Wikiprojekt:Skoki narciarskie/Dopracowywanie artykułów/Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2002

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skoki narciarskie
na XIX Zimowych Igrzyskach Olimpijskich
Miejsce
rozgrywania igrzysk		 Stany Zjednoczone Salt Lake City
Miejsce
rozgrywania zawodów 		Stany Zjednoczone Park City
Dni rozgrywania konkursów 10-18.02.2002
Liczba reprezentacji 22
Liczba zawodników 72
Konkurencje • skoki indywidualne
na skoczni K-90
• skoki indywidualne
na skoczni K-120
• skoki drużynowe
na skoczni K-120
Mistrzowie olimpijscy Szwajcaria Simon Ammann (dwukrotnie),
Niemcy Niemcy

W trakcie Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002 w Salt Lake City rozegrane zostały trzy konkurencje w skokach narciarskich - dwie indywidualne (skoki na obiektach K-90 i K-120) oraz jedna drużynowa (skoki drużynowe na obiekcie K-120). Dwukrotnym indywidualnym mistrzem olimpijskim został Simon Ammann, a drużynowe mistrzostwo zdobyła reprezentacja Niemiec.

Konkursy skoków na igrzyskach w 2002 roku odbyły się od 10 lutego do 18 lutego.

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

Dwa spośród trzech konkursów (jeden indywidualny i jeden drużynowy) Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2002 roku odbyły się na skoczni dużej (K-120) w Park City. Trzeci z konkursów został przeprowadzony na obiekcie normalnym (K-90), umieszczonym w tym samym kompleksie skoczni, co skocznia duża.

Nazwa skoczni Miasto Punkt konstrukcyjny Wielkość skoczni Rekord skoczni[1]
Utah Olympic Park Stany Zjednoczone Park City K-90 HS 100 099 m, Niemcy Sven Hannawald (2002)[2]
Utah Olympic Park Stany Zjednoczone Park City K-120 HS 134 134 m, Austria Wolfgang Loitzl (2001)[3]

Jury[edytuj | edytuj kod]

Dyrektorem konkursów w skokach narciarskich na ZIO w Salt Lake City był William Erickson oraz z ramienia Międzynarodowej Federacji Narciarskiej, dyrektor zawodów Pucharu Świata, Walter Hofer. Asystentem Waltera Hofera był, podobnie jak w innych oficjalnych zawodach organizowanych przez FIS, Miran Tepeš. Sędzią technicznym był Pekka Hyvärinen, a jego asystentem - Toni Guggemoos.

W pierwszej z rozegranych konkurencji, którą były indywidualne skoki na obiekcie K-90, skład jury, oceniającego startujących zawodników był następujący[4][5]:

  • Austria Gert Aigmüller (stanowisko A)
  • Słowenia Janez Frelih (stanowisko B)
  • Norwegia Kolbjørn Asphaug (stanowisko C)
  • Stany Zjednoczone Randy Lunde (stanowisko D)
  • Japonia Yukio Kasaya (stanowisko E)

W konkursie indywidualnym na skoczni K-120 styl skoków oceniali[6][7]:

  • Stany Zjednoczone Randy Lunde (stanowisko A)
  • Austria Gert Aigmüller (stanowisko B)
  • Słowenia Janez Frelih (stanowisko C)
  • Niemcy Klaus-Dieter Götze (stanowisko D)
  • Norwegia Kolbjørn Asphaug (stanowisko E)

W konkursie drużynowym na skoczni K-120 w skład jury weszli[8]:

  • Stany Zjednoczone Randy Lunde (stanowisko A)
  • Austria Gert Aigmüller (stanowisko B)
  • Niemcy Klaus-Dieter Götze (stanowisko C)
  • Japonia Yukio Kasaya (stanowisko D)
  • Słowenia Janez Frelih (stanowisko E)

Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z ustalonymi wcześniej terminami, 8 lutego miały odbyć się kwalifikacje do pierwszego z konkursów indywidualnych (na skoczni K-90). Z powodu burzy śnieżnej zostały one przełożone na dzień konkursu[9]. Rozpoczęły się o godzinie 8:15 czasu lokalnego[10]. W kwalifikacjach wystąpiło 60 zawodników z 22 krajów[11]. Kwalifikacje wygrał Sven Hannawald, który uzyskał 97,5 metra. Tyle samo skoczył Simon Ammann i zajął drugą pozycję. Na trzecim miejscu znalazł się Adam Małysz, który uzyskał najlepszy rezultat kwalifikacji - 98,5 metra, jednak przegrał z powodu niższych not sędziowskich[12].

W pierwszej serii konkursu olimpijskiego na średniej skoczni najlepszy okazał się Simon Ammann, który skacząc 98 metrów wyprzedził Svena Hannawalda i Adama Małysza. Małysz od niego pół metra dalej, jednak otrzymał niższe noty za styl. Reprezentant Polski zachwiał się przy lądowaniu, ponieważ w okolicach granicy bezpieczeństwa skocznia była oblodzona. W drugiej serii Simon Ammann skoczył 98,5 metra, dzięki czemu zdobył złoty medal olimpijski. Najdalszy skok drugiej serii i całego konkursu uzyskał Sven Hannawald, który skoczył 99 metrów i zajął drugie miejsce, przegrywając z Ammannem o 1,5 punktu. Brązowym medalistą olimpijskim został Adam Małysz, który w drugiej turze uzyskał 98 metrów. Brązowy medal Małysza był pierwszym medalem olimpijskim zdobytym przez polskiego skoczka narciarskiego od 30 lat[13].

12 lutego odbyła się seria kwalifikacyjna, w której zostali wyłonieni zawodnicy do drugiego konkursu olimpijskiego. Wystartowało 66 zawodników. Najdalej, 125 metrów skoczyli Roberto Cecon i Peter Žonta. Obaj zawodnicy otrzymali niskie noty za styl. Kwalifikacje wygrał Adam Małysz, który skoczył 1,5 metra bliżej od Cecona i Zonty. Tuż za Małyszem sklasyfikowani zostali ex aequo Sven Hannawald i Robert Kranjec, którzy uzyskali po 122 metry[14].

