Organizacja Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku
Państwa członkowskie OACPS | |
Język roboczy |
angielski, francuski |
---|---|
Siedziba | |
Członkowie |
79 państw (lista w sekcji Członkowie) |
Sekretarz generalny | |
Utworzenie |
6 czerwca 1975 |
Strona internetowa |
Organizacja Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, OACPS, dawniej AKP, ang. ACP – grupa państw Afryki, Karaibów oraz regionu Pacyfiku, głównie byłych kolonii krajów EWG, stworzona w celu koordynacji polityki względem EWG (obecnie Unii Europejskiej). Pierwotnie grupa składała się z 46, a obecnie z 79 krajów członkowskich.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki bliższej współpracy państw EWG ze swoimi koloniami zaczęły się już w 1957, po podpisaniu traktatów rzymskich[1]. Znalazły się w nich zapisy, mówiące o stowarzyszeniu ze Wspólnotą kolonii państw członkowskich, a także o ochronie specjalnych więzi łączących je[2]. Było to efektem żądania Francji, która zagroziła, że w razie ich niespełnienia nie dołączy do EWG[3]. W 1964 część byłych kolonii państw EWG (18 państw) podpisało konwencję z Jaunde (obowiązującą początkowo do 1969, później do 1974) – pierwszą uchwałę ściśle regulującą współpracę między państwami EWG i Afryką. W czasie jej obowiązywania, w 1973, do EWG dołączyła Wielka Brytania, co spowodowało rozszerzenie współpracy również na kraje Pacyfiku i Karaibów. Ostatecznie prawno-międzynarodowe ramy współpracy państw grupy ustaliło porozumienie z Georgetown, podpisane 6 czerwca 1975[2]. Jego sygnatariuszami było początkowo 46 państw, obecnie jest to 79 państw[3]. Porozumienie to uważa się za początek AKP[2]. Stosunki handlowe pomiędzy państwami AKP a Unią Europejską zostały ustalone równie w konwencjach z Lome (stolica Togo, 1975, 1979, 1984, 1989) i Kotonu (miasto w Beninie, 2000, zawarta na 20 lat)[4]. W grudniu 2019 Rada Ministrów AKP–UE zatwierdziła zmianę nazwy organizacji z AKP na OACPS (pierwsza nazwa jest wciąż stosowana)[5]. Po kilku latach negocjacji, 15 kwietnia 2021[6], negocjatorzy reprezentujący UE i OACPS parafowali tekst nowej umowy, która po podpisaniu zastąpi umowę z Kotonu[7].
Członkowie
[edytuj | edytuj kod]Do OACPS należy 79 państw Afryki, Karaibów i regionu Pacyfiku[7][8]:
- Angola
- Antigua i Barbuda
- Bahamy
- Barbados
- Belize
- Benin
- Botswana
- Burkina Faso
- Burundi
- Czad
- Demokratyczna Republika Konga
- Dominika
- Dominikana
- Dżibuti
- Erytrea
- Eswatini
- Etiopia
- Fidżi
- Gabon
- Gambia
- Ghana
- Grenada
- Gwinea
- Gwinea Bissau
- Gwinea Równikowa
- Haiti
- Jamajka
- Kamerun
- Kenia
- Kiribati
- Komory
- Kongo
- Kuba
- Lesotho
- Liberia
- Madagaskar
- Malawi
- Mali
- Mauretania
- Mauritius
- Mikronezja
- Mozambik
- Namibia
- Nauru
- Niger
- Nigeria
- Niue
- Palau
- Papua-Nowa Gwinea
- Południowa Afryka
- Republika Środkowoafrykańska
- Republika Zielonego Przylądka
- Rwanda
- Saint Kitts i Nevis
- Saint Lucia
- Saint Vincent i Grenadyny
- Samoa
- Senegal
- Seszele
- Sierra Leone
- Somalia
- Sudan
- Sudan Południowy
- Surinam
- Tanzania
- Timor Wschodni
- Togo
- Tonga
- Trynidad i Tobago
- Tuvalu
- Uganda
- Vanuatu
- Wybrzeże Kości Słoniowej
- Wyspy Cooka
- Wyspy Marshalla
- Wyspy Salomona
- Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
- Zambia
- Zimbabwe
Instytucje
[edytuj | edytuj kod]W ramach OACPS działają:
- Rada Ministrów AKP–UE (najwyższa instytucja, zbierająca się raz do roku w Brukseli lub w państwie członkowskim grupy; w jej skład wchodzą członkowie Rady UE, członek Komisji Europejskiej oraz po jednym członku rządu z każdego państwa AKP),
- Komitet Ambasadorów AKP–UE (monitorowanie wykonywania umowy z Kotonu),
- Komitet Współpracy AKP–UE na rzecz Finansowania Rozwoju (badanie postępów i monitorowanie realizacji współpracy na rzecz finansowania rozwoju),
- Wspólny Ministerialny Komitet ds. Handlu AKP–UE (kwestie handlowe grupy),
- Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne AKP–UE (organ konsultacyjny, działa na rzecz procesów demokratycznych oraz rozwoju i partnerstwa AKP–UE).
Najważniejszą osobą w organizacji jest sekretarz generalny[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Relacje UE z państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku [online], www.consilium.europa.eu [dostęp 2021-05-17] (pol.).
- ↑ a b c Eric Ambukita, WSPÓŁPRACA UNII EUROPEJSKIEJ Z KRAJAMI GRUPY AFRYKI, KARAIBÓW I PACYFIKU Z UWZGLĘDNIENIEM AFRYKI SUBSAHARYJSKIEJ
- ↑ a b Łukasz Bartkowiak , Relacje Unii Europejskiej z państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku, „Rocznik Integracji Europejskiej” (1), 2007, s. 95–124, DOI: 10.14746/rie.2007.1.5, ISSN 1899-6256 [dostęp 2021-05-17] (pol.).
- ↑ Relacje UE z państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku [online], www.consilium.europa.eu [dostęp 2021-05-18] (pol.).
- ↑ Access2Markets African, Caribbean and Pacific countries [online], trade.ec.europa.eu [dostęp 2021-05-18] .
- ↑ Prace nad kształtem partnerstwa UE–AKP po 2020 r. (kalendarium) [online], www.consilium.europa.eu [dostęp 2021-05-18] (pol.).
- ↑ a b c Umowa z Kotonu [online], www.consilium.europa.eu [dostęp 2021-05-17] (pol.).
- ↑ FAQ - ACP [online], www.acp.int [dostęp 2021-05-17] .