Świrz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świrz
Свірж
Ilustracja
Zamek w Świrzu
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

przemyślański

Populacja 
• liczba ludności


795

Nr kierunkowy

+380 3263

Kod pocztowy

81225

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Świrz”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Świrz”
Ziemia49°39′00″N 24°26′20″E/49,650000 24,438889

Świrz (ukr. Свірж, za II RP także Swirz) – wieś w rejonie przemyślańskim obwodu lwowskiego Ukrainy, nad rzeką Świrż.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy w 1422 roku podczas rozgraniczenia wsi ze Stokami i Lubeszką[1]. Wieś prawa wołoskiego, położona była w pierwszej połowie XV wieku w ziemi lwowskiej województwa ruskiego[2].

W 1428 r. Świrz odwiedził król Władysław II Jagiełło. W 1449 r. doszło do rozgraniczenia miasta i wsi o tych samych nazwach. W 1484 r. bracia Marcin i Świrscy ufundowali tu parafię i pierwszy drewniany kościół. Na jego miejscu w 1546 r. zbudowano w stylu renesansowym murowaną świątynię pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny[3][4].

Przez pewien czas podczas zaboru austriackiego jako miasteczko wchodził w skład obwodu, czyli cyrkułu brzeżańskiego[5].

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Swirz w powiecie przemyślańskim województwa tarnopolskiego.

W latach 1943–1945 z rąk nacjonalistów ukraińskich UPA zginęło ok. 75 Polaków[6].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Zamek
Zamek, front
Zamek, front
Zamek, dziedziniec
Zamek, drugi dziedziniec
Zamek, wieża
Zamek, bok
Zamek, tył
Zamek, brama
Zamek, ściana frontowa
Zamek, fragment elewacji

Na podstawie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich Świrz albo Świerz ze Świrzykiem: to miasteczko w pow. przemyślańskim, 10 km na zachód od sądu powiatowego w Przemyślanach, z urzędem pocztowym w miejscu. Na północ leży Kopań, na wschód Kimirz, na południe Niedziliska i Chlebowice Świrskie, na płd.-zach. Podhorodyszcze i Romanów[7].

Zamek w Świrzu[edytuj | edytuj kod]

Warownię wznieśli w XV wieku Świrscy[8] herbu Szaława z Romanowa[9].

Po śmierci w bitwie pod Zborowem rotmistrza Pawła Świrskiego[10] ostatniego z rodu, zamek przeszedł w ręce rodziny Cetnarów, wywodzącej się ze Śląska. W XVII wieku zamek został przebudowany przez kasztelana halickiego i chorążego podolskiego Aleksandra Cetnera. W pierwszej połowie istnienia II RP zamieszkiwał w nim gen. Robert Lamezan-Salins.

Urodzeni w Świrzu[edytuj | edytuj kod]

Związani ze Świrzem[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Смерека Б. Розмежування сіл у Руській землі у 1422 році // Український археографічний щорічник. Нова серія. – К., 2020. – Вип. 23/24. – С. 557–567.
  2. Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 222.
  3. ŚWIRZ. Dawny kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (1546). Lwowski obw., Lwowski r-n (Przemyślanski r-n) | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2022-11-11].
  4. Świrz [online], lwow.info, 18 listopada 2006 [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  5. Galicya pod względem topograficzno-geograficzno-historycznym, skreślona przez Hipolita Stupnickiego: Z mapą. Lwów : Madfes i Bodek, 1869, s. 79–80.
  6. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 302-303, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  7. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI. Warszawa: 1880–1902, s. 717.
  8. Tokarski J.: Lwów i okolice. Bielsko-Biała: Wyd. Pascal, 2007, s. 317. ISBN 978-83-7304-776-1.
  9. Kacper Niesiecki: Herbarz Polski. T. VIII, s. 584–587.
  10. Stanisław Nicieja, Kresowa Atlantyda, t. XVI, 2021, s. 137, ISBN 978-83-7395-911-8.
  11. WIKTOR Tadeusz – Sączopedia [online] [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  12. a b Historie prosto z kresowego Świrza [online], Lubin Nasze Miasto, 3 stycznia 2008 [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  13. Wspomnienie pośmiertne. „Dziennik Polski”. Nr 364, s. 2, 31 grudnia 1892. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI, Warszawa, 1880–1902, s. 717.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]