Po pierwszej serii konkursu olimpijskiego na dużej skoczni na pierwszym miejscu ex aequo sklasyfikowani zostali Simon Ammann i Sven Hannawald, którzy oddali skoki na odległość 132,5 metra. Trzeci na tym etapie rywalizacji Adam Małysz z wynikiem 131 metrów tracił do liderów 3,2 punktu. W drugiej serii Polak wylądował na 128 metrze i objął prowadzenie, zapewniając sobie drugi medal na tych Igrzyskach. Następnym, który zasiadł na belce był wspólider konkursu, Simon Ammann. Szwajcar startował jako pierwszy z racji niższego numeru startowego. W drugiej próbie osiągnął 133 metry. Wynik ten dawał Ammannowi prowadzenie w zawodach. Ostatni zawodnik w konkursie, Niemiec Sven Hannawald oddał skok na odległość na 131 metr, ale nie zdołał ustać tej próby. Kosztowało go to zajęciem 4. miejsca. Ostatecznie mistrzem olimpijskim został ponownie Simon Ammann, srebrny medal przypadł Adamowi Małyszowi, a brązowy reprezentantowi Finlandii, Matti Hautamäkiemu[15].

18 lutego rozegrano konkurs drużynowy. Do rywalizacji przystąpiło 13 reprezentacji, w tym polska ekipa w składzie: Tomisław Tajner, Tomasz Pochwała, Robert Mateja i Adam Małysz. Po raz pierwszy w historii drużynowych konkursów olimpijskich różnica pomiędzy dwiema pierwszymi reprezentacjami wyniosła 0,1 punktu. Reprezentacja Niemiec, która zdobyła tytuł olimpijski, wyprzedziła w ostatecznym rozrachunku ekipę Finlandii, a brązowy medal wywalczył zespół Słowenii. Polska reprezentacja zajęła 6. pozycję[16].

Medaliści[edytuj | edytuj kod]

Konkurs indywidualny na skoczni K-90 (10.02.2002)[edytuj | edytuj kod]

Medal Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
Austria • Słowenia • Norwegia • Stany Zjednoczone • Japonia 		Nota łączna Strata
Szwajcaria Simon Ammann 98,0 m
133,5 pkt 		98,5 m
135,5 pkt 		19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,5 • 19,5
19,5 • 19,5 • 19,0 • 19,5 • 19,5 		269,0 pkt -
Niemcy Sven Hannawald 97,0 m
131,0 pkt 		99,0 m
136,5 pkt 		19,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0
19,5 • 19,0 • 19,5 • 19,5 • 19,5 		267,5 pkt 1,5 pkt
Polska Adam Małysz 98,5 m
129,5 pkt 		98,0 m
133,5 pkt 		18,0 • 17,5 • 17,0 • 16,5 • 18,0
19,0 • 19,0 • 19,0 • 20,0 • 19,5 		263,0 pkt 6,0 pkt

Konkurs indywidualny na skoczni K-120 (13.02.2002)[edytuj | edytuj kod]

Medal Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
Stany Zjednoczone • Austria • Słowenia • Niemcy • Norwegia 		Nota łączna Strata
Szwajcaria Simon Ammann 132,5 m
140,5 pkt 		133,5 m
140,9 pkt 		19,0 • 19,0 • 19,5 • 19,5 • 19,5
19,0 • 19,5 • 19,5 • 19,0 • 17,0 		281,4 pkt -
Polska Adam Małysz 131,0 m
137,3 pkt 		128,0 m
132,4 pkt 		19,5 • 19,0 • 19,5 • 19,0 • 19,0
19,5 • 19,5 • 19,0 • 19,5 • 19,0 		269,7 pkt 11,7 pkt
Finlandia Matti Hautamäki 127,0 m
129,1 pkt 		125,5 m
126,9 pkt 		18,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 18,5
19,0 • 19,0 • 19,5 • 19,0 • 19,0 		256,0 pkt 25,4 pkt

Konkurs drużynowy na skoczni K-120 (18.02.2002)[edytuj | edytuj kod]

