Get Born Again
_(US-1999).jpg)
| ||||
| Wykonawca singla z albumu Nothing Safe: Best of the Box | ||||
| Alice in Chains | ||||
| Strona B | ||||
|---|---|---|---|---|
| Wydany |
1 czerwca 1999 | |||
| Nagrywany |
22–23 sierpnia 1998 w Eldorado Recording Studios, Burbank[1] | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
5:26 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Format | ||||
| Autor | ||||
| Singel po singlu | ||||
| ||||
Get Born Again – singel amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains, promujący wydany w czerwcu 1999 album kompilacyjny Nothing Safe: Best of the Box. Autorem tekstu jest Layne Staley, muzykę skomponował Jerry Cantrell. Czas trwania wynosi 5 minut i 26 sekund. Singel został opublikowany 1 czerwca 1999 nakładem wytwórni Columbia. W Australii ukazał się on w rozszerzonej wersji, wzbogaconej dodatkowo o koncertowe wersje utworów „Man in the Box” i „Angry Chair”.
Członkowie Alice in Chains nagrali kompozycję „Get Born Again” późnym latem 1998, która była ostatnią wspólną sesją ze Staleyem. W 2000 utwór został wyróżniony nominacją do nagrody Grammy w kategorii Best Hard Rock Performance.
Historia nagrywania[edytuj | edytuj kod]
Utwór „Get Born Again” został skomponowany przez Jerry’ego Cantrella w 1998[4]. W pierwotnym założeniu, kompozycja przeznaczona była na solowy album gitarzysty Degradation Trip (który ukazał się w 2002)[4]. Cantrell, Mike Inez i Sean Kinney zarejestrowali partie swoich instrumentów w dniach 22–23 sierpnia w Eldorado Recording Studios w Los Angeles, przy współpracy producenta Dave’a Jerdena[1][5]. Layne Staley pracował nad tekstami[6]. 23 sierpnia planowano nagrywanie partii wokalnych. Proces został odwołany po tym, jak wokalista przyznał, że musi wracać do Seattle na ślub siostry[6][7], co okazało się później nieprawdą[8]. Sytuacja ta doprowadziła do konfliktu z Cantrellem i Jerdenem[8]. Członkowie zespołu wraz z producentem chcieli wynająć studio w Seattle, jednak Staley odmówił współpracy z Jerdenem[8]. Muzyk skontaktował się z Tobym Wrightem w celu dokończenia procesu nagrań[2]. Sesja odbyła się w Robert Lang Studios w Shoreline w stanie Waszyngton na przełomie września i października[2]. Kompozycje „Get Born Again” i „Died” są ostatnimi nagranymi przez Staleya wspólnie z zespołem[2].
W notatce dołączonej do box setu Music Bank (1999) Cantrell odniósł się do procesu nagrań: „Podczas sesji staraliśmy się współpracować z producentem Dave’em Jerdenem, jednak z różnych względów ta współpraca się nie udała. Odbywaliśmy z nim nagrania w Los Angeles, następnie udaliśmy się do Seattle gdzie próbowaliśmy z Tobym Wrightem. Biorąc pod uwagę, że zrobiliśmy to z różnymi producentami i w różnych studiach, nieco przypomnieliśmy klasyczny styl Alice in Chains”[9].
Analiza[edytuj | edytuj kod]
Autorem tekstu jest Layne Staley[10]. W rozmowie telefonicznej z konsorcjum radiowym Rockline z lipca 1999[11], muzyk odniósł się do interpretacji warstwy lirycznej: „Tu chodzi tylko o hipokryzję myślę. Obłudę religijną. Od kogo do kogo? To nie musi być powiedziane, że to rodzaj czegoś osobistego”[12].
„Get Born Again” z początku zaczyna się balladowym wstępem przy użyciu efektu gitarowego wah-wah oraz zastosowania efektu opóźnienia. Podczas zwrotek kompozycja zmienia tempo; brzmienie partii gitar staje się bardziej agresywniejsze, przy użyciu progresywnych akordów[13]. Utwór posiada dynamiczne solo gitarowe, a także cechuje się zmiennym stylem śpiewania Staleya oraz chóralnym wokalem wspierającym Cantrella[13].
Teledysk[edytuj | edytuj kod]
Teledysk „Get Born Again” został zrealizowany w lipcu 1999. Reżyserią zajął się Paul Fedor[14]. Fabuła przedstawia szalonego naukowca, próbującego odtworzyć własną wersję zespołu[15]. Materiały filmowe przedstawiające Staleya, Cantrella i Kinneya, zostały zapożyczone z wideoklipu „Sea of Sorrow” (1991), natomiast materiały ukazujące Ineza z „What the Hell Have I” (1993)[15]. Teledysk został zamieszczony na albumie kompilacyjnym Music Bank: The Videos (1999)[15].
