Przejdź do zawartości

Witold Waszczykowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Steinsplitter (dyskusja | edycje) o 13:06, 17 lis 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Witold Waszczykowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1957
Piotrków Trybunalski

Minister spraw zagranicznych
Okres

od 16 listopada 2015

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Grzegorz Schetyna

Ambasador Polski w Iranie
Okres

od 1999
do 2002

Poprzednik

Jan Słowikowski

Następca

Witold Śmidowski

podpis

Witold Jan Waszczykowski (ur. 5 maja 1957 w Piotrkowie Trybunalskim) – polski historyk, dyplomata, od 2005 do 2008 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, od 2008 do 2010 zastępca szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego, poseł na Sejm VII i VIII kadencji, od 2015 minister spraw zagranicznych w rządzie Beaty Szydło.

Życiorys

W 1980 ukończył studia magisterskie na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego, a w 1991 na Wydziale Stosunków Międzynarodowych University of Oregon. W latach 1992–1993 odbył studia podyplomowe na temat bezpieczeństwa międzynarodowego i kontroli zbrojeń w Geneva Centre for Security Policy w Genewie. W 1993 uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy Stany Zjednoczone a strategiczne rokowania rozbrojeniowe 1919–1936.

W latach 1981–1987 pracował na stanowisku asystenta na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego. W 1992 został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, kolejno był starszym ekspertem w Departamencie Systemu Narodów Zjednoczonych i Departamencie Instytucji Europejskich, a od 1996 wicedyrektorem w Departamencie Instytucji Europejskich, a następnie w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa.

W 1997 był pełniącym obowiązki szefa Biura Łącznikowego RP przy NATO w Brukseli, później do 1999 zastępcą Przedstawiciela RP przy NATO. W latach 1999–2002 pełnił funkcję ambasadora RP w Teheranie. Następnie pracował w Departamencie Strategii i Planowania Polityki Zagranicznej MSZ i jako zastępca dyrektora Departamentu Afryki i Bliskiego Wschodu.

4 listopada 2005 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pełnił jednocześnie funkcję głównego negocjatora w rozmowach ze Stanami Zjednoczonymi dotyczących tarczy antyrakietowej. 11 sierpnia 2008 odwołano go ze stanowisk zajmowanych w MSZ.

27 sierpnia 2008 został powołany na stanowisko zastępcy szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. 6 lipca 2010 złożył dymisję[1]. 7 lipca 2010 został odwołany ze stanowiska[2]. W wyborach samorządowych w 2010 został zgłoszony jako kandydat na prezydenta Łodzi z ramienia komitetu wyborczego Prawa i Sprawiedliwości (przegrał w pierwszej turze).

W 2011 kandydował w wyborach do Sejmu RP z pierwszego miejsca na liście PiS w okręgu wyborczym nr 9 w Łodzi i uzyskał mandat poselski. Oddano na niego 36 854 głosy (10,17% głosów oddanych w okręgu)[3]. Po objęciu mandatu posła (w listopadzie 2011) został członkiem PiS. Objął funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych i delegata do Zgromadzenia Parlamentarnego NATO. Bez powodzenia kandydował z listy tej partii w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014[4].

W 2015 wystartował w wyborach parlamentarnych jako lider listy wyborczej PiS w okręgu sieradzkim. Otrzymał 32 909 głosów, uzyskując poselską reelekcję[5].

16 listopada 2015 został powołany na stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie Beaty Szydło[6].

  1. Dymisja zastępców szefa BBN. bbn.gov.pl, 6 lipca 2010. [dostęp 2015-06-04].
  2. Pożegnanie zastępców Szefa BBN. bbn.gov.pl, 7 lipca 2010. [dostęp 2015-06-04].
  3. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 12 października 2011].
  4. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-06-04].
  5. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  6. Prezydent powołał rząd. prezydent.pl, 16 listopada 2015. [dostęp 2015-11-16].

Bibliografia