Bogufał III z Czerlina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogufał III
Herb duchownego
Data śmierci

16/17 grudnia 1264

Biskup poznański
Okres sprawowania

1255–1264

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1254

Sakra biskupia

21 lutego 1255

Bogufał III herbu Poraj, (ur. ?, zm. 16/17 grudnia 1264) – biskup poznański od 1254, proboszcz gnieźnieńskiej kapituły katedralnej w 1250 roku[1].

Urodził się w Czerlinie (część opracowań twierdzi, że we Wronczynie). Studiował na bliżej nieokreślonym uniwersytecie zachodnim, zdobywając tytuł magistra, co otworzyło mu drogę kariery kościelnej. Około 1221-1222 był już kanonikiem gnieźnieńskim, w 1232 scholastykiem łęczyckim, w 1238 archidiakonem gnieźnieńskim, w tym samym roku został też kanonikiem poznańskim. W latach 1240-1246 był kanclerzem księcia Przemysła I. W 1250 ustąpił ze scholasterii łęczyckiej, obejmując zarazem prepozyturę gnieźnieńską. W 1254 został wybrany przez kapitułę biskupem poznańskim i uzyskał zatwierdzenie wyboru przez metropolitę. 21 lutego 1255 konsekrowany w Lądzie przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Pełkę w asyście 4 biskupów. W 1257 wziął udział w synodzie prowincjonalnym w Łęczycy, dokończył budowę nowego prezbiterium katedry poznańskiej. Prowadził świecki tryb życia dbając o powiększenie majątków biskupich, erygował kilka nowych parafii.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Nowacki, Dzieje Archidiecezji Poznańskiej, t.2, Poznań 1964, s. 57-58.
  • Karol Maleczyński: O kanclerzach polskich XII wieku, Kwartalnik Historyczny, nr 42 (1928), s. 42-43
  • Jacek Maciejewski: Episkopat polski doby dzielnicowej, 1180-1320, Tow. Nauk. Societas Vistulana, 2003, s. 257-258

Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych. T.1, Gniezno 1883, s. 54.