Nicole Bradtke

Nicole Bradtke

Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	22 września 1969 Melbourne
Wzrost	176 cm
Gra	praworęczna, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	1986
Zakończenie kariery	1997
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	3 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	24 (24 maja 1993)
Australian Open	4R (1989, 1993)
Roland Garros	SF (1988)
Wimbledon	4R (1995)
US Open	3R (1987)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	9 WTA
Najwyżej w rankingu	11 (6 kwietnia 1992)
Australian Open	3R (1992, 1996)
Roland Garros	SF (1988, 1990)
Wimbledon	SF (1989)
US Open	SF (1989)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Australia Igrzyska olimpijskie brąz Barcelona 1992 tenis ziemny (gra podwójna)

Nicole Bradtke, z domu Provis (ur. 22 września 1969 w Melbourne) – australijska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992).

Kariera tenisowa

Zawodową tenisistką Bradtke była w latach 1986–1997.

W roku 1985 wystąpiła w Australian Open, którego edycja odbywała się wówczas w grudniu. Po wygraniu meczu pierwszej rundy z Sophie Amiach uległa Martinie Navrátilovej. W trzech kolejnych turniejach wielkoszlemowych nie przebrnęła kwalifikacji. W styczniu 1987 roku w Melbourne przegrała w drugiej rundzie z Claudią Kohde-Kilsch. W kwalifikacjach do turnieju na Florydzie miesiąc później wygrała z Arantxą Sánchez Vicario. W maju osiągnęła największy wówczas sukces w swej karierze, jakim jest ćwierćfinał turnieju w Berlinie, przegrany z Patricią Tarabini. W tym sezonie osiągnęła też trzecią rundę US Open, przegrywając z Lori McNeil. W 1988 roku powtórzyła sukces z Berlina, ulegając tym razem Steffi Graf. Tydzień później poprawiła rekord swojego najlepszego występu, odnotowując półfinał w Strasburgu, w którym poniosła porażkę z Sandrą Cecchini. Podczas French Open 1988 dotarła do półfinału, pokonując po drodze Claudię Kohde-Kilsch, Sylvię Hanikę, Arantxę Sánchez Vicario ulegając dopiero Natalli Zwierawej w trzecim secie 5:7. Turniej wygrała Steffi Graf, która w tym roku ustanowiła Wielkiego Szlema. Niemka pokonała Bradtke w czwartej rundzie Australian Open kolejnego roku. W marcu 1989 Australijka wygrała z Tracy Austin w Indian Wells. W Arizonie pokonała Katerinę i Magdalenę Maleewą. W Sydney w roku 1991 pokonała Amy Frazier. W Los Angeles wygrała z Anne Minter, a wkrótce udało się jej odnieść zwycięstwa nad Julie Halard-Decugis i Florencią Labat. W pierwszej rundzie w Nashville wyeliminowała najwyżej rozstawioną Conchitę Martínez. Dnia 5 stycznia 1992 zdobyła pierwszy zawodowy tytuł w turnieju gry pojedynczej w Brisbane, w finale pokonując Rachel McQuillan. W czerwcu wzięła udział w Fed Cup, odnosząc zwycięstwa nad Kateriną Maleewą i Janą Novotną. Wygrała z Pam Shriver w Tokio w kwietniu 1993 roku. Zdobyła tytuł w Kuala Lumpur, w półfinale pokonując najwyżej rozstawioną Patty Fendick. W finale Lucerne Ladies European Open, rozgrywanym w Lucernie, przegrała z Lindsay Davenport. W Fed Cup pokonała Steffi Graf w trzech setach. W 1995 roku w Auckland zdobyła główną premię, wygrywając z Silvią Fariną Elią oraz Julie Halard-Decugis. Jej ostatni występ zawodowy w grze pojedynczej miał miejsce podczas Australian Open 1997, gdzie w pierwszej rundzie wygrała z Coriną Morariu, a w drugiej uległa Karinie Habšudovej. Bilans spotkań Bradtke w grze pojedynczej wynosi 243 do 190. Wygrała w sumie trzy turnieje singlowe. Jej najwyższa pozycja to 24. miejsce, osiągnięte 24 maja 1993 roku.

