Powiat drohiczyński (1795–1843)
| Ujezd | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Siedziba | |||
| Populacja (1833) • liczba ludności |
| ||
Położenie na mapie
| |||
| 52°23′50″N 22°39′33″E/52,397222 22,659167 | |||
Powiat drohiczyński (niem. Kreis Drohycin, ros. Дрогичинский уе́зд) – jednostka administracyjna na ziemiach zabranych należąca w latach 1795-1807 do Królestwa Prus (do departamentu białostockiego Prus Nowowschodnich), a następnie w latach 1808–1843 do Imperium Rosyjskiego (do obwodu białostockiego).
Siedzibą powiatu było miasto Drohiczyn.
Królestwo Prus (1795-1807)[edytuj | edytuj kod]
16 listopada 1794 upadło powstanie kościuszkowskie, w rok później upadła I Rzeczpospolita. Po trzecim rozbiorze tereny północno-wschodniej Polski weszły w skład państwa pruskiego, które utworzyło z nich nową prowincję Prusy Nowowschodnie z podziałem na dwa departamenty: białostocki i płocki. Departament białostocki podzielono na dziesięć powiatów (dystryktów) – jednym z nich był powiat drohiczyński[1][2].
Powiat drohiczyński objął inicjalnie 6 miast: Ciechanowiec, Drohiczyn, Mielnik, Niemirów, Siemiatycze i Wysokie Mazowieckie; póżniej 5 miast, bo w 1800 roku Niemirowa nie zaliczono już do miast[3].
Imperium Rosyjskie (1808–1843)[edytuj | edytuj kod]
W 1808 roku, na mocy traktatu tylżyckiego, terytorium powiatu drohiczyńskiego odłączono od Prus i przekazano Rosji[1], gdzie wszedł w skład obwodu białostockiego; jedynie Wysokie Mazowieckie i jego okolice weszły w skład Księstwa Warszawskiego (państwa polskiego związanego unią personalną z Królestwem Saksonii), gdzie weszły w skład departamentu łomżyńskiego[4].
Po zlikwidowaniu w 1843 obwodu białostockiego powiat drohiczyński przeszedł do guberni grodzieńskiej, gdzie równocześnie został zlikiwdowany i włączony do powiatu bielskiego[5].
Powiat drohiczyński liczył w 1815 roku 11,515 mieszkańców, a w 1833 roku 18,745 mieszkańców, będąc najmniej ludnym powiatem obwodu[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jan Wąsicki, Ziemie polskie pod zaborem pruskim. Prusy Nowowschodnie (Neuostpreussen) 1799-1806, Poznań 1963, s. 130-148
- ↑ Witold Jemielity, Podziały administracyjne powiatów białostockich i monieckiego w latach 1919-1990, "Studia Teologiczne Białostocko-Drohiczyńsko-Łomżyńskie" t. 11, 1993, s. 308
- ↑ Holsche A C. von: Geographie und Statistik von West-, Süd- und Neu-Ostpreussen, nebst einer kurzen Geschichte des Königreichs Polen bis zu dessen Zertheilung.
- ↑ Trzebiński, W., & Borkiewicz, A. (1956). Podziały administracyjne Królestwa Polskiego w okresie 1815-1918 r.:(zarys historyczny). Dokumentacja Geograficzna.
- ↑ a b Mikołaj Ułaszczyk, Materiały do dziejów obwodu białostockiego w latach 1808-1843, "Rocznik Białostocki", t. 2, 1961, s. 333-374
| Powiaty | |
|---|---|
| Miasta | |
| Miasteczka |
| Powiaty |
|
|---|---|
| Miasta | |
| Miasteczka |
|