Medal Kraj Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
Stany Zjednoczone • Austria • Niemcy • Japonia • Słowenia 		Nota łączna zawodnika Nota łączna drużyny Strata
Niemcy Niemcy Sven Hannawald 123,0 m
121,9 pkt		 120,5 m
116,9 pkt 		18,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 18,0
18,5 • 18,5 • 19,5 • 19,0 • 18,0 		238,8 pkt 974,1 pkt -
Stephan Hocke 118,5 m
109,8 pkt		 119,5 m
113,1 pkt 		17,5 • 17,5 • 18,0 • 17,5 • 17,5
17,5 • 18,0 • 18,5 • 18,0 • 18,0 		222,9 pkt
Michael Uhrmann 128,0 m
129,4 pkt		 125,0 m
124,0 pkt 		18,0 • 18,0 • 18,5 • 18,5 • 18,5
18,0 • 18,0 • 18,5 • 18,5 • 19,0 		253,4 pkt
Martin Schmitt 131,5 m
137,7 pkt		 123,5 m
121,3 pkt 		19,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0
18,5 • 18,5 • 19,0 • 18,0 • 18,0 		259,0 pkt
Finlandia Finlandia Matti Hautamäki 126,0 m
126,8 pkt		 125,0 m
122,5 pkt 		18,5 • 18,5 • 19,0 • 19,0 • 18,5
17,5 • 17,5 • 18,0 • 19,0 • 18,0 		249,3 pkt 974,0 pkt 0,1 pkt
Veli-Matti Lindström 115,0 m
105,0 pkt		 116,5 m
107,7 pkt 		18,0 • 18,0 • 18,0 • 18,0 • 17,5
17,5 • 17,5 • 18,5 • 18,5 • 18,0 		212,7 pkt
Risto Jussilainen 124,5 m
123,6 pkt		 126,0 m
127,8 pkt 		18,0 • 18,5 • 18,5 • 18,5 • 18,5
18,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 		251,4 pkt
Janne Ahonen 129,0 m
133,7 pkt		 125,5 m
126,9 pkt 		19,5 • 19,0 • 18,5 • 19,5 • 19,0
19,0 • 19,0 • 18,5 • 19,5 • 19,0 		260,6 pkt
Słowenia Słowenia Damjan Fras 120,0 m
112,5 pkt		 113,0 m
97,9 pkt 		17,5 • 17,5 • 17,0 • 17,5 • 18,5
17,0 • 16,5 • 17,0 • 16,0 • 17,5 		210,4 pkt 946,3 pkt 27,8 pkt
Primož Peterka 118,5 m
112,8 pkt		 121,5 m
118,7 pkt 		18,5 • 18,5 • 18,5 • 18,5 • 18,5
18,5 • 18,5 • 19,0 • 18,5 • 19,0 		231,5 pkt
Robert Kranjec 133,0 m
140,4 pkt		 124,5 m
124,1 pkt 		19,0 • 19,0 • 18,5 • 19,5 • 19,0
18,5 • 18,0 • 18,5 • 19,0 • 19,0 		264,5 pkt
Peter Žonta 121,5 m
118,2 pkt		 124,0 m
121,7 pkt 		18,5 • 18,5 • 18,0 • 18,5 • 18,5
18,5 • 18,0 • 18,0 • 18,0 • 18,5 		239,9 pkt

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Konkurs indywidualny na skoczni K-90 (10.02.2002)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Skoczek Kraj Skok 1 Skok 2 Wynik punktowy
1 Simon Ammann  Szwajcaria 98,0 98,5 269,0
2 Sven Hannawald  Niemcy 97,0 99,0 267,5
3 Adam Małysz  Polska 98,5 98,0 263,0
4 Janne Ahonen  Finlandia 95,5 98,0 261,5
5 Veli-Matti Lindström  Finlandia 95,0 95,5 253,0
6 Matti Hautamäki  Finlandia 93,0 97,0 252,5
7 Martin Schmitt  Niemcy 94,5 94,5 250,0
8 Michael Uhrmann  Niemcy 92,0 95,5 245,0
9 Kazuyoshi Funaki  Japonia 92,0 94,5 243,0
10 Primož Peterka  Słowenia 92,5 91,5 240,5
11 Stefan Horngacher  Austria 91,5 93,5 240,0
11 Alan Alborn  Stany Zjednoczone 91,0 93,0 240,0
13 Peter Žonta  Słowenia 90,0 95,0 239,5
14 Martin Koch  Austria 92,5 91,0 237,0
15 Robert Kranjec  Słowenia 91,5 92,5 236,0
16 Toni Nieminen  Finlandia 91,5 91,5 235,5
17 Christof Duffner  Niemcy 91,5 92,0 235,0
18 Roar Ljøkelsøy  Norwegia 91,5 90,0 233,5
19 Roberto Cecon  Włochy 91,0 91,5 233,0
20 Masahiko Harada  Japonia 91,0 89,5 232,0
20 Tommy Ingebrigtsen  Norwegia 91,5 91,0 232,0
22 Andreas Küttel  Szwajcaria 90,0 91,0 231,5
22 Nicolas Dessum  Francja 90,0 91,5 231,5
24 Andreas Widhölzl  Austria 90,5 90,5 230,5
25 Martin Höllwarth  Austria 90,0 89,0 228,0
25 Sylvain Freiholz  Szwajcaria 89,0 91,0 228,0
27 Anders Bardal  Norwegia 91,0 89,0 227,0
28 Damjan Fras  Słowenia 88,5 90,5 225,0
29 Walerij Kobielew  Rosja 88,5 90,0 224,5
30 Heung Chul Choi  Korea Południowa 87,5 86,5 216,0
31 Lars Bystøl  Norwegia 88,5 86,5 215,0
32 Stanisław Filimonow  Kazachstan 89,0 83,5 209,5
33 Hiroki Yamada  Japonia 88,0 - 109,5
34 Yong Jik Choi  Korea Południowa 87,5 - 109,0
35 Jan Mazoch  Czechy 88,0 - 108,5
36 Hyun Ki Kim  Korea Południowa 86,5 - 106,0
37 Robert Mateja  Polska 85,5 - 104,5
38 Maksim Połunin  Kazachstan 85,5 - 103,5
39 Jakub Janda  Czechy 86,0 - 103,0
40 Tomasz Pochwała  Polska 85,0 - 102,0
41 Dmitrij Czwykow  Kirgistan 85,0 - 101,5
42 Wojciech Skupień  Polska 83,5 - 98,0
42 Andrej Łyskawiec  Białoruś 83,5 - 98,0
44 Pawieł Gajduk  Kazachstan 82,5 - 96,5
44 Brendan Doran  Stany Zjednoczone 82,5 - 96,5
46 Chil Gu Kang  Korea Południowa 82,0 - 96,0
47 Jan Matura  Czechy 79,5 - 91,5
48 Aleksander Korobow  Kazachstan 78,0 - 85,5
49 Noriaki Kasai  Japonia 85,0[17] - 83,0
50 Michal Doležal  Czechy 77,0 - 82,5

Konkurs indywidualny na skoczni K-120 (13.02.2002)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Skoczek Kraj Skok 1 Skok 2 Wynik punktowy
1 Simon Ammann  Szwajcaria 132,5 133,0 281,4
2 Adam Małysz  Polska 131,0 128,0 269,7
3 Matti Hautamäki  Finlandia 127,0 125,5 256,0
4 Sven Hannawald  Niemcy 132,5 131,0[17] 255,3
5 Stefan Horngacher  Austria 125,0 124,0 247,2
6 Andreas Küttel  Szwajcaria 125,0 122,0 245,6
7 Kazuyoshi Funaki  Japonia 126,5 121,0 245,5
8 Martin Koch  Austria 126,0 121,5 244,5
9 Janne Ahonen  Finlandia 124,0 123,5 241,5
10 Martin Schmitt  Niemcy 126,0 119,5 240,4
11 Robert Kranjec  Słowenia 122,0 122,5 237,6
12 Stephan Hocke  Niemcy 125,0 120,5 236,9
13 Peter Žonta  Słowenia 124,0 120,0 234,2
14 Martin Höllwarth  Austria 123,5 117,5 233,3
15 Primož Peterka  Słowenia 123,0 119,5 233,0
16 Michael Uhrmann  Niemcy 124,0 119,0 232,4
17 Walerij Kobielew  Rosja 121,0 121,5 231,5
18 Risto Jussilainen  Finlandia 121,5 117,5 226,2
19 Roberto Cecon  Włochy 120,0 119,5 225,6
20 Masahiko Harada  Japonia 119,5 116,5 222,8
21 Andreas Widhölzl  Austria 120,5 116,5 222,6
22 Damjan Fras  Słowenia 123,0 113,5 221,2
23 Nicolas Dessum  Francja 118,5 118,5 220,1
24 Hideharu Miyahira  Japonia 117,0 116,0 215,4
25 Anders Bardal  Norwegia 118,5 114,5 212,9
26 Tommy Ingebrigtsen  Norwegia 119,0 112,0 207,8
27 Sylvain Freiholz  Szwajcaria 118,0 110,5 205,8
28 Emmanuel Chedal  Francja 118,5 109,5 204,9
29 Robert Mateja  Polska 117,0 109,5 202,2
30 Stanisław Filimonow  Kazachstan 120,5 105,0 197,4
31 Hyun Ki Kim  Korea Południowa 117,5 - 108,5
32 Roar Ljøkelsøy  Norwegia 116,5 - 107,2
33 Rémi Santiago  Francja 117,0 - 106,1
34 Alan Alborn  Stany Zjednoczone 115,5 - 105,4
35 Ildar Fatkullin  Rosja 114,5 - 103,1
36 Jan Mazoch  Czechy 114,0 - 102,7
37 Veli-Matti Lindström  Finlandia 114,5 - 102,1
38 Lars Bystøl  Norwegia 113,0 - 99,4
39 Tomisław Tajner  Polska 113,0 - 98,4
39 Dmitrij Czwykow  Kirgistan 113,0 - 98,4
41 Noriaki Kasai  Japonia 110,0 - 97,5
42 Clint Jones  Stany Zjednoczone 110,5 - 94,4
43 Tomasz Pochwała  Polska 110,5 - 93,9
44 Jakub Janda  Czechy 108,5 - 91,3
45 Marco Steinauer  Szwajcaria 106,5 - 87,2
46 Yong Jik Choi  Korea Południowa 106,5 - 86,7
47 Chil Gu Kang  Korea Południowa 104,0 - 83,2
48 Maksim Połunin  Kazachstan 104,5 - 83,1
49 Jens Salumäe  Estonia 103,0 - 78,9
50 Aleksandr Biełow  Rosja 96,5 - 66,7

Konkurs drużynowy na skoczni K-120 (18.02.2002)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Kraj Zawodnik Skok 1 Skok 2 Wynik punktowy Nota zespołu
1 Niemcy Niemcy Sven Hannawald 123,0 120,5 238,8 974,1
Stephan Hocke 118,5 119,5 222,9
Michael Uhrmann 128,0 125,0 253,4
Martin Schmitt 131,5 123,5 259,0
2 Finlandia Finlandia Matti Hautamäki 126,0 125,0 249,3 974,0
Veli-Matti Lindström 115,0 116,5 212,7
Risto Jussilainen 124,5 126,0 251,4
Janne Ahonen 129,0 125,5 260,6
3 Słowenia Słowenia Damjan Fras 120,0 113,0 210,4 946,3
Primož Peterka 118,5 121,5 231,5
Robert Kranjec 133,0 124,5 264,5
Peter Žonta 121,5 124,0 239,9
4 Austria Austria Stefan Horngacher 121,0 115,5 221,7 926,8
Andreas Widhölzl 120,0 117,0 224,1
Wolfgang Loitzl 123,0 122,5 239,9
Martin Höllwarth 121,5 123,0 241,1
5 Japonia Japonia Masahiko Harada 119,5 114,5 219,7 926,0
Hiroki Yamada 111,0 117,5 206,8
Hideharu Miyahira 125,5 124,5 244,5
Kazuyoshi Funaki 126,5 126,0 255,0
6 Polska Polska Robert Mateja 114,5 106,0 191,4 848,1
Tomisław Tajner 109,0 109,5 183,3
Tomasz Pochwała 117,0 118,5 218,4
Adam Małysz 128,5 124,0 255,0
7 Szwajcaria Szwajcaria Marco Steinauer 99,5 96,0 140,4 818,3
Sylvain Freiholz 109,0 102,5 171,7
Andreas Küttel 121,5 121,5 236,4
Simon Ammann 128,5 130,0 269,8
8 Korea Południowa Korea Południowa Heung Chul Choi 112,5 115,5 203,4 801,6
Yong Jik Choi 111,0 110,5 191,2
Hyun Ki Kim 111,5 107,0 185,8
Chil Gu Kang 114,5 122,0 221,2
9 Norwegia Norwegia Tommy Ingebrigtsen 110,5 109,5 186,0 790,8
Lars Bystøl 111,5 102,5 174,7
Anders Bardal 121,0 117,5 224,8
Roar Ljøkelsøy 112,0 116,5 205,3
10 Francja Francja Emmanuel Chedal 108,5 115,0 193,3 755,1
Rémi Santiago 117,0 113,5 206,4
Florentin Durand 100,0 101,0 149,8
Nicolas Dessum 113,5 116,0 205,6
11 Stany Zjednoczone USA Brian Welch 95,5 93,5 124,2 728,4
Tommy Schwall 105,0 102,0 162,6
Clint Jones 117,5 114,0 212,2
Alan Alborn 120,5 120,0 229,4
12 Czechy Czechy Jan Matura 99,0 95,5 137,6 724,6
Michal Doležal 107,0 102,0 166,2
Jan Mazoch 119,5 111,5 210,3
Jakub Janda 109,5 120,5 210,5
13 Kazachstan Kazachstan Maksim Połunin DSQ 110,5 94,4 621,1
Stanisław Filimonow 113,5 112,0 196,9
Aleksaner Korobow 101,5 96,0 143,0
Pawieł Gajduk 108,0 113,0 186,8

Składy reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Austria Austria

Trener reprezentacji Austrii, Toni Innauer powołał sześciu skoczków narciarskich na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002. Byli to: Andreas Goldberger, Stefan Horngacher, Martin Höllwarth, Martin Koch, Wolfgang Loitzl i Andreas Widhölzl[18]. W żadnym z konkursów nie wystartował Goldberger, który w wyniku najkrótszych skoków treningowych nie został wybrany przez trenera do startu w kwalifikacjach[19]. Starty we wszystkich konkursach zaliczyli: Horngacher, Widhölzl i Höllwarth, dwukrotnie wystartował Koch, a Wolfgang Loitzl jeden raz.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Andreas Goldberger SC Waldzell 29 listopada 1972 22. (normalna skocznia)
Stefan Horngacher SC Worgl 20 września 1969 10. (normalna skocznia), 60. (duża skocznia), 3. (drużynowo)
Martin Höllwarth SC Mayrhofen 13 kwietnia 1977 43. (duża skocznia), 3. (drużynowo)
Martin Koch SV Villach 22 stycznia 1982 nie startował
Wolfgang Loitzl WSC Bad Mitterndorf 13 stycznia 1980 nie startował
Andreas Widhölzl SC Fieberbrunn 14 października 1976 3. (normalna skocznia), 4. (duża skocznia), 3. (drużynowo)

Białoruś Białoruś

Jedynym skoczkiem białoruskim, który wystartował w Salt Lake City był Andrej Łyskawiec[11].

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano
Andrej Łyskawiec niezrzeszony 7 października 1974 nie startował

Bułgaria Bułgaria

W konkursach olimpijskich wystartował Georgi Żarkow, jedyny zawodnik z Bułgarii, który w sezonie 2001/2002 regularnie startował w kwalifikacjach do konkursów najwyższej rangi[11].

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano
Georgi Żarkow niezrzeszony 10 maja 1976 nie startował

Czechy Czechy

Trener reprezentacji Czech, Jiří Rázl powołał na Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Salt Lake City czterech skoczków: Michala Doležala, Jakuba Jandę, Jana Maturę i Jana Mazocha. Czterej wystartowali w kwalifikacjach do obu konkursów oraz w zawodach drużynowych[11].

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Michal Doležal Dukla Liberec 11 marca 1978 11. (normalna skocznia), 8. (duża skocznia), 7. (drużynowo)
Jakub Janda Dukla Liberec 27 kwietnia 1978 nie startował
Jan Matura Dukla Liberec 29 stycznia 1980 nie startował
Jan Mazoch Dukla Frenštát 5 września 1985 nie startował

Estonia Estonia

Trener estońskiej kadry, Hillar Hein wybrał trzech zawodników na ZIO w Salt Lake City: Jensa Salumäe, Jaana Jürisa i Tambeta Pikkora[11]. Cała trójka wystartowała w obu konkursach indywidualnych. Estonia nie wystawiła zespołu do rywalizacji drużynowej.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano
Jaan Jüris SC Otepää 23 czerwca 1977 nie startował
Tambet Pikkor SC Otepää 17 kwietnia 1980 nie startował[21]
Jens Salumäe Puijon Hiihtoseura 15 marca 1981 nie startował

Finlandia Finlandia

Szkoleniowiec kadry fińskiej, Mika Kojonkoski powołał sześciu zawodników na ZIO 2002[22]. W reprezentacji znaleźli się: Janne Ahonen, Matti Hautamäki, Risto Jussilainen, Tami Kiuru, Veli-Matti Lindström i Toni Nieminen. We wszystkich konkursach udział wzięli: Ahonen, Hautamäki i Lindström. Dwukrotnie zaprezentował się Jussilainen, a Nieminen wystartował w jednym konkursie. Ani razu udziału w zawodach nie wziął Tami Kiuru.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Janne Ahonen Lahden Hiihtoseura 11 maja 1977 4. (normalna skocznia), 37. (duża skocznia), 5. (drużynowo)
Matti Hautamäki Puijon Hiihtoseura 14 lipca 1981 nie startował
Risto Jussilainen Jyväskylän Hiihtoseura 10 czerwca 1975 nie startował
Tami Kiuru Lahden Hiihtoseura 13 września 1976 nie startował
Veli-Matti Lindström Lahden Hiihtoseura 15 listopada 1983 nie startował
Toni Nieminen Puijon Hiihtoseura 31 maja 1975 nie startował

Francja Francja

Reprezentacja Francji liczyła czterech zawodników. W jej skład weszli: Emmanuel Chedal, Nicolas Dessum, Florentin Durand i Rémi Santiago[23]. Wszyscy wystartowali w obu konkursach indywidualnych oraz w konkursie drużynowym.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Emmanuel Chedal CS Courchevel 15 stycznia 1983 nie startował
Nicolas Dessum CS Courchevel 20 lutego 1973 16. (normalna skocznia), 16. (duża skocznia)
Florentin Durand CS Autrans 9 listopada 1982 nie startował
Rémi Santiago CS Saint Gervais 10 grudnia 1980 nie startował

Gruzja Gruzja

Gruzja podczas Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Salt Lake City miała jednego reprezentanta. Był nim Kachaber Cakadze[11].

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Kachaber Cakadze Koba Cakadze 28 stycznia 1969 55. (normalna skocznia), 59. (duża skocznia)

Japonia Japonia

W Salt Lake City wystartowało pięciu skoczków z Japonii[4][6][8]. We wszystkich zawodach udział wzięli: Kazuyoshi Funaki i Masahiko Harada. Pozostała trójka skoczków (Noriaki Kasai, Hiroki Yamada i Hideharu Miyahira) uczestniczyła w dwóch konkursach.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Kazuyoshi Funaki FIT Ski 27 kwietnia 1975 2. (normalna skocznia), 1. (duża skocznia), 1. (drużynowo)
Masahiko Harada Snow Brand 9 maja 1968 5. (normalna skocznia), 3. (duża skocznia), 1. (drużynowo)
Noriaki Kasai Tsuchiya Home 6 czerwca 1972 7. (normalna skocznia)
Hideharu Miyahira Mizuno 21 grudnia 1973 nie startował
Hiroki Yamada Kitano Construction 19 maja 1982 nie startował

Kazachstan Kazachstan

W kadrze kazachskiej na ZIO w Salt Lake City znalazło się czterech skoczków: Stanisław Filimonow, Pawieł Gajduk, Aleksander Korobow i Maksim Połunin[4][6][8]. Cała czwórka wystartowała we wszystkich konkurencjach.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Stanisław Filimonow ZSKA Ałma Ata[24] 7 czerwca 1979 32. (normalna skocznia), 25. (duża skocznia)
Pawieł Gajduk ZSKA Ałma Ata[25] 11 lutego 1976 48. (normalna skocznia), 42. (duża skocznia)
Aleksander Korobow SC Logos Ałma Ata[26] 1 kwietnia 1978 nie startował
Maksim Połunin SC Logos Ałma Ata[27] 23 czerwca 1975 nie startował

Kirgistan Kirgistan

Na ZIO 2002 wystartował jeden skoczek w barwach Kirgistanu, jedyny w historii reprezentant tego kraju w skokach narciarskich, Dmitrij Czwykow[11], który pełnił funkcję chorążego reprezentacji Kirgistanu w trakcie ceremonii otwarcia igrzysk[28].

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Dmitrij Czwykow SC Biszkek 14 października 1974 30. (normalna skocznia), 49. (duża skocznia)

Korea Południowa Korea Południowa

Koreańską reprezentację skoczków narciarskich tworzyło czterech skoczków: Heung Chul Choi, Yong Jik Choi, Chil Gu Kang i Hyun Ki Kim. Wszyscy zawodnicy wystartowali w kwalifikacjach do dwóch konkursów indywidualnych oraz w konkursie drużynowym[4][6][8].

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Heung Chul Choi Muju Resort[29] 3 grudnia 1981 46. (normalna skocznia), 40. (duża skocznia)
Yong Jik Choi Muju Resort[30] 9 lutego 1983 59. (normalna skocznia), 51. (duża skocznia)
Chil Gu Kang Muju Resort[31] 8 sierpnia 1984 nie startował
Hyun Ki Kim Muju Resort[32] 3 grudnia 1982 53. (normalna skocznia), 53. (duża skocznia)

Niemcy Niemcy

Trener reprezentacji Niemiec, Reinhard Heß wybrał sześciu zawodników do startu w igrzyskach. W kadrze niemieckiej znaleźli się: Christof Duffner, Sven Hannawald, Stephan Hocke, Martin Schmitt, Georg Späth i Michael Uhrmann[33]. Hannawald, Schmitt i Uhrmann wystartowali we wszystkich konkursach, Hocke w dwóch, a Duffner w jednym. W ani jednej z trzech konkurencji nie wystąpił Späth.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Christof Duffner SC Schönwald 16 grudnia 1971 nie startował
Sven Hannawald SC Hinterzarten 9 listopada 1974 14. (normalna skocznia), 48. (duża skocznia), 2. (drużynowo)
Stephan Hocke WSV Oberhof 05 20 października 1983 nie startował
Martin Schmitt SC Furtwangen 29 stycznia 1978 19. (normalna skocznia), 14. (duża skocznia), 2. (drużynowo)
Georg Späth SC Oberstdorf 24 lutego 1981 nie startował
Michael Uhrmann WSV-DJK Rastbüchl 16 września 1978 nie startował

Norwegia Norwegia

Reprezentacja Norwegii na olimpiadzie w Salt Lake City składała się z czterech zawodników[4][6][8]. Cała ekipa (Anders Bardal, Lars Bystøl, Tommy Ingebrigtsen i Roar Ljøkelsøy) wystartowała we wszystkich trzech konkursach.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Anders Bardal Steinkjer 24 sierpnia 1982 nie startował
Lars Bystøl Eldar IL 4 grudnia 1978 nie startował
Tommy Ingebrigtsen Bjaasen UL 8 sierpnia 1977 nie startował
Roar Ljøkelsøy Orkdal IL 31 maja 1976 40. (normalna skocznia), 9. (duża skocznia), 4. (drużynowo)

Polska Polska

Trener polskiej kadry skoczków, Apoloniusz Tajner wybrał sześcioosobowy skład reprezentacji Polski na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002. W reprezentacji znaleźli się: Adam Małysz, Robert Mateja, Tomasz Pochwała, Tomisław Tajner, Wojciech Skupień i Łukasz Kruczek[34]. W trzech konkursach udział wzięli: Małysz, Mateja i Pochwała, Tajner uczestniczył w dwóch konkursach, Skupień w jednym, a Kruczek nie wystartował w żadnej spośród konkurencji.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Łukasz Kruczek AZS AWF Katowice 1 listopada 1975 45. (duża skocznia), 8. (drużynowo)
Adam Małysz KS Wisła Ustronianka 3 grudnia 1977 51. (normalna skocznia), 52. (duża skocznia), 8. (drużynowo)
Robert Mateja TS Wisła Zakopane 5 października 1974 21. (normalna skocznia), 20. (duża skocznia), 8. (drużynowo)
Tomasz Pochwała TS Wisła Zakopane 7 maja 1983 nie startował
Wojciech Skupień WKS Zakopane 13 stycznia 1980 32. (normalna skocznia), 11. (duża skocznia), 8. (drużynowo)
Tomisław Tajner KS Wisła Ustronianka 14 maja 1983 nie startował

Rosja Rosja

Reprezentacja Rosji liczyła pięciu zawodników: Aleksandr Biełow, Anton Kaliniczenko, Aleksiej Siłajew, Ildar Fatkulin i Walerij Kobielew[4][6][8]. Kobielew, Fatkulin i Biełow wystartowali w obu konkursach indywidualnych, po jednym starcie mieli: Kaliniczenko i Siłajew. Ekipa rosyjska nie wystartowała w rywalizacji drużynowej.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Aleksandr Biełow Ufa Lokomotiw 11 września 1981 nie startował
Ildar Fatkullin Ufa Lokomotiw 16 października 1982 nie startował
Anton Kaliniczenko niezrzeszony 22 lipca 1982 nie startował
Walerij Kobielew Kaługa CSKA 4 marca 1973 54. (normalna skocznia), 35. (duża skocznia)
Aleksiej Siłajew Moskwa WVSM 4 stycznia 1984 nie startował

Słowenia Słowenia

Kadra słoweńska, wybrana przez szkoleniowca Matjaža Zupana składała się z czterech skoczków (Primož Peterka, Peter Žonta, Damjan Fras i Robert Kranjec)[4][6][8]. Wszyscy wzięli udział w trzech konkursach.

Imię i nazwisko Klub s Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Damjan Fras SSK Ilirija Lublana 21 lutego 1973 nie startował
Robert Kranjec SK Triglav Kranj 16 lipca 1981 nie startował
Primož Peterka SK Triglav Kranj 28 lutego 1979 6. (normalna skocznia), 5. (duża skocznia)
Peter Žonta Dolomiti Lublana 9 stycznia 1979 39. (normalna skocznia), 28. (duża skocznia)

Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone

Kari Ylianttila, trener reprezentacji Stanów Zjednoczonych powołał pięciu skoczków do kadry na ZIO 2002. Byli to: Alan Alborn, Brendan Doran, Clint Jones, Thomas Schwall i Brian Welch[35]. W trzech konkurencjach wystąpili: Alborn i Jones, a Doran, Welch i Schwall wzięli udział w dwóch konkursach.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Alan Alborn SC Alaska 13 grudnia 1980 42. (normalna skocznia), 44. (duża skocznia), 12. (drużynowo)
Brendan Doran Steamboat Springs WSC 17 marca 1979 52. (normalna skocznia), 58. (duża skocznia)
Clint Jones Steamboat Springs WSC 5 października 1984 nie startował
Thomas Schwall Steamboat Springs WSC 13 sierpnia 1983 nie startował
Brian Welch National Sports Foundation 18 stycznia 1984 nie startował

Szwajcaria Szwajcaria

Trener szwajcarskiej kadry A, Berni Schödler wytypował czterech skoczków na ZIO 2002[4][6][8]. Cała reprezentacja w składzie: Simon Ammann, Andreas Küttel, Sylvain Freiholz i Marco Steinauer zaprezentowała się we wszystkich konkursach olimpijskich w Salt Lake City.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Simon Ammann RG Churfirsten 25 czerwca 1981 35. (normalna skocznia), 39. (duża skocznia), 6. (drużynowo)
Sylvain Freiholz SC Le Brassus 23 listopada 1974 29. (normalna skocznia), 41. (duża skocznia), 6. (drużynowo)
Andreas Küttel SC Einsiedeln 25 kwietnia 1979 nie startował
Marco Steinauer FC Einsiedeln 13 kwietnia 1976 56. (normalna skocznia), 33. (duża skocznia), 6. (drużynowo)

Ukraina Ukraina

Ukrainę na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Salt Lake City reprezentował jeden zawodnik - Wołodomyr Hływka[11].

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Wołodomyr Hływka niezrzeszony 24 sierpnia 1973 47. (normalna skocznia), 29. (duża skocznia)

Wielka Brytania Wielka Brytania

Reprezentacja Wielkiej Brytanii składała się z jednego zawodnika[11]. Był to Glynn Pedersen, wówczas jedyny Brytyjczyk startujący w konkursach skoków narciarskich[36].

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano
Glynn Pedersen niezrzeszony 9 kwietnia 1984 nie startował

Włochy Włochy

Jedynym skoczkiem włoskim, który wystąpił w konkursach olimpijskich był Roberto Cecon[11], który wówczas był jedynym reprezentantem swojego kraju na arenie międzynarodowej.

Imię i nazwisko Klub Data urodzenia Miejsca na ZIO 1998 w Nagano[20]
Roberto Cecon GS Fiamme Gialle 28 grudnia 1971 32. (normalna skocznia), 22. (duża skocznia)

Upadki[edytuj | edytuj kod]

W trakcie rozgrywanych na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2002 kwalifikacji i konkursów skoków narciarskich, doszło do czterech upadków po lądowaniu. W kwalifikacjach do pierwszego konkursu indywidualnego (na skoczni K-90) skoku nie wylądował reprezentant Rosji, Aleksiej Siłajew, który po nieustanym skoku na odległość 74 metrów i przy otrzymanych notach sędziowskich (od 9 do 10 punktów), zajął ostatecznie 60. miejsce[4].

W konkursie głównym upadek na 85 metrze zaliczył Noriaki Kasai[5]. W wyniku tego upadku, tuż za punktem konstrukcyjnym powstała dziura, która utrudniła poprawne lądowanie kolejnym zawodnikom.

W kwalifikacjach do drugiego konkursu indywidualnego swojego skoku nie ustał Peter Žonta. Uzyskał odległość 125 metrów, jednak ze względu na niskie noty sędziowskie (od 10,5 do 13,5 punktu) został sklasyfikowany na niskiej pozycji[6]. Mimo to, wystąpił w konkursie dzięki przywilejowi, który posiadał ze względu na zajmowaną pozycję w klasyfikacji Pucharu Świata.

W konkursie indywidualnym na dużym obiekcie w Park City, skok na 131 metr podparł Sven Hannawald. Otrzymał obniżone noty za styl (od 11,5 do 13,5 punktu)[7]. W wyniku tego stracił możliwość walki o złoty medal olimpijski i ostatecznie został sklasyfikowany na czwartym miejscu.

Jury konkursu drużynowego na skoczni K-120 nie odnotowało upadku żadnego z zawodników startujących w tymże konkursie[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W tabeli podano rekordy skoczni, obowiązujące w trakcie Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002.
  2. ↑ Ewa Ulińska: Skoki Narciarskie - Park City, Utah Olympic Park (opis skoczni). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  3. ↑ Skoki Narciarskie Polska - Skijumping.pl: Park City (USA) - HS 134 m. skijumping.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  4. ↑ a b c d e f g h i Individual K90 - Qualification. fis-ski.com. [dostęp 2010-06-28]. (ang.).
  5. ↑ a b Individual K90 - Final Round. fis-ski.com. [dostęp 2010-06-28]. (ang.).
  6. ↑ a b c d e f g h i Individual K120 - Qualification. fis-ski.com. [dostęp 2010-06-28]. (ang.).
  7. ↑ a b Individual K120 - Final Round. fis-ski.com. [dostęp 2010-06-28]. (ang.).
  8. ↑ a b c d e f g h i Team K120 - Final Round. fis-ski.com. [dostęp 2010-06-28]. (ang.).
  9. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Seria próbna i kwalfikacje przełożone. skijumping.pl, 8 lutego 2002. [dostęp 2010-06-30]. (pol.).
  10. ↑ O 16:15 czasu polskiego
  11. ↑ a b c d e f g h i j Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - 60 zawodników w kwalifikacjach. skokinarciarskie.pl, 8 lutego 2002. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  12. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Kwalifikacje do konkursu K-90. skokinarciarskie.pl, 10 lutego 2002. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  13. ↑ Skoki Narciarskie - Salt Lake City, Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002: 10.02.2002 - Salt Lake City (USA) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  14. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Kwalifikacje do konkursu K-120. skokinarciarskie.pl, 12.02.2002. [dostęp 2008-01-30]. (pol.).
  15. ↑ Skoki Narciarskie - Salt Lake City, Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002: 13.02.2002 - Salt Lake City (USA) K-120. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  16. ↑ Skoki Narciarskie - Salt Lake City, Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002: 18.02.2002 - Salt Lake City (USA) K-120. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  17. ↑ a b Skok z upadkiem.
  18. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Co u Niemców i Austriaków?. skijumping.pl, 30 stycznia 2002. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  19. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Znów konkurs bez "Goldiego"..... skijumping.pl, 12 lutego 2002. [dostęp 2010-06-29]. (pol.).
  20. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r FIS-Ski - event: Nagano (JPN). fis-ski.com. [dostęp 2010-06-28]. (ang.). Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „nagano” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
  21. ↑ Wziął udział w konkursach kombinacji norweskiej. Tambet Pikkor Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2010-07-01]. (ang.).
  22. ↑ Katarzyna Gucewicz: Skoki Narciarskie - Składy najsilniejszych drużyn na olimpiadę. skokinarciarskie.pl, 31 stycznia 2002. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  23. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Francuzi do Salt Lake City. skijumping.pl, 31 stycznia 2002. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  24. ↑ Skoki Narciarskie Polska: Stanislav FILIMONOV (Kazachstan). skijumping.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  25. ↑ Skoki Narciarskie Polska: Pavel GAIDUK (Kazachstan). skijumping.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  26. ↑ Skoki Narciarskie Polska: Alexander KOROBOV (Kazachstan). skijumping.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  27. ↑ Skoki Narciarskie Polska: Maxim POLUNIN (Kazachstan). skijumping.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  28. ↑ Kyrgyzstan at the 2002 Salt Lake City Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2010-06-29]. (ang.).
  29. ↑ Skoki Narciarskie Polska: Heung-Chul CHOI (Korea). skijumping.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  30. ↑ Skoki Narciarskie Polska: Yong-Jik CHOI (Korea). skijumping.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  31. ↑ Skoki Narciarskie Polska: Chil Gu KANG (Korea). skijumping.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  32. ↑ Skoki Narciarskie Polska: Hyun-Ki KIM (Korea). skijumping.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  33. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie Polska: Uhrmann wygrał z Herrem. skijumping.pl, 22 stycznia 2002. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  34. ↑ Skoki Narciarskie Polska: ...i na Igrzyska. skijumping.pl, 8 stycznia 2002. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  35. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie Polska: Skład Amerykanów na Salt Lake City. skijumping.pl, 23 stycznia 2002. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  36. ↑ Adrian Dworakowski: Skoki Narciarskie: Outsiderzy w skokach narciarskich. skijumping.pl, 10 stycznia 2007. [dostęp 2010-06-30]. (pol.).

Źródło[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikiprojekt:Skoki_narciarskie/Dopracowywanie_artykułów/Skoki_narciarskie_na_Zimowych_Igrzyskach_Olimpijskich_2002&oldid=73244679”