Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dla funkcji spełniającej warunek Lipschitza istnieje podwójny stożek (biały), którego wierzchołek można przesuwać wzdłuż wykresu funkcji, a wnętrze pozostaje rozłączne z tym wykresem.
Warunek Lipschitza – własność ograniczenia ilorazów różnicowych funkcji; intuicyjnie można powiedzieć, że ograniczona jest szybkość zmian jej wartości. Funkcje spełniające ten warunek nazywa się lipschitzowskimi [1] . Okazuje się, że jest to pewne wzmocnienie ciągłości jednostajnej funkcji.
Nazwa pochodzi od nazwiska matematyka niemieckiego Rudolfa Lipschitza .
Funkcja
f
:
R
→
R
{\displaystyle f\colon \mathbb {R} \to \mathbb {R} }
spełnia warunek Lipschitza ze stałą
L
,
{\displaystyle L,}
gdy dla dowolnych
x
1
,
x
2
∈
R
{\displaystyle x_{1},x_{2}\in \mathbb {R} }
zachodzi nierówność
|
f
(
x
1
)
−
f
(
x
2
)
|
⩽
L
|
x
1
−
x
2
|
.
{\displaystyle |f(x_{1})-f(x_{2})|\leqslant L|x_{1}-x_{2}|.}
Definicja ta naturalnie rozszerza się na funkcje określone pomiędzy przestrzeniami metrycznymi .
Niech
(
X
,
d
)
,
(
Y
,
σ
)
{\displaystyle (X,d),(Y,\sigma )}
będą przestrzeniami metrycznymi. Funkcja
f
:
X
→
Y
{\displaystyle f\colon X\to Y}
spełnia warunek Lipschitza ze stałą
L
,
{\displaystyle L,}
gdy dla dowolnych
x
1
,
x
2
∈
X
{\displaystyle x_{1},x_{2}\in X}
zachodzi nierówność
σ
(
f
(
x
1
)
,
f
(
x
2
)
)
⩽
L
⋅
d
(
x
1
,
x
2
)
.
{\displaystyle \sigma (f(x_{1}),f(x_{2}))\leqslant L\cdot d(x_{1},x_{2}).}
Najmniejszą liczba
L
{\displaystyle L}
dla której powyższa nierówność zachodzi dla wszelkich
x
2
∈
X
{\displaystyle x_{2}\in X}
(o ile istnieje) nazywana jest stałą Lipschitza funkcji
f
.
{\displaystyle f.}
Funkcje spełniające warunek Lipschitza ze stałą
L
<
1
{\displaystyle L<1}
nazywane są kontrakcjami .
Funkcja
f
:
R
→
R
{\displaystyle f\colon \mathbb {R} \to \mathbb {R} }
dana wzorem
f
(
x
)
=
x
2
+
5
{\displaystyle f(x)={\sqrt {x^{2}+5}}}
spełnia warunek Lipschitza ze stałą
L
=
1.
{\displaystyle L=1.}
Rzeczywiście, dla
x
,
y
∈
R
,
x
≠
y
,
{\displaystyle x,y\in \mathbb {R} ,x\neq y,}
zachodzi
|
f
(
x
)
−
f
(
y
)
|
=
|
x
2
+
5
−
y
2
+
5
|
=
|
x
2
+
5
−
y
2
−
5
x
2
+
5
+
y
2
+
5
|
⩽
|
(
|
x
|
+
|
y
|
)
(
|
x
|
−
|
y
|
)
x
2
+
y
2
|
⩽
|
x
−
y
|
.
{\displaystyle |f(x)-f(y)|=|{\sqrt {x^{2}+5}}-{\sqrt {y^{2}+5}}|={\Big |}{\tfrac {x^{2}+5-y^{2}-5}{{\sqrt {x^{2}+5}}+{\sqrt {y^{2}+5}}}}{\Big |}\leqslant {\Big |}{\tfrac {(|x|+|y|)(|x|-|y|)}{{\sqrt {x^{2}}}+{\sqrt {y^{2}}}}}{\Big |}\leqslant |x-y|.}
Funkcja
f
:
R
→
R
{\displaystyle f\colon \mathbb {R} \to \mathbb {R} }
dana wzorem
f
(
x
)
=
|
x
|
{\displaystyle f(x)=|x|}
jest funkcją nieróżniczkowalną spełniającą warunek Lipschitza ze stałą
L
=
1.
{\displaystyle L=1.}
Funkcja
f
:
R
→
R
{\displaystyle f\colon \mathbb {R} \to \mathbb {R} }
dana wzorem
f
(
x
)
=
x
2
{\displaystyle f(x)=x^{2}}
nie spełnia warunku Lipschitza, bo nie jest jednostajnie ciągła.
Niech
a
<
b
.
{\displaystyle a<b.}
Funkcja
f
:
[
a
,
b
]
→
R
{\displaystyle f\colon [a,b]\to \mathbb {R} }
dana wzorem
f
(
x
)
=
x
2
{\displaystyle f(x)=x^{2}}
spełnia warunek Lipschitza ze stałą
L
=
2
|
b
|
,
{\displaystyle L=2|b|,}
gdy
|
b
|
⩽
|
a
|
{\displaystyle |b|\leqslant |a|}
oraz ze stałą
L
=
2
|
a
|
,
{\displaystyle L=2|a|,}
gdy
|
a
|
⩽
|
b
|
.
