Biblia jest dla ciebie. Mały kurs teologii biblijnej. Wydawnictwo Święty Wojciech, 2011.
Seria "Rozumieć Stary Testament":
- Księga Rodzaju (1-11). Kraków: Wydawnictwo m, 1997.
- Księga Rodzaju (12-50). Kraków: Wydawnictwo m, 1997.
Seria "Zgłębiać Biblię":
- Kohelet. Najbardziej oryginalna i „skandaliczna” księga Starego Testamentu. Salwator, 2004.
- Hiob. Dramat Boga i człowieka, cz. 1. Salwator, 2004.
- Hiob. Dramat Boga i człowieka, cz. 2. Salwator, 2004.
- Pieśń nad pieśniami ... jak pieczęć na twoim sercu. Salwator, 2005.
- Psalmy, cz. 1. Salwator, 2007.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bliżej Biblii
- ↑ Doktor Honoris Causa KUL Gianfranco Kardynał Ravasi. kul.pl. [dostęp 2013-03-13].
- ↑ Concistoro Ordinario Pubblico per il Voto su alcune Cause di Canonizzazione, press.vatican.va [dostęp 2021-05-04].
- ↑ Dzisiaj wchodzi w życie konstytucja apostolska o kurii rzymskiej. Co się zmieni?. misyjne.pl, 2022-06-05. [dostęp 2022-06-07].
- ↑ Papież ogłosił Konstytucję apostolską o Kurii Rzymskiej. vaticannews.va, 2022-06-05. [dostęp 2022-06-07].
- ↑ Kard. Gianfranco Ravasi opuszcza grono elektorów. ekai.pl. [dostęp 2022-10-18].
- ↑ Le cardinal Gianfranco Ravasi n’est plus électeur en cas de conclave. la-croix.com. [dostęp 2022-10-18]. (fr.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gianfranco Ravasi, Rozważania Drogi Krzyżowej 2007 - w serwisie internetowym Watykanu
- Strona w serwisie Catholic-Hierarchy.org
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.)
Liczba purpuratów wynosi 223 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 123
- ISNI: 0000 0000 8077 2270
- VIAF: 49261977
- LCCN: n79079481
- GND: 112878792
- NDL: 001176769
- BnF: 12142152f
- SUDOC: 029892015
- SBN: CFIV008729
- NKC: mzk2009517473
- BNE: XX957085
- NTA: 073304425
- BIBSYS: 6059141
- CiNii: DA11908195
- PLWABN: 9810640267805606
- NUKAT: n95000128
- J9U: 987007266971505171
- PTBNP: 153048
- NSK: 000108981
- CONOR: 33953635
- ΕΒΕ: 194762
- BLBNB: 000257349
- KRNLK: KAC200703726
- LIH: LNB:1hB;=BB
- WorldCat: lccn-n79079481