Schronisko PTT „Zochna” na Runku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko PTT „Zochna”
na Runku
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Sądecki, Karpaty

Wysokość

1082 m n.p.m.

Data otwarcia

1925

Właściciel

Oddział Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego „Beskid” w Nowym Sączu

Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego
Mapa konturowa Beskidu Sądeckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTT „Zochna” na Runku”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTT „Zochna” na Runku”
Ziemia49°26′28,8″N 20°52′25,2″E/49,441333 20,873667

Schronisko PTT „Zochna” na Runku – nieistniejące schronisko turystyczne[1] Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, położone w Beskidzie Sądeckim, na Runku, w głównej grani Pasma Jaworzyny.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek schroniska powstał w 1914 na potrzeby nadleśnictwa muszyńskiego, które nadało mu nazwę „Zochna”. Przy poparciu kierownika nadleśnictwa inż. Witowskiego, Oddział Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego „Beskid” w Nowym Sączu pozyskał obiekt od Dyrekcji Lasów we Lwowie, na zasadzie bezpłatnego wynajmu, odnawianego co roku.

Po dokonaniu prac adaptacyjnych schronisko otwarto uroczyście 21 czerwca 1925. W 1932 obiekt został zmodernizowany. Jesienią 1934 budynek spalił się, według dokumentów PTT przez robotników budujących schronisko na Jaworzynie Krynickiej. Obiekt nie został odbudowany.

Oferta[edytuj | edytuj kod]

Schronisko znajdowało się w niewielkim, drewnianym parterowym budynku z dwuspadowym dachem, pokrytym gontem. Wyposażone było w trzy łóżka i sienniki, zapewniające nocleg do siedmiu osób. Ponadto posiadał piec kuchennym, stół i ławki. W okresie letnim możliwe były dodatkowe noclegi na poddaszu. W 1929 obiekt dysponował czterema pryczami i czterema siennikami. Aby skorzystać ze schroniska należało pobrać klucze w biurze Koła PTT w Krynicy-Zdroju.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Według napisu na tablicy nad wejściem do budynku obiekt był schroniskiem. W literaturze spotyka się informacje, że był tylko schronem turystycznym. (Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Makowski, Beskid Wyspowy, Gorce, Pieniny i Beskid Sądecki. Bielsko-Biała: Wyd. "Logos" Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 208-2011. ISBN 978-83-925599-5-5.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Makowski, Beskid Wyspowy, Gorce, Pieniny i Beskid Sądecki. Bielsko-Biała: Wyd. "Logos" Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 208-2011. ISBN 978-83-925599-5-5.