Chata Skalka
 Chata Skalka (2010) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
906 m n.p.m. |
| Data otwarcia |
1928 |
| Właściciel | |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°30′59,6″N 18°42′58,2″E/49,516556 18,716167
| |
| Strona internetowa | |
Chata Skalka – górskie schronisko turystyczne położone w Beskidzie Śląsko-Morawskim w Czechach. Budynek znajduje się na wysokości 906 m n.p.m. na zachód od szczytu Skalki (932 m n.p.m., Masyw Wielkiego Połomu), w granicach administracyjnych Mostów koło Jabłonkowa.
Schroniskiem zarządza Stowarzyszenie Obywateli Skalka, w którym w przeważającej mierze zrzeszeni są przedstawiciele KČT.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Obiekt powstał w 1928 roku jako inwestycja Beskidenvereinu i miał być konkurencją dla otwartego w 1924 roku schroniska Klubu Czechosłowackich Turystów pod Wielkim Połomem. Ówcześni członkowie Beskidenverein w celu pozyskania odpowiednich środków finansowych organizowali różne imprezy towarzyskie i kwesty. 7 października 1928 roku schronisko został uroczyście otwarte.
Był to dwupiętrowy drewniany budynek z kamienną podmurówką i użytkowym poddaszem. Na parterze znajdowały się trzy mniejsze pomieszczenia restauracyjne, bufet i kuchnia, na piętrach było 12 pokoi dla gości i 3 noclegownie, łącznie z 60 łóżkami. Dalszych 60 miejsc noclegowych oferowano na siennikach. Obiekt wyposażono w oświetlenie elektryczne, wodociąg i łazienki[1]. W pobliżu funkcjonowała mała skocznia narciarska[2]
W latach międzywojennych był miejscem spotkań tutejszych członków Partii Sudeckoniemieckiej[potrzebny przypis]. Po zajęciu Zaolzia jesienią 1938 roku przez krótki czas znalazł się w granicach Polski, niemniej nie zmienił właściciela – nadal był zarządzany przez Beskidenverein[2][3]. W 1939 podawano, że schronisko dysponowało 45 łóżkami[3]. W latach II wojny światowej budynek był punktem oparcia dla niemieckich formacji Jagdkommando, walczących z partyzantką.
Po wojnie schronisko przeszło w ręce Klub Czeskich Turystów (KČT), jednak działalność tej organizacji została w krótkim czasie zakończona. Obiekt przejęło państwo, zmieniali się najemcy. W latach powojennych obiekt był w zarządzie różnych organizacji, zajmujących się kulturą fizyczną. W 1991 roku Klub Czeskich Turystów odzyskał obiekt, który był jednak w tak złym stanie technicznym, że centralne władze klubu rozważały jego sprzedaż. Koszty remontu oszacowano na 7 milionów koron. Ostatecznie, wobec sprzeciwu morawskośląskiego oddziału KČT, schronisko pozostało w rękach organizacji. Od października 1994 roku rozpoczęły się w nim prace remontowe. Kilka dni przed rozpoczęciem działalności, 7 stycznia 1998 roku w budynku wybuchł pożar, który strawił jego drewnianą część. Klub przystąpił do odbudowy schroniska, które m.in. siłami wolontariuszy i dzięki pieniądzom pochodzącym z donacji, zostało przywrócone do ruchu turystycznego w 2002 roku.
Warunki pobytu[edytuj | edytuj kod]
Obiekt oferuje 40 miejsc noclegowych w 15 pokojach. Na miejscu znajduje się restauracja, prowadzona jest obsługa grup oraz imprez. Schronisko jest czynne od wtorku do niedzieli, natomiast w poniedziałki tylko po uprzedniej rezerwacji[4].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Mosty koło Jabłonkowa – Chata Skalka – Wielki Połom (1067 m n.p.m.) – Čuboňov (1011 m n.p.m.) – Przełęcz pod Małym Połomem (990 m n.p.m.) – Bílý Kříž (905 m n.p.m.)
Bocanovice (Boconowice) st. kol – Chata Skalka
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ryszard Bogdziewicz, Schroniska karpackie od Beskidu Śląskiego do Czarnohory w latach 1874–1945, wyd. I, Lublin: Drukarnia i Wydawnictwo Akademickie WSSP im. Wincentego Pola, 2012, s. 144, ISBN 978-83-60594-24-7, OCLC 956614813 (pol.).
- ↑ a b Kazimierz Sosnowski, Górski świat Zaolzia : Nowe polskie szlaki turystyczne, „Polska Zachodnia” (298), 30 października 1938, s. 6 (pol.).
- ↑ a b Mieczysław Orłowicz, Wrażenia z Beskidów Jabłonkowskich, Kazimierz Saysse-Tobiczyk, Adam Zieliński (red.), „Jedziemy” (19), Wydawnictwo Ligi Popierania Turystyki, 28 maja 1939, s. 6 (pol.).
- ↑ Schronisko górskie Skałka, Mosty koło Jabłonkowa [online], www.noclegitanie.net, 1 lipca 2014 [dostęp 2019-07-18] (cz.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Irena Cichá i inni, Beskidzkie gronie za Olzą i Wisłą, Bystrzyca: Regio, 2011, s. 163–165, ISBN 978-80-904230-5-3.