Lucidus (biskup kruszwicki)
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Lucidus – pierwszy z ośmiu legendarnych biskupów kruszwickich wymienionych przez Jana Długosza w „Żywotach biskupów włocławskich”.
Wymieniony także w tzw. „Katalogu wolborskim” powstałym około 1470 być może również na zlecenie Jana Długosza. Według Długosza i „Katalogu wolborskiego” Lucidus był Włochem i sprawował funkcję biskupa w diecezji kruszwickiej od 966 do 993. Po śmierci miał zostać pochowany w kościele w Dźwierzchnie[1]. Współcześnie uważany za postać fikcyjną, jakkolwiek Karol Górski utożsamiał go z biskupem kołobrzeskim Reinbernem. Górski zwrócił uwagę na zbieżność imion („Reinbern” tłumaczone z niemieckiego oznacza „jasno płonący” i mogło zostać przetłumaczone na łacińskie „Lucidus”) i postawił hipotezę, że po upadku biskupstwa w Kołobrzegu Reinbern przeniósł się do Kruszwicy[2].
Wg legendy herbowej miał przynieść do Polski herb Alabanda[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Piotr Pawłowski. Katalogi biskupów włocławskich. „Studia Włocławskie”. 9, s. 342-348, 2006. Włocławskie Wydawnictwo Diecezjalne. ISSN 1506-5316.
- ↑ Maciej Michalski. Ustanowienie i wczesne dzieje biskupstwa kujawskiego. „Scripta minora”. 1, s. 84-85, 1996. Instytut Historii UAM. ISSN 1234-2041.
- ↑ Ryszard Kiersnowski. Tworzywo historyczne polskich legend herbowych. „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego”. XIII, s. 18, 1995. Polskie Towarzystwo Heraldyczne.