Piotr (biskup poznański)
| ||
Data śmierci | ||
---|---|---|
Biskup poznański | ||
Okres sprawowania |
1253-1254 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
23 marca 1253 | |
Sakra biskupia |
1253 |
Piotr (zm. 11 maja 1254) – biskup poznański.
Według Jana Długosza był szlachcicem z rodu Prawdziców, nie ma jednak na to dowodów w źródłach współczesnych. W 1218 był kanonikiem kapituły poznańskiej, od 1220 jej archidiakonem, a od 1243 dziekanem. Po śmierci biskupa Bogufała (9 lutego 1253) został obrany jego następcą (23 marca 1253). Początkowo arcybiskup Pełka odmówił zatwierdzenia jego elekcji, jednak po interwencji nuncjusza papieskiego opata Opizzo z Mezzano udzielił mu sakry biskupiej. Piotr niedługo sprawował posługę biskupią w Poznaniu, gdyż już w następnym roku zmarł.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Dąbrowski (red.), Jan Długosz: Roczniki: czyli, Kroniki sławnego Królestwa Polskiego, Tom 4, Wyd. PWN
- Jacek Maciejewski: Episkopat polski doby dzielnicowej, 1180-1320, Tow. Nauk. Societas Vistulana, 2003, s. 257