Odwzorowanie nierozszerzające

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odwzorowanie nierozszerzające, nieoddalające[1], słaba kontrakcjaodwzorowanie przestrzeni metrycznych, które nie zwiększa odległości punktów. Formalnie: niech oraz będą przestrzeniami metrycznymi. Odwzorowanie nazywamy nierozszerzającym, jeśli dla dowolnych zachodzi nierówność[1]:

Innymi słowy, odwzorowanie nierozszerzające to odwzorowanie spełniające warunek Lipschitza ze stałą równą 1.

Własności[edytuj | edytuj kod]

Każde odwzorowanie nierozszerzające, jako odwzorowanie lipschitzowskie, jest jednostajnie ciągłe, a więc w szczególności ciągłe.

W przeciwieństwie do kontrakcji, odwzorowanie nierozszerzające przestrzeni metrycznej zupełnej w siebie może nie mieć punktów stałych (np. translacje w przestrzeniach Banacha) lub mieć ich wiele (np. identyczność na ). Przy dodatkowych założeniach o można jednak wykazać istnienie punktu stałego. Przykładowo, jeśli jest niepustym, domkniętym, ograniczonym i wypukłym podzbiorem przestrzeni Hilberta, to ma punkt stały (twierdzenie Browdera-Goehde’a-Kirka).

Teoria kategorii[edytuj | edytuj kod]

Odwzorowania nierozszerzające są morfizmami w kategorii przestrzeni metrycznych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Górnicki 2009 ↓, s. 246.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]