Startując w grze podwójnej Bradtke wygrała dziewięć turniejów zawodowych, a 6 kwietnia 1992 roku osiągnęła 11. pozycję w rankingu deblistek. Pierwszym ważniejszym osiągnięciem w karierze deblowej Australijki był półfinał European Open w 1987 roku, osiągnięty w parze z Cariną Karlsson. Jej partnerkami deblowymi były m.in. Arantxa Sánchez Vicario, Dianne Balestrat czy Manon Bollegraf. Z Jo Durie doszła do półfinału w Berlinie w 1988 roku. Pierwszy turniej wygrała w Strasburgu w tym samym roku z Bollegraf. Karierę deblistki zakończyła na tym samym turnieju, na którym wystąpiła po raz ostatni w grze pojedynczej, tj. na Australian Open 1997. Razem z Rachel McQuillan odpadły w drugiej rundzie, przegrywając z Chandą Rubin i Brendą Schultz.

Poślubiła w 1994 roku jednego z czołowych australijskich koszykarzy, Marka Bradtke. Jej siostra, Natasha, przez dwa lata pracująca we władzach męskiego cyklu rozgrywkowego ATP, została żoną tenisisty Todda Woodbridge.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V

Gra pojedyncza 4 (3–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	11 lutego 1990	Brisbane	Twarda	Rachel McQuillan	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	2.	25 kwietnia 1993	Kuala Lumpur	Twarda	Ann Grossman	6:3, 6:2
Finalistka	1.	23 maja 1993	Lucerna	Twarda	Lindsay Davenport	1:6, 6:4, 2:6
Zwyciężczyni	3.	5 lutego 1995	Auckland	Twarda	Ginger Helgeson-Nielsen	3:6, 6:2, 6:1

Gra podwójna 13 (9–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	22 maja 1988	Strasburg	Ceglana	Manon Bollegraf	Jenny Byrne Janine Tremelling	7:5, 6:7(11), 6:3
Zwyciężczyni	2.	20 sierpnia 1989	Albuquerque	Twarda	Elna Reinach	Raffaella Reggi Arantxa Sánchez Vicario	4:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni	3.	20 maja 1990	Berlin	Ceglana	Elna Reinach	Hana Mandlíková Jana Novotná	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	4.	27 maja 1990	Strasburg	Ceglana	Elna Reinach	Kathy Jordan Elizabeth Smylie	6:1, 6:4
Finalistka	1.	12 maja 1991	Rzym	Ceglana	Elna Reinach	Jennifer Capriati Monica Seles	5:7, 2:6
Finalistka	2.	20 maja 1991	Berlin	Ceglana	Elna Reinach	Łarysa Neiland Natalla Zwierawa	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	5.	26 maja 1991	Genewa	Ceglana	Elizabeth Smylie	Cathy Caverzasio Manuela Maleewa-Fragniere	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	6.	16 czerwca 1991	Birmingham	Trawiasta	Elizabeth Smylie	Sandy Collins Elna Reinach	6:3, 6:4
Finalistka	3.	5 stycznia 1992	Brisbane	Twarda	Manon Bollegraf	Jana Novotná Łarysa Neiland	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	7.	23 lutego 1992	Oklahoma	Twarda	Lori McNeil	Katrina Adams Manon Bollegraf	3:6, 6:4, 7:6
Zwyciężczyni	8.	16 stycznia 1993	Melbourne	Twarda	Nathalie Tauziat	Cammy MacGregor Shaun Stafford	1:6, 6:3, 6:3
Finalistka	4.	18 czerwca 1995	Birmingham	Trawiasta	Kristine Radford	Manon Bollegraf Rennae Stubbs	6:3, 4:6, 4:6
Zwyciężczyni	9.	25 maja 1996	Strasburg	Ceglana	Yayuk Basuki	Marianne Werdel Tami Whitlinger	5:7, 6:4, 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna 2 (1–1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1987	Australian Open	Twarda	Ann Devries	Genevieve Dwyer Danielle Jones	6:3, 6:1
Finalistka	1987	French Open	Ceglana	Michelle Jaggard	Natalija Medwediewa Natalla Zwierawa	3:6, 3:6

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-12-23]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-12-23]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-12-23]  (ang.).