Dębowiec (województwo opolskie)
wieś | |
Wjazd do Dębowca od strony Pokrzywnej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
305–370 m n.p.m. |
Liczba ludności (2019) |
96[2] |
Strefa numeracyjna |
77 |
Kod pocztowy |
48-200[3] |
Tablice rejestracyjne |
OPR |
SIMC |
0502629 |
Położenie na mapie gminy Prudnik | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa opolskiego | |
Położenie na mapie powiatu prudnickiego | |
50°17′07″N 17°32′07″E/50,285278 17,535278[1] |
Dębowiec (niem. Eichhäusel) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Prudnik[4]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest w Górach Opawskich. Przepływa przez nią rzeka Trzebinka.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa opolskiego.
Według danych na 2019 wieś była zamieszkana przez 96 osób[2].
Do sołectwa Dębowiec należy osada Wieszczyna, położona na zachodnim stoku Długoty.
We wsi ma swoją siedzibę leśnictwo Dębowiec, które należy do nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik)[5].
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Położenie
[edytuj | edytuj kod]Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 1,3 km od granicy z Czechami, w północno-wschodniej części Gór Opawskich, na ziemi prudnickiej. Miejscowość leży na terenie Parku Krajobrazowego Góry Opawskie, u podnóża Długoty, najwyższego szczytu powiatu prudnickiego. Wieś położona jest w środkowej części Lasu Prudnickiego. Dębowiec zajmuje kilka wzgórz (Długota, Kobylica, Kraska). Przez wieś przepływa rzeka Trzebinka (dopływ Prudnika), bezimienny dopływ Złotego Potoku i bezimienny dopływ Zameckiego Potoku. Leży na wysokości 305–370 m n.p.m.
Przebiega tędy droga powiatowa z Prudnika do Pokrzywnej. W północnej części wsi znajduje się kamieniołom dolnokarbońskich szarogłazów o powierzchni 2 ha.
Środowisko naturalne
[edytuj | edytuj kod]Wpływ na klimat Dębowca ma sąsiedztwo Gór Opawskich. Średnia temperatura roczna wynosi +7,4 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Dębowca wynoszą 651 mm. Dominują wiatry zachodnie[6].
Integralne części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0502635 | Wieszczyna | osada |
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Niemiecką nazwą Dębowca było Eichhäusel (od słów Eiche – „dąb” oraz -häusel – „domek”)[8]. Ze względu na połączenie z Wieszczyną wieś nosiła nazwę Eichhäusel-Neudeck (czasem Eichhäusel-Neudeck-Wildgrund – od Pokrzywnej)[9]. W Spisie miejscowości województwa śląsko-dąbrowskiego łącznie z obszarem ziem odzyskanych Śląska Opolskiego wydanym w Katowicach w 1946 wieś wymieniona jest pod polską nazwą Dębniki[10]. 9 grudnia 1947 r. nadano miejscowości nazwę Dębowiec[11]. Nazwa wsi pochodzi od drzewa dębu[8].
W historycznych dokumentach nazwę miejscowości wzmiankowano w różnych językach oraz formach: Neudeck, Eichkretscham (1651/52), Eichhäusl (1736), Eichhausel (1784), Eichhausel (1794), Eichäusel (1845), Eichäusel Neudeck (1941), Eichäusel-Neudeck – Dębowiec, -wca, dębowiecki (1948), Dębowiec (Dębniki) (1952), Dębowiec, -wca (1980)[8].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W średniowieczu, w lesie w pobliżu dzisiejszego Dębowca, w Dębnickiej Dolinie, znajdował się zamek, otoczony z trzech stron wałem, od północy strumieniem, z drewnianą wieżą wewnątrz. Grodzisko w tym miejscu występuje pod nazwą Schlossplatz (plac zamkowy)[12]. Nieznana jest data założenia wsi. Historycy utożsamiają Dębowiec z Nowym Chocimiem założonym w XIII wieku przez czeskiego wielmożę Woka z Rożemberka (założyciel Prudnika)[13]. Po spaleniu Prudnika przez husytów w czasie ich najazdu na Śląsk, w 1430 książę głogówecko-prudnicki Bolko V przekazał miastu opustoszały Nowy Chocim[14].
Pierwsza wzmianka o wsi Dębowiec pochodzi z 1642. Wieś wraz z leśniczówką miejską wymieniona jest jako Dębowa Karczma. W XIX w., a także w 1 poł. XX w. było to ulubione miejsce spacerów mieszkańców Prudnika oraz punkt wypadowy w Góry Opawskie[13]. Pierwszy niewielki kamieniołom na pobliskiej Kobylicy mógł powstać jeszcze w średniowieczu wraz z założeniem Dębowca. Wydobycie na większą skalę rozpoczęto w 1869. Wówczas koło Dębowca utworzono jeden z największych kamieniołomów w Górach Opawskich. Po zakończeniu wydobycia, wyrobisko kamieniołomu zostało zalane wodami opadowymi. Staw powstały w tym miejscu nosi nazwę „Żabie Oczko”[15].
Do 1742 wieś należała do powiatu sądowego prudnickiego w Monarchii Habsburgów[16]. Po I wojnie śląskiej znalazła się w granicach Królestwa Prus i weszła w skład powiatu prudnickiego w prowincji Śląsk[17]. Dębowiec, Wieszczyna i Pokrzywna posiadały wspólną pieczęć, która przedstawiała w polu literę W, napis: GEM: SIG: / NEUSTAEDT: CREIS, a w otoku napis: EICHHÄUSEL-NEUDECK · U: WILSCHGRUND (pol. Dębowiec, Wieszczyna, Pokrzywna / Powiat Prudnicki)[18].
1 lipca 1894 poświęcona została kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa w Dębowcu[19]. W 1911 z inicjatywy nauczyciela religii w gimnazjum w Prudniku (obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza) profesora Alfonsa Nowacka w Dębowcu wzniesiony został pomnik Josepha von Eichendorffa. Jego poświęcenie nastąpiło 30 sierpnia 1911. W uroczystości uczestniczyli nauczyciele akademiccy, pedagodzy, żołnierze prudnickiego garnizonu, przemysłowcy, leśnicy, rolnicy, franciszkanie z klasztoru w Prudniku-Lesie, prudniccy bonifratrzy, rzemieślnicy, studenci, uczniowie szkół średnich i podstawowych oraz burmistrz Prudnika Paul Lange[20].
W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Dębowiec znalazł się po stronie zachodniej, poza terenem plebiscytowym[21]. 27 maja 1923 odsłonięto pomnik upamiętniający poległych w I wojnie światowej mieszkańców wsi[22].
17 marca 1945 tysiące mieszkańców Prudnika przeszło przez Dębowiec, uciekając do Czech przed zbliżającą się Armią Czerwoną[23]. W czasie walk w rejonie Prudnika, nocy z 25 na 26 marca oddziały 13 Dywizji Strzeleckiej rozpoczęły przygotowania do zajęcia wsi[24]. Dębowca broniło około 300 niemieckich żołnierzy. W nocy z 26 na 27 marca 119 Pułk Strzelecki zaatakował Dębowiec od wschodu (od wzgórza Zbylut), a 296 Pułk Strzelecki od strony północno-wschodniej (od drogi na Prudnik)[25]. Udało im się wyprzeć niemieckie oddziały ze wsi, jednak Niemcy odcięli ich od reszty 13 Dywizji. Niemcy przeprowadzili kilka nieudanych kontrataków na Dębowiec, podczas których ginęło kilkaset ludzi dziennie. Walki o Dębowiec charakteryzowały się intensywnymi ostrzałami, częstymi kontratakami i skoncentrowaniem walk na małym obszarze[26]. W ich wyniku zginęło po parę tysięcy żołnierzy po obu stronach[27], a także zniszczono kilka domów. Była to jedna z najbardziej destrukcyjnych bitew w rejonie[26]. Do końca II wojny światowej część Dębowca pozostała w rękach niemieckich. Według lokalnych przekazów, Estończycy z 20 Dywizji Grenadierów SS mieli ukryć w rejonie wsi kolekcję cennych monet wywiezionych z Warszawy[28]. Od marca do maja 1945 powiat prudnicki znajdował się pod kontrolą radzieckiej komendantury wojskowej. 11 maja 1945 polska administracja przejęła władzę cywilną w powiecie prudnickim[29].
Po II wojnie światowej do Żabiego Oczka koło Dębowca wrzucano niepotrzebny poniemiecki sprzęt wojskowy. Według miejscowej legendy, w Żabim Oczku rzekomo miał zostać zatopiony czołg, jednakże gdy jeszcze w czasie PRL-u chwilowo wypompowano z wyrobiska wodę, na dnie znaleziono jedynie broń, amunicję i inny sprzęt wojskowy[15]. W Dębowcu przywrócono elektryczność dopiero w 1950[30].
W latach 1945–1950 Dębowiec należał do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego. W latach 1945–1954 wieś należała do gminy Moszczanka[31], a w latach 1954–1972 do gromady Moszczanka[32]. Podlegała urzędowi pocztowemu w Prudniku[33].
Uchwałą z 18 grudnia 2020 Rady Miejskiej Prudnika wyznaczono na terenie gmin Prudnik i Głuchołazy aglomerację Prudnik o równoważnej liczbie mieszkańców 30667 oraz zlokalizowaną na terenie miejscowości: Prudnik, Chocim, Dębowiec, Jarnołtówek, Łąka Prudnicka, Moszczanka, Niemysłowice, Pokrzywna z oczyszczalnią ścieków w Prudniku[34].
Przynależność państwowa i administracyjna
[edytuj | edytuj kod]
Mieszkańcy
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość zamieszkiwana jest przez ludność napływową, przybyłą na Śląsk z Kresów Wschodnich po 1945 w wyniku przymusowych przesiedleń ludności polskiej oraz z centralnej Polski (teren późniejszych województw krakowskiego i nowosądeckiego)[35].
Liczba mieszkańców wsi
[edytuj | edytuj kod]- 1933 – 239 (razem z Wieszczyną i Pokrzywną)[36]
- 1939 – 134 (razem z Wieszczyną)[36]
- 1966 – 53[37]
- 1998 – 90[38]
- 2002 – 79[38]
- 2009 – 78[38]
- 2011 – 78[38]
- 2013 – 82[39]
- 2021 – 107[38]
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[40]:
- kaplica, z XIX w., księga rejestru nr 361/58 z dnia 1.06.1958 – Dębowiec
- kaplica przydrożna, z XIX w., księga rejestru nr 489/58 z dnia 15.10.1958 – pomiędzy wsią Dębowiec a Wieszczyną.
Pomniki i obiekty upamiętniające
[edytuj | edytuj kod]- Pomnik Josepha von Eichendorffa – pomnik na szczycie Kobylicy w Dębowcu powstały w 1911 jako upamiętnienie poety Josepha von Eichendorffa. Wykonany z granitu, mierzy 3,20 m wysokości. Na jego przedniej części umieszczona jest płaskorzeźba Eichendorffa z jego nazwiskiem wyrytym poniżej w kamieniu. Na tylnej części znajduje się pierwszy wers wiersza „Doliny w dali, wzniesienia” oraz rok odsłonięcia. Odrestaurowany w 1991 przez władze Prudnika wraz z Towarzystwem Społeczno-Kulturalne Niemców na Śląsku Opolskim i miastem partnerskim Northeim[20].
- Obiekty nieistniejące
- Pomnik poległych w I wojnie światowej – pomnik w Dębowcu powstały w 1923 jako upamiętnienie mieszkańców wsi, którzy polegli w I wojnie światowej[22].
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]W latach powojennych, na północ od Dębowca powstał nowy kamieniołom, na miejscu którego w przyszłości (po zakończeniu eksploatacji) ma powstać sztuczne jezioro dostępne dla wędkarzy i do celów rekreacyjnych. Kopalnia w Dębowcu należy do Kopalń Odkrywkowych Surowców Drogowych S.A. w Niemodlinie[41].
Dębowiec wraz z całą gminą Prudnik podlega pod inspektorat ZUS w Prudniku[42].
Transport
[edytuj | edytuj kod]W zarządzie Wydziału Drogownictwa Starostwa Powiatowego w Prudniku znajdują się drogi powiatowe: nr 1257O relacji Trzebina – Prudnik (droga przez las) – Dębowiec oraz nr 1616O relacji Prudnik – Chocim – Dębowiec – Wieszczyna – Pokrzywna[43].
Dębowiec posiada połączenia autobusowe z Prudnikiem. We wsi znajduje się jeden przystanek autobusowy[44].
Religia
[edytuj | edytuj kod]Katolicy z Dębowca należą do parafii św. Michała Archanioła w Prudniku (dekanat Prudnik)[45]. W środku wsi stoi kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa zbudowana w 1894, którą od początku jej istnienia opiekują się franciszkanie z klasztoru w Prudniku-Lesie. Na skraju wsi od strony Kobylicy, przy leśnej drodze do klasztoru franciszkanów, na drzewie wisi kapliczka skrzynkowa z daszkiem i obrazkiem Matki Bożej Kalwaryjskiej[46].
Sport
[edytuj | edytuj kod]We wsi funkcjonował klub piłkarski LZS Dębowiec-Prudnik, założony w 1999. Klub rozgrywał swoje mecze na stadionie przy ulicy Włoskiej w Prudniku[47]. W 2005, z okazji 60. rocznicy istnienia Podokręgu Związku Piłki Nożnej w Prudniku, klub otrzymał pamiątkowy puchar[48]. W sezonie 2016/2017 został przekształcony w LZS Niemysłowice-Dębowiec[49].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Dębowiec jest jedną z najczęściej odwiedzanych miejscowości w Górach Opawskich. Na szczycie Kobylicy (392 m n.p.m.) stoi pomnik niemieckiego poety Josepha von Eichendorffa. Pod szczytem znajduje się Żabie Oczko (zalany wodą dawny kamieniołom) – siedlisko rzadkich i chronionych płazów. We wsi znajduje się kamień graniczny Królewskiego Miasta Prudnik, postawiony tu w 1730 roku[12]. W miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne „Dębowy Las”[50], a także hodowla alpak „Ajmaraya” związana z fundacją „Llamerada”[51].
Oddział PTTK „Sudetów Wschodnich” w Prudniku ustanowił turystyczną Odznakę Krajoznawczą Ziemi Prudnickiej, którą zdobywa się poprzez zwiedzenie odpowiedniej liczby obiektów w miejscowościach położonych na ziemi prudnickiej, w tym w Dębowcu[52].
13 lipca 2010, w ramach organizowanego w Prudniku VI Europejskiego Tygodnia Turystyki Rowerowej, w którym wzięli udział rowerzyści z całej Europy, przez Dębowiec prowadziła trasa „Dzień Czeski”[53].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Przez Dębowiec prowadzą szlaki turystyczne[54][55]:
- Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza (440 km): Prudnik – Świeradów-Zdrój
- Szlak Historyczny Lasów Królewskiego Miasta Prudnik (17,5 km): Park Miejski w Prudniku – stare dęby w Prudniku – Kapliczna Góra – Kobylica – Dębowiec – rozdroże pod Trzebiną – sanktuarium św. Józefa w Prudniku–Lesie – Prudnik–Lipy – Park Miejski w Prudniku
- Prudnik – Wieszczyna – Trzebina (19,5 km): Prudnik (stacja kolejowa) – Łąka Prudnicka – Trupina – Wieszczyna (Dębowiec) – Trzebina
Szlaki rowerowe
[edytuj | edytuj kod]Przez Dębowiec prowadzą szlaki rowerowe[54][56][57]:
- Turystyczna trasa rowerowa Gór Opawskich (40 km): Prudnik – sanktuarium św. Józefa w Prudniku–Lesie – Chocim – Dębowiec – Wieszczyna – Pokrzywna – Jarnołtówek – Konradów – Głuchołazy – Gierałcice – Biskupów – Burgrabice – Sławniowice
- Trasa rowerowa PTTK nr 60-c: Prudnik – Prudnik, Osiedle Tysiąclecia – Lipno – Prudnik-Las – Dębowiec – Pokrzywna – Jarnołtówek – Konradów – Głuchołazy – Kolonia Jagiellońska – Gierałcice – Biskupów – Burgrabice – Kijów – Gościce
- Wokół Lasu Prudnickiego – Pętla I (20 km): Prudnik – Łąka Prudnicka – Moszczanka – Wieszczyna – Dębowiec – Prudnik
- Wokół Lasu Prudnickiego – Pętla II (13,5 km): Prudnik – sanktuarium św. Józefa w Prudniku–Lesie – rozdroże pod Trzebiną – Dębowiec – Prudnik
- Prudnik – Jindřichov (10 km): Prudnik – Dębowiec – granica państwa (PL-CZ) – Jindřichov
- Via Montana (9 km): Prudnik – Dębowiec – Wieszczyna – Jindřichov
Bezpieczeństwo
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość jest pod opieką dzielnicowego rejonu służbowego nr 7 Komendy Powiatowej Policji w Prudniku[58].
Teren wsi, jak i całej gminy Prudnik, położony jest w strefie nadgranicznej w związku z czym Straż Graniczna dysponuje, na tym obszarze, specjalnymi kompetencjami w zakresie bezpieczeństwa[59]. Gminę Prudnik obejmuje zasięgiem służbowym placówka Straży Granicznej w Opolu ze Śląskiego Oddziału SG[60].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 23625
- ↑ a b Joanna Chilińska , RAPORT O STANIE GMINY ZA 2019 ROK – Urząd Miejski w Prudniku [online], prudnik.pl, 2 czerwca 2020 [dostęp 2020-08-05] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 223 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Leśnictwa – Nadleśnictwo Prudnik – Lasy Państwowe [online], prudnik.katowice.lasy.gov.pl [dostęp 2020-01-17] .
- ↑ Klimat: Dębowiec: Klimatogram, wykres temperatury, tabela klimatu – Climate-Data.org [online], pl.climate-data.org [dostęp 2020-03-20] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023
- ↑ a b c Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski, t. II, C-D, hasło „Dębowiec”. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1997, s. 340. ISBN 83-85579-64-8.
- ↑ Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Neustadt [online], treemagic.org [dostęp 2020-03-07] .
- ↑ P. Wicik: Spis miejscowości województwa śląsko-dąbrowskiego łącznie z obszarem ziem odzyskanych Śląska Opolskiego, tudzież podział administracyjny województwa na powiaty, gminy i gromady. Katowice: 1946, s. 17.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 grudnia 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1948 r. nr 14, poz. 55).
- ↑ a b Anna Czabak , Piesze szlaki turystyczne Śląska Opolskiego, Opole: Oficyna Piastowska, 2009, s. 40 .
- ↑ a b Sołectwa – Urząd Miejski w Prudniku [online], prudnik.pl [dostęp 2019-03-28] .
- ↑ Kasza 2020 ↓, s. 12.
- ↑ a b Andrzej Dereń, Kobylica – góra, której Eichendorff się nie kłaniał, „Tygodnik Prudnicki”, 31 (918), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 30 lipca 2008, s. 21, ISSN 1231-904X .
- ↑ Johann Wolfgang Wieland, Principatus Silesiae Oppoliensis exactissima Tabula geographica, sistens Circulus Oppoliensem Ober-Glogau Gros Strehliz, Cosel, Tost, Rosenberg, Falckenberg & Lubleniz, Norimbergae: ab Homannianis Heredibus. Cum Spec. S. Caes. Rque Mtis Privilegio, 1736 .
- ↑ Andrzej Dereń , XVIII-wieczna rewolucja, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 18 (441), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 6 kwietnia 1999, s. 17, ISSN 1231-904X .
- ↑ 877 Eichhäusel-Neudeck-Wildgrund (Dębowiec) [online], Pieczęcie gminne na Śląsku, 13 sierpnia 2021 [dostęp 2024-01-11] (pol.).
- ↑ Magdalena Urbaniak , kaplica, Dębowiec – Zabytek.pl [online], zabytek.pl, 23 sierpnia 2017 [dostęp 2020-06-24] (pol.).
- ↑ a b Marcin Domino , Prudniczanie postawili mu pomnik [online], tygodnikprudnicki.pl, 27 października 2010 [dostęp 2020-03-07] .
- ↑ Aplikacja do analizy wyników plebiscytu [online], silesia-plebiscite.netlify.app [dostęp 2023-02-02] .
- ↑ a b Kasza 2020 ↓, s. 651.
- ↑ Kasza 2020 ↓, s. 46.
- ↑ Kasza 2020 ↓, s. 53.
- ↑ Kasza 2020 ↓, s. 54.
- ↑ a b Kasza 2020 ↓, s. 55.
- ↑ Kasza 2020 ↓, s. 73.
- ↑ Kasza 2020 ↓, s. 647.
- ↑ Andrzej Dereń , Polska Ziemia Prudnicka, „Tygodnik Prudnicki”, 19 (754), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 11 maja 2005, s. 8, ISSN 1231-904X .
- ↑ Andrzej Wanderer , Tygodnik Prudnicki – Ponure tajemnice okolicy Prudnika [online], tygodnikprudnicki.pl [dostęp 2019-03-28] (pol.).
- ↑ Powiat Prudnicki (Prudnik), [w:] Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Według stanu na z dnia 1 VII 1952 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1952, s. 249–250 .
- ↑ Uchwała Nr VII/28/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu prudnickiego, „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu”, 12, Opole: Prezydium WRN, 27 grudnia 1954, s. 10–11 .
- ↑ Wykaz gromad wchodzących w skład gminy, „Głos Prądnika”, Czesław Żelazny – redaktor naczelny, 3 (4), Prądnik [Prudnik]: Powiatowy Komitet Osadniczy, 23 listopada 1946, s. 5 .
- ↑ Uchwała Rady Miejskiej w Prudniku nr XXXIV-590-2020 z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie wyznaczenia obszaru i granic aglomeracji Prudnik [online], duwo.opole.uw.gov.pl [dostęp 2023-08-31] .
- ↑ Ludność Ziemi Prudnickiej, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 52 (266), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 24 grudnia 1995, s. 10, ISSN 1231-904X .
- ↑ a b Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Neustadt in Oberschlesien [online], verwaltungsgeschichte.de [zarchiwizowane z adresu 2017-07-08] .
- ↑ Ludność wiejska. Wyniki badania struktury ludności wsi z dnia 15 X 1966, Opole: Wojewódzki Urząd Statystyczny w Opolu, 1969, s. 222 .
- ↑ a b c d e Dębowiec [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-09-26] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Andrzej Dereń , Jak wyludniła się Twoja miejscowość: sprzedam wieś pod Prudnikiem, „Tygodnik Prudnicki”, 2 (1202), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 8 stycznia 2014, s. 11, ISSN 1231-904X .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 111 .
- ↑ Tomasz Rzeczycki , Kiedy mieszkańcy Prudnika doczekają się zbiornika wodnego w kamieniołomie Dębowiec? [online], nettg.pl, 13 grudnia 2020 [dostęp 2022-06-18] (pol.).
- ↑ ZUS Inspektorat w Prudniku [online], zus.pl [dostęp 2024-04-17] (pol.).
- ↑ Wykaz dróg powiatu prudnickiego [online], powiatprudnicki.pl [dostęp 2024-09-26] .
- ↑ Rozkład jazdy PKS na przystanku Dębowiec, gm. Prudnik [online], e-podroznik.pl [dostęp 2023-08-17] .
- ↑ Parafie według dekanatów [online], diecezja.opole.pl [dostęp 2022-06-18] (pol.).
- ↑ Szlakiem kapliczek Gór Opawskich, „Tygodnik Prudnicki”, 34 (769), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 24 sierpnia 2005, s. 16, ISSN 1231-904X .
- ↑ LZS Dębowiec (Prudnik) [online], 90minut.pl [dostęp 2023-09-05] .
- ↑ Janusz Stefanko , Damian Wicher , Jubileusz Podokręgu, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 48 (783), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 30 listopada 2005, s. 19, ISSN 1231-904X .
- ↑ LZS Niemysłowice-Dębowiec [online], 90minut.pl [dostęp 2023-09-05] .
- ↑ Katarzyna Kolasińska-Morawska , Katalog gospodarstw agroturystycznych, Suchy Bór–Opole: Studio 4 Andrzej Nowak na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Opolskiego, s. 60, ISBN 978-83-60455-49-4 .
- ↑ Fundacja Llamerada – Prudnik woj. Opolskie [online], llamerada.org.pl [dostęp 2022-06-18] (pol.).
- ↑ Regulamin Odznaki Krajoznawczej Ziemi Prudnickiej [online], prudnik.pttk.pl [dostęp 2024-01-01] .
- ↑ Trasy rowerowe VI ETTR w Prudniku, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (1019), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 7 lipca 2010, s. 20–21, ISSN 1231-904X .
- ↑ a b Tadeusz Górecki , Szlaki turystyczne – Urząd Miejski w Prudniku [online], prudnik.pl, 21 marca 2012 [dostęp 2022-06-18] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-08] (pol.).
- ↑ Ścieżki piesze – Starostwo Powiatowe w Prudniku [online], powiatprudnicki.pl [dostęp 2022-06-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-20] .
- ↑ Trasy rowerowe – Starostwo Powiatowe w Prudniku [online], powiatprudnicki.pl, 13 października 2018 [dostęp 2022-06-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-13] .
- ↑ Okolice Prudnika, [w:] Karol Kawałko , Szlaki rowerowe Śląska Opolskiego, Piła: Wydawnictwo BIK: na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Opolskiego, 2009, s. 13, ISBN 978-83-7618-031-1 .
- ↑ Komenda Powiatowa Policji w Prudniku [online], prudnik.policja.gov.pl [dostęp 2024-02-24] (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 sierpnia 2005 r. w sprawie wykazu gmin i innych jednostek zasadniczego podziału terytorialnego państwa położonych w strefie nadgranicznej oraz tablicy określającej zasięg tej strefy (Dz.U. z 2005 r. nr 188, poz. 1580).
- ↑ PSG w Opolu [online], slaski.strazgraniczna.pl, 19 sierpnia 2012 [dostęp 2024-05-08] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.