Józef Pawłowski (biskup)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Pawłowski
Biskup
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1698[a]
Lwówek

Data śmierci

1759

Biskup pomocniczy poznański
Okres sprawowania

1748–1759

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

23 kwietnia 1722

Prezbiterat

14 czerwca 1722

Nominacja biskupia

15 lipca 1748

Sakra biskupia

22 września 1748

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 września 1748

Konsekrator

Teodor Kazimierz Czartoryski

Współkonsekratorzy

Józef Tadeusz Kierski,
Franciszek Kanigowski

Józef Pawłowski (ur. 20 lipca 1698[a] w Lwówku, zm. w 1759) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy poznański.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

23 kwietnia 1722 otrzymał święcenia diakonatu, a 14 czerwca 1722 prezbiteriatu.

15 lipca 1748 papież Benedykt XIV prekonizował go biskupem pomocniczym poznańskim oraz biskupem in partibus infidelium niocheńskim. 22 września 1748 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa poznańskiego Teodora Kazimierza Czartoryskiego. Współkonsekratorami byli biskup pomocniczy poznański Józef Tadeusz Kierski oraz biskup pomocniczy kujawski Franciszek Kanigowski.

Pochowany w kolegiacie św. Marii Magdaleny w Poznaniu[1].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b dzień niepewny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 139.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]