Wydanie[edytuj | edytuj kod]
Singel „Get Born Again” został opublikowany 1 czerwca 1999 nakładem wytwórni Columbia[16]. W Australii wydano rozszerzoną wersję singla, zawierającą na stronie B koncertowe wersje utworów „Man in the Box” i „Angry Chair”, zarejestrowane 2 marca 1993 w Barrowland Ballroom na potrzeby audycji Friday Rock Show w BBC Radio 1[17].
„Get Born Again” ukazał się w późniejszym czasie na dwóch albumach kompilacyjnych zespołu – Music Bank (1999)[9] oraz The Essential Alice in Chains (2006)[18]. 22 kwietnia 2017 kompozycja ukazała się w zremasterowanej wersji na specjalnym podwójnym winylu „Get Born Again”/„What the Hell Have I”, wydanym z okazji Record Store Day[19].
Odbiór[edytuj | edytuj kod]
Krytyczny[edytuj | edytuj kod]
Recenzent „Rolling Stone’a” James Hunter opisał utwór jako „brzmienie podnoszone przez złowrogie chorały, utwardzane przez cięte brzmienie gitar”. Autor podkreślił, że partie wokalne Staleya są kilkukrotnie powtórzone[13].
Komercyjny[edytuj | edytuj kod]
12 czerwca 1999 singel „Get Born Again” zadebiutował na 17. lokacie Mainstream Rock Tracks[20]. 17 lipca, po sześciu tygodniach obecności na liście, uplasował się na 4. miejscu, na którym pozostał do 7 sierpnia[20]. W sumie utwór notowany był przez dziewiętnaście tygodni[20]. 12 czerwca singel zadebiutował na 25. lokacie w zestawieniu Modern Rock Tracks[21]. 26 czerwca dotarł do 12. miejsca, na którym pozostał przez dwa tygodnie[21]. Łącznie utwór Alice in Chains notowany był przez dwanaście tygodni[21]. „Get Born Again” został odnotowany również na listach w Kanadzie, gdzie dotarł do 20. lokaty notowania RPM Rock Report[22] oraz Polsce, osiągając 37. miejsce listy przebojów Programu Trzeciego[23].
W zestawieniu końcoworocznym Mainstream Rock Tracks z 25 grudnia 1999, opracowanym przez tygodnik „Billboard”, singel „Get Born Again” zajął 22. pozycję[24].
Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]
23 lutego 2000, podczas gali rozdania nagród Grammy w Staples Center, utwór „Get Born Again” został wyróżniony nominacją w kategorii Best Hard Rock Performance[25].
Lista utworów na singlu[edytuj | edytuj kod]
singel CD (CSK42214):
| Nr | Tytuł utworu | Autorzy | Długość | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | „Get Born Again” (wersja radiowa) | Layne Staley • Jerry Cantrell | 4:26 | |||||
| 2. | „Get Born Again” | Staley • Cantrell | 5:26 | |||||
| 09:52 | ||||||||
singel CD (667514 2)[a]:
| Nr | Tytuł utworu | Autorzy | Długość | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | „Get Born Again” (wersja radiowa) | Staley • Cantrell | 4:26 | |||||
| 2. | „Get Born Again” | Staley • Cantrell | 5:26 | |||||
| 3. | „Angry Chair” (wersja koncertowa) | Staley | 4:24 | |||||
| 4. | „Man in the Box” (wersja koncertowa) | Staley • Cantrell | 5:10 | |||||
| 19:26 | ||||||||
winyl 2×7” (889854051471)[b]:
| Nr | Tytuł utworu | Autorzy | Długość | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | „What the Hell Have I” (remiks) | Cantrell | 3:58 | |||||
| 2. | „A Little Bitter” (remiks) | Staley • Cantrell • Mike Inez • Sean Kinney | 3:52 | |||||
| 3. | „Get Born Again” | Staley • Cantrell | 5:26 | |||||
| 4. | „Died” | Staley • Cantrell | 6:06 | |||||
| 19:22 | ||||||||
Personel[edytuj | edytuj kod]
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[10]:
|
Alice in Chains |
Produkcja
|
Notowania[edytuj | edytuj kod]
| Lista (1999) | Pozycja |
|---|---|
| Bubbling Under Hot 100 Singles (Stany Zjednoczone)[c][26] | 6 |
| Lista przebojów Programu Trzeciego (Polska)[23] | 37 |
| Mainstream Rock Tracks (Stany Zjednoczone)[20] | 4 |
| Modern Rock Tracks (Stany Zjednoczone)[21] | 12 |
| RPM Rock Report (Kanada)[22] | 20 |
Notowania końcoworoczne[edytuj | edytuj kod]
| Lista (1999) | Pozycja |
|---|---|
| Mainstream Rock Tracks (Stany Zjednoczone)[24] | 22 |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wersje koncertowe zarejestrowano 2 marca 1993 w Barrowland Ballroom na potrzeby audycji Friday Rock Show w BBC Radio 1[17].
- ↑ Singel wydany w limitowanym nakładzie 4 tys. egzemplarzy z okazji Record Store Day 22 kwietnia 2017[19].
- ↑ Singel uplasował się jedynie na liście Bubbling Under Hot 100 Singles, zwiększoną o 25 utworów w stosunku do Billboard Hot 100[26].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b de Sola 2015 ↓, s. 273–276.
- ↑ a b c d de Sola 2015 ↓, s. 277.
- ↑ Get Born Again. AllMusic. [dostęp 2019-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-07)]. (ang.).
- ↑ a b Bartek Koziczyński. Alice in Chains. Bezsenność w Seattle. „Teraz Rock”, s. 71, czerwiec 2006. ISSN 1730-394X.
- ↑ Yarm 2012 ↓, s. 533.
- ↑ a b de Sola 2015 ↓, s. 275.
- ↑ Yarm 2012 ↓, s. 533–534.
- ↑ a b c de Sola 2015 ↓, s. 276.
- ↑ a b Poligrafia dołączona do albumu Music Bank; wyd. Columbia, nr kat. CK 69584.
- ↑ a b Poligrafia dołączona do singla Get Born Again; wyd. Columbia, nr kat. CSK42214.
- ↑ de Sola 2015 ↓, s. 280.
- ↑ Brett Buchanan: Layne Staley Tells The Stories Behind Six Of His Classic Songs. [dostęp 2014-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-13)]. (ang.).
- ↑ a b c James Hunter. Nothing Safe: Best of the Box. „Rolling Stone”, 2 września 1999. ISSN 0035-791X.
- ↑ Alice in Chains – „Get Born Again”. mvdbase.com. [dostęp 2015-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-24)]. (ang.).
- ↑ a b c Poligrafia dołączona do albumu Music Bank: The Videos; wyd. Sony, nr kat. CVD 50208.
- ↑ Columbia Records Online Programming Guide for the Week Of June 1, 1999. [w:] The Free Library [on-line]. Business Wire. [dostęp 2018-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-08)]. (ang.).
- ↑ a b Poligrafia dołączona do singla Get Born Again; wyd. Columbia, nr kat. 667514 2.
- ↑ Poligrafia dołączona do albumu The Essential Alice in Chains; wyd. Columbia, nr kat. 82796 92090 2.
- ↑ a b Alice in Chains: Double 7” Single To Be Made Available For Record Store Day. Blabbermouth.net. [dostęp 2017-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-18)]. (ang.).
- ↑ a b c d Alice in Chains – Chart History – Mainstream Rock Songs. Billboard. [dostęp 2015-12-01]. (ang.).
- ↑ a b c d Alice in Chains – Chart History – Alternative Songs. Billboard. [dostęp 2015-12-01]. (ang.).
- ↑ a b Rock/Alternative – Volume 69, No. 13. „RPM”, 19 lipca 1999. ISSN 0315-5994.
- ↑ a b Alice in Chains – „Get Born Again”. Lista przebojów Programu Trzeciego. [dostęp 2013-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (pol.).
- ↑ a b 1999 the Year in Music – Hot Mainstream Rock Tracks. „Billboard”, s. 90, 25 grudnia 1999. ISSN 0006-2510.
- ↑ Alice in Chains: The Recording Academy. [dostęp 2017-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-19)]. (ang.).
- ↑ a b Alice in Chains – Chart History – Bubbling Under Hot 100 Singles. Billboard. [dostęp 2014-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-03)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David de Sola: Alice in Chains: The Untold Story. Thomas Dunne Books, 2015. ISBN 978-1250048073. (ang.).
- Mark Yarm: Everybody Loves Our Town: An Oral History of Grunge. Three Rivers Press, 2012. ISBN 978-0307464446. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- „Get Born Again” w serwisie YouTube (ang.)