Lena Kolarska-Bobińska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
dr red.
Linia 30: Linia 30:
W [[Wybory do Parlamentu Europejskiego w Polsce w 2009 roku|wyborach do Parlamentu Europejskiego]] otrzymała mandat europosła, kandydując z pierwszego miejsca listy [[Platforma Obywatelska|Platformy Obywatelskiej]] w [[Okręg wyborczy nr 8 do Parlamentu Europejskiego w Polsce|okręgu lubelskim]]<ref>[http://www.pkw.gov.pl/gallery/17/00/29/170029/obwieszczenie.pdf Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 2009 r. o wynikach wyborów posłów do Parlamentu Europejskiego przeprowadzonych w dniu 7 czerwca 2009 r.]. [dostęp 2011-11-16].</ref>. Po wyborach została członkiem Platformy Obywatelskiej. W 2011 nominowana została do nagrody MEP Awards dla najbardziej pracowitych posłów Parlamentu Europejskiego w kategorii Energia<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.uniaeuropejska.org/nominacje-do-nagrod-mep-awards|tytuł=Nominacje do nagród MEP Awards| data dostępu=2011-11-16|autor=Marta Sienicka|data=13 listopada 2011|opublikowany=UniaEuropejska.org}}</ref>.
W [[Wybory do Parlamentu Europejskiego w Polsce w 2009 roku|wyborach do Parlamentu Europejskiego]] otrzymała mandat europosła, kandydując z pierwszego miejsca listy [[Platforma Obywatelska|Platformy Obywatelskiej]] w [[Okręg wyborczy nr 8 do Parlamentu Europejskiego w Polsce|okręgu lubelskim]]<ref>[http://www.pkw.gov.pl/gallery/17/00/29/170029/obwieszczenie.pdf Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 2009 r. o wynikach wyborów posłów do Parlamentu Europejskiego przeprowadzonych w dniu 7 czerwca 2009 r.]. [dostęp 2011-11-16].</ref>. Po wyborach została członkiem Platformy Obywatelskiej. W 2011 nominowana została do nagrody MEP Awards dla najbardziej pracowitych posłów Parlamentu Europejskiego w kategorii Energia<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.uniaeuropejska.org/nominacje-do-nagrod-mep-awards|tytuł=Nominacje do nagród MEP Awards| data dostępu=2011-11-16|autor=Marta Sienicka|data=13 listopada 2011|opublikowany=UniaEuropejska.org}}</ref>.


27 listopada 2013, z mocą od 3 grudnia 2013, została powołana na urząd [[Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego|ministra nauki i szkolnictwa wyższego]] przez prezydenta [[Bronisław Komorowski|Bronisława Komorowskiego]]<ref>{{Monitor Polski|2013|1006}}</ref>.
27 listopada 2013, z mocą od 3 grudnia 2013, została powołana na urząd [[Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego|ministra nauki i szkolnictwa wyższego]] przez prezydenta [[Bronisław Komorowski|Bronisława Komorowskiego]]<ref>{{Monitor Polski|2013|1006}}</ref>. 22 września 2014 objęła to samo stanowisko w [[Rząd Ewy Kopacz|rządzie Ewy Kopacz]].

22 września 2014 objęła stanowisko ministra nauki i szkolnictwa wyższego w [[Rząd Ewy Kopacz|rządzie Ewy Kopacz]].


== Odznaczenia i wyróżnienia ==
== Odznaczenia i wyróżnienia ==
Linia 60: Linia 58:


{{Drugi rząd Donalda Tuska}}
{{Drugi rząd Donalda Tuska}}
{{Rząd Ewy Kopacz}}
{{Minister nauki}}
{{Minister nauki}}



Wersja z 15:28, 22 wrz 2014

Lena Kolarska-Bobińska
Ilustracja
Lena Kolarska-Bobińska (2012)
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1947
Praga

Minister nauki i szkolnictwa wyższego
Okres

od 3 grudnia 2013

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Poprzednik

Barbara Kudrycka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Narodowego Zasługi (Francja)

Lena Barbara Kolarska-Bobińska (ur. 3 grudnia 1947 w Pradze) – polska socjolog, profesor, od 2013 minister nauki i szkolnictwa wyższego, była dyrektor Instytutu Spraw Publicznych, była posłanka do Parlamentu Europejskiego.

Żona dziennikarza Krzysztofa Bobińskiego.

Życiorys

Ukończyła studia na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Uzyskiwała kolejno stopnie doktora i doktora habilitowanego. W 1993 otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych. W latach 1974–1976 przebywała w Stanach Zjednoczonych na Stypendium Forda w Stanford University oraz Business School of Carnegie-Mellon University.

Przez wiele lat pozostawała pracownikiem naukowym Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. W okresie 1991–1997 zajmowała stanowisko dyrektora Centrum Badania Opinii Społecznej. Od 1997 do 2009 pełniła funkcję dyrektora Instytutu Spraw Publicznych i prezesa zarządu tej fundacji. W tym okresie ISP otrzymał wyróżnienie „Instytucja Roku 2001” przyznawane przez kapitułę Konkursu Pro Publico Bono.

Wchodziła w skład licznych polskich i międzynarodowych organizacji zawodowych i ciał doradczych m.in. Komitetu Etyki w Nauce oraz Komitetu Socjologii PAN, rady naukowej Instytutu Studiów Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego oraz urzędu Rzecznika Praw Obywatelskich, Komitetu Sterującego projektu „Nowe Metody Rządzenia” VI Ramowego projektu Unii Europejskiej, Komitetu Doradczego ds. Nauk Społecznych i Humanistycznych Komisji Europejskiej. Doradzała prezydentowi RP w ramach Komitetu Ekonomicznego (1992–1995) i Grupy Refleksyjnej (2001–2005), a także pełnomocnikowi rządu do spraw negocjacji członkowskich. Była członkinią rady nadzorczej Fundacji Central European University (1998–2008), Komitetu Sterującego Centre for East European Language Based Area Studies, UCL School of Slavonic and East European Studies (2007) oraz członkinią rady naukowej Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego we Florencji (2009).

Opublikowała jako autorka, współautorka lub redaktorka wiele prac naukowych, w tym kilka opracowań książkowych. Współpracowała przy tworzeniu serii Polacy'80, Polacy'81, Polacy'84, Polacy'88, Polacy'90 i Polacy'95, przygotowywanej przez Instytut Filozofii i Socjologii PAN. Jest członkinią rady programowej Kongresu Kobiet, w 2011 została „ministrem energii, środowiska i rolnictwa” w gabinecie cieni tej organizacji.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego otrzymała mandat europosła, kandydując z pierwszego miejsca listy Platformy Obywatelskiej w okręgu lubelskim[1]. Po wyborach została członkiem Platformy Obywatelskiej. W 2011 nominowana została do nagrody MEP Awards dla najbardziej pracowitych posłów Parlamentu Europejskiego w kategorii Energia[2].

27 listopada 2013, z mocą od 3 grudnia 2013, została powołana na urząd ministra nauki i szkolnictwa wyższego przez prezydenta Bronisława Komorowskiego[3]. 22 września 2014 objęła to samo stanowisko w rządzie Ewy Kopacz.

Odznaczenia i wyróżnienia

Wybrane publikacje

  • Centralization and Decentralization: Decisions, Power, Myth, Ossolineum, 1984
  • Aspirations, Values and Interests. Poland 1989–94, Instytut Filozofii i Socjologii PAN, 1994
  • Cztery reformy. Od koncepcji do realizacji (red., współautor), ISP, 2000
  • Polacy wobec wielkiej zmiany. Integracja z Unią Europejską (red., współautor), ISP, 2001
  • Obraz Polski i Polaków w Europie (red., współautor), ISP, 2003
  • Przed referendum europejskim, absencja, sprzeciw, poparcie (red., współautor), ISP, 2003
  • Świadomość ekonomiczna społeczeństwa i wizerunek biznesu (red., współautor), ISP, 2004

Bibliografia