Ryszard Legutko

Ryszard Legutko

Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1949 Kraków
Minister edukacji narodowej
Okres	od 13 sierpnia 2007 do 16 listopada 2007
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Roman Giertych
Następca	Katarzyna Hall
Odznaczenia

Prezydent Lech Kaczyński oraz minister edukacji narodowej Ryszard Legutko (13 sierpnia 2007)

Ryszard Legutko i Krzysztof Putra podczas Zgromadzenia Posłów i Senatorów z okazji rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 maja w Sali Obrad Senatu (2 maja 2007)

Ryszard Antoni Legutko (ur. 24 grudnia 1949 w Krakowie) – polski filozof i polityk, profesor nauk humanistycznych, publicysta, autor książek o tematyce społeczno-politycznej, tłumacz i komentator dzieł Platona.

W latach 2005–2007 senator i wicemarszałek Senatu VI kadencji, w 2007 minister edukacji narodowej, w latach 2007–2009 sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP, od 2009 poseł do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji.

Życiorys

Działalność naukowa i społeczna

Ukończył studia z zakresu filologii angielskiej w 1973 i z zakresu filozofii w 1976 na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1991 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego (tytuł rozprawy habilitacyjnej: Krytyka demokracji w filozofii politycznej Platona), w 1998 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. W 2003 objął stanowisko profesora zwyczajnego.

Wykłada na Uniwersytecie Jagiellońskim. Specjalizuje się w filozofii politycznej i społecznej, filozofii starożytnej oraz historii filozofii. Członek Collegium Invisibile.

W latach 80. redagował w Krakowie podziemne czasopismo „Arka”. Do października 2005 pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Edukacyjno-Naukowego Ośrodek Myśli Politycznej, którego w 1992 był współzałożycielem. Publikował m.in. w „Rzeczpospolitej”, „Życiu”, „Wprost”, „Nowym Państwie”, „Naszym Dzienniku” i w angielskojęzycznym „Critical Review”.

Działalność polityczna

W wyborach parlamentarnych w 2005 z ramienia Prawa i Sprawiedliwości w okręgu krakowskim uzyskał mandat senatora VI kadencji. Przewodniczył Polsko-Izraelskiej Grupie Parlamentarnej, był członkiem Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Do 4 listopada 2007 pełnił też funkcję wicemarszałka Senatu.

Od 13 sierpnia 2007 do 16 listopada 2007 zajmował stanowisko ministra edukacji narodowej w rządzie Jarosława Kaczyńskiego.

W wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia ponownie kandydował do Senatu. Od 4 grudnia 2007 do 16 kwietnia 2009 był sekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 kandydował z pierwszego miejsca dolnośląsko-opolskiej listy Prawa i Sprawiedliwości, zdobywając mandat europosła. W PE przystąpił do grupy Europejskich Konserwatystów i Reformatorów. Został szefem delegacji PiS, a także członkiem Komisji Spraw Zagranicznych.

W 2012 Sąd Okręgowy w Krakowie w postępowaniu cywilnym uznał, że Ryszard Legutko naruszył dobra osobiste dwojga uczniów jednej z wrocławskich szkół średnich, którzy zorganizowali debatę dotyczącą istnienia krzyży w klasach, poprzez nazwanie ich „rozpuszczonymi smarkaczami”, nakazując przeproszenie w prasie i uiszczenie kwoty 5 tys. zł na cel społeczny. Sprawa była objęta programem spraw precedensowych Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Kandydował z ramienia PiS w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014, uzyskując mandat europosła VIII kadencji.

Odznaczenia

• Krzyż Wielki Orderu Zasługi – 2008, Portugalia

Wybrane publikacje

Tłumaczenia i komentarze dialogów Platona

• Fedon (1995)
• Eutyfron (1998)
• Obrona Sokratesa (2003)

Publikacje książkowe

• Bez gniewu i uprzedzenia (1989; Nagroda PEN Clubu)
• Platona krytyka demokracji (1990)
• Nie lubię tolerancji: szkice i felietony (1993)
• Spory o kapitalizm (1994)
• Etyka absolutna i społeczeństwo otwarte (1994; Nagroda im. Andrzeja Kijowskiego)
• Frywolny Prometeusz (1995) – zbiór felietonów
• I kto tu jest ciemniakiem (1996) – zbiór felietonów
• Tolerancja. Rzecz o surowym państwie, prawie natury, miłości i sumieniu (1997; Nagroda Ministra Edukacji Narodowej)
• Czasy wielkiej imitacji (1998) – zbiór felietonów
• Złośliwe demony (1999) – zbiór felietonów
• O czasach chytrych i prawdach pozornych (1999) – zbiór esejów
• Society as a Department Store: Critical Reflections on the Liberal State (2002)
• Raj przywrócony (2005) – zbiór esejów
• Podzwonne dla błazna (2006) – zbiór esejów
• Traktat o wolności (2007)
• Esej o duszy polskiej (2008, 2012)
• Ošklivost demokracie a jiné eseje (Brzydota demokracji i inne eseje, 2009)
• Triumf człowieka pospolitego (2012; wydanie jęz. ang.: The Demon in Democracy: Totalitarian Temptations in Free Societies, 2016)
• Antykaczyzm (2013)
• Sokrates (2013; Nagroda Literacka im. Józefa Mackiewicza)
• Polska, Polacy i suwerenność (2014)

Bibliografia

• Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 12 grudnia 2011].
• Biogram na stronie Senatu (VI kadencja). [dostęp 12 września 2010].
• {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .{{Ludzie nauki}} Brakujące pola: data dostępu oraz osoba. [dostęp 12 września 2010].

Linki zewnętrzne

• Ryszard Legutko – strona prywatna. [dostęp 12 września 2010].