Stanisław Oleśnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Oleśnicki
Herb duchownego
Data urodzenia

1469

Data śmierci

27 kwietnia 1539

Biskup diecezjalny poznański
Okres sprawowania

1538–1539

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

25 czerwca 1538

Sakra biskupia

24 marca 1539

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 grudnia 1538

Konsekrator

Jakub Buczacki

Współkonsekratorzy

Adrian Żakowski
Mikołaj Broliński

Stanisław Oleśnicki z Oleśnicy herbu Dębno (ur. 1469 – zm. 27 kwietnia 1539 r.)[1]biskup poznański w latach 1538-1539, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1516 roku.

Był synem Feliksa Jana Oleśnickiego i Katarzyny Gruszczyńskiej, bratem Jana Oleśnickiego[2]. Przed objęciem biskupstwa poznańskiego był: kanonikiem gnieźnieńskim od 1492 r., kanonikiem sandomierskim od 1517 r., kanonikiem krakowskim od 1519 r., kantorem gnieźnieńskim od 1520 r., sekretarzem królewskim od 1521 r. i dziekanem krakowskim od 1536 r.[3]

Był posłem Zygmunta I Starego na sejmik województwa krakowskiego w Proszowicach[4] w latach: 1518, 1523[5].

Pochowany w katedrze śś. Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. wielcy.pl
  2. Genealogia dynastyczna: Stanisław Oleśnicki
  3. Dynastic genealogy
  4. Andrzej Wyczański, Posłowie Zygmunta I na sejmiki, w: Władza i społeczeństwo XVI i XVII w., Warszawa 1989, s. 195.
  5. Andrzej Wyczański, Między kulturą a polityką. Sekretarze Zygmunta Starego 1506-1548, Warszawa 1990, s. 260.
  6. Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 139.