{\displaystyle |a|\leqslant |b|.}
Dowód . Niech
f
:
R
→
R
{\displaystyle f\colon \mathbb {R} \to \mathbb {R} }
będzie funkcją spełniającą warunek Lipschitza ze stałą
L
.
{\displaystyle L.}
Niech
x
1
,
x
2
∈
R
{\displaystyle x_{1},x_{2}\in \mathbb {R} }
oraz niech dany będzie
ε
>
0.
{\displaystyle \varepsilon >0.}
Gdy
δ
=
ε
/
L
,
{\displaystyle \delta =\varepsilon /L,}
to
|
f
(
x
1
)
−
f
(
x
2
)
|
⩽
L
|
x
1
−
x
2
|
⩽
L
ε
/
L
=
ε
{\displaystyle |f(x_{1})-f(x_{2})|\leqslant L|x_{1}-x_{2}|\leqslant L\varepsilon /L=\varepsilon }
o ile tylko
|
x
1
−
x
2
|
⩽
δ
.
{\displaystyle |x_{1}-x_{2}|\leqslant \delta .}
Rozumowanie to przenosi się mutatis mutandis na funkcje lipschitzowskie działające pomiędzy dowolnymi przestrzeniami metrycznymi.
Niech
f
:
(
a
,
b
)
→
R
{\displaystyle f\colon (a,b)\to \mathbb {R} }
będzie funkcją różniczkowalną. Wówczas
f
{\displaystyle f}
spełnia warunek Lipschitza ze stałą Lipschitza
L
{\displaystyle L}
wtedy i tylko wtedy, gdy jej pochodna jest ograniczona przez
L
.
{\displaystyle L.}
Dowód . Załóżmy, że
f
{\displaystyle f}
spełnia warunek Lipschitza ze stałą
L
.
{\displaystyle L.}
Niech
x
0
∈
(
a
,
b
)
.
{\displaystyle x_{0}\in (a,b).}
Wówczas dla
x
∈
(
a
,
b
)
,
x
≠
x
0
:
{\displaystyle x\in (a,b),x\neq x_{0}{:}}
|
f
(
x
)
−
f
(
x
0
)
x
−
x
0
|
=
|
f
(
x
)
−
f
(
x
0
)
|
|
x
−
x
0
|
⩽
L
.
{\displaystyle \left|{\frac {f(x)-f(x_{0})}{x-x_{0}}}\right|={\frac {|f(x)-f(x_{0})|}{|x-x_{0}|}}\leqslant L.}
Stąd
|
f
′
(
x
0
)
|
⩽
L
.
{\displaystyle |f'(x_{0})|\leqslant L.}
By udowodnić przeciwną implikację, załóżmy, że
|
f
′
(
x
)
|
⩽
L
{\displaystyle |f'(x)|\leqslant L}
dla wszelkich
x
∈
(
a
,
b
)
.
{\displaystyle x\in (a,b).}
Niech
x
1
,
x
2
∈
(
a
,
b
)
.
{\displaystyle x_{1},x_{2}\in (a,b).}
Bez straty ogólności, można przyjąć, że
x
1
<
x
2
.
{\displaystyle x_{1}<x_{2}.}
Z twierdzenia Lagrange’a o wartości średniej wynika, że istnieje takie
c
∈
(
x
1
,
x
2
)
,
{\displaystyle c\in (x_{1},x_{2}),}
że
f
(
x
2
)
−
f
(
x
1
)
=
f
′
(
c
)
(
x
2
−
x
1
)
.
{\displaystyle f(x_{2})-f(x_{1})=f'(c)(x_{2}-x_{1}).}
Ponieważ
|
f
′
(
c
)
|
⩽
L
,
{\displaystyle |f'(c)|\leqslant L,}
|
f
(
x
2
)
−
f
(
x
1
)
|
=
|
f
′
(
c
)
|
|
x
2
−
x
1
|
⩽
L
|
x
2
−
x
1
|
,
{\displaystyle |f(x_{2})-f(x_{1})|=|f'(c)|\,|x_{2}-x_{1}|\leqslant L|x_{2}-x_{1}|,}
co pokazuje, że
f
{\displaystyle f}
spełnia warunek Lipschitza ze stałą
L
.
{\displaystyle L.}
Niech
(
Ω
,
μ
)
{\displaystyle (\Omega ,\mu )}
będzie przestrzenią z miarą oraz niech
(
f
n
)
n
∈
N
{\displaystyle (f_{n})_{n\in \mathbb {N} }}
będzie ciągiem funkcji rzeczywistych na
Ω
.
{\displaystyle \Omega .}
Jeżeli ciąg ten jest zbieżny według miary do pewnej funkcji
f
{\displaystyle f}
oraz funkcja
g
:
R
→
R
{\displaystyle g\colon \mathbb {R} \to \mathbb {R} }
spełnia warunek Lipschitza, to ciąg
(
g
∘
f
n
)
n
∈
N
{\displaystyle (g\circ f_{n})_{n\in \mathbb {N} }}
jest zbieżny według miary do
g
∘
f
.
{\displaystyle g\circ f.}