Jonatan Erlich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jonatan Erlich
Ilustracja
Państwo

 Izrael

Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1977
Buenos Aires

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczny

Status profesjonalny

1996

Zakończenie kariery

aktywny

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

292 (4 października 1999)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

22

Najwyżej w rankingu

5 (7 lipca 2008)

Australian Open

W (2008)

Roland Garros

3R (2004, 2007, 2008, 2014)

Wimbledon

SF (2003, 2015)

US Open

QF (2005)

Jonatan Dario Erlich (hebr.) יוני ארליך (ur. 5 kwietnia 1977 w Buenos Aires) – izraelski tenisista, zwycięzca Australian Open 2008 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął w roku 1996, skupiając swoje umiejętności głównie na grze podwójnej.

W singlu najwyżej sklasyfikowany został w październiku 1999 roku na 292. miejscu.

Pierwszy turniej deblowy rangi ATP World Tour Erlich wygrał w roku 2000 w Newport, będąc w parze z Harelem Lewi. Łącznie Erlich triumfował w 22 turniejach ATP Tour, w tym w styczniu 2008 w Australian Open w parze z Andym Ramem, po finałowym zwycięstwie nad Arnaudem Clémentem i Michaëlem Llodrą. Ponadto Erlich przegrał 23 finały turniejów ATP Tour.

Para Erlich–Ram była także w ćwierćfinale igrzysk olimpijskich w Atenach w 2004 roku, gdzie przegrali z niemieckim deblem (późniejszymi wicemistrzami) – Nicolas KieferRainer Schüttler. Ten sam wynik Izraelczycy powtórzyli w 2012 w Londynie. W 2008, podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie odpadli w 1. rundzie.

W reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa Erlich debiutował w 2000 roku, występując głównie jako deblista (zagrał 1 wygrany mecz singlowy). Do marca 2021 jego bilans w rozgrywkach pucharowych to 26 zwycięstw i 12 porażek. W roku 2007 awansował z zespołem do najwyższej klasy rozgrywek, grupy światowej, eliminując w barażach Chile – w meczu decydującym o awansie Izraela Erlich i Ram pokonali chilijskich mistrzów olimpijskich, Nicolása Massú i Fernando Gonzáleza.

Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (22–23)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 16 lipca 2000 Newport Trawiasta Izrael Harel Lewi Wielka Brytania Kyle Spencer
Stany Zjednoczone Mitch Sprengelmeyer
7:6(2), 7:5
Zwycięzca 2. 28 września 2003 Bangkok Twarda (hala) Izrael Andy Ram Australia Andrew Kratzmann
Finlandia Jarkko Nieminen
6:3, 7:6(4)
Zwycięzca 3. 12 października 2003 Lyon Dywanowa (hala) Izrael Andy Ram Francja Julien Benