Chata Ropička

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Residence Ropička
(d. Chata Ropička)
Ilustracja
Chata Ropička (2014)
Państwo

 Czechy

Pasmo

Beskid Śląsko-Morawski, Karpaty

Wysokość

900 m n.p.m.

Data otwarcia

1924

Właściciel

Go Study S.R.O.

Położenie na mapie Beskidu Śląskiego
Mapa konturowa Beskidu Śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Residence Ropička (d. Chata Ropička)”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Residence Ropička (d. Chata Ropička)”
Ziemia49°36′58,0″N 18°33′26,7″E/49,616111 18,557417
Strona internetowa

Residence Ropička (d. Chata Ropička, Bezručova chata) – dawne schronisko turystyczne, obecnie obiekt noclegowy położony w Beskidzie Śląsko-Morawskim w Czechach. Budynek znajduje się na wysokości 900 m n.p.m. na południe od szczytu Ropiczki (918 m n.p.m.) w pasmie Ropicy[1], w granicach administracyjnych Morawki (Morávka).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obiekt powstał w miejscu, w którym do 1918 roku znajdowało się spalone schronisko PTT „Beskid” na Ropiczce. Teren ten został zakupiony przez ostrawski oddział Klubu Czeskich Turystów. W okresie od maja do października 1924 roku wybudowano budynek według projektu architekta J. Čermáka, mogący pomieścić 54 osoby. Schronisko, które w latach 30. XX wieku nosiło nazwę Bezručova chata, zostało przebudowane w 1936 roku.

Po zajęciu Zaolzia schronisko w marcu 1939 r. oddano w zarząd Koła Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Trzyńcu[2].

Po II wojnie światowej, do 1950 roku budynek był własnością Klubu Czechosłowackich Turystów. Następnie znajdował się w gestii zakładów pracy, m.in. Kopalni Ostrawsko-Karwińskich (Ostravsko-karvinské doly, OKD) oraz zakładów Kancelářské stroje Brno. Przez ten okres chata była niedostępna dla turystów. Od końca XX wieku do 2008 roku obiekt miał licznych gospodarzy, którzy udostępniali go dla ruchu turystycznego. Ostatecznie został zamknięty w 2008 roku, a nowy właściciel rozpoczął jego remont.

Warunki[edytuj | edytuj kod]

Aktualnie obiekt jest do wynajęcia wyłącznie w całości i nie świadczy indywidualnych usług noclegowych. Poza sezonem zimowym w budynku funkcjonuje bufet, otwarty w weekendy (sobota-niedziela).

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. mapy.cz
  2. Mieczysław Orłowicz, Wrażenia z Beskidów Jabłonkowskich (2), Kazimierz Saysse-Tobiczyk, Adam Zieliński (red.), „Jedziemy” (20), Wydawnictwo Ligi Popierania Turystyki, 4 czerwca 1939, s. 7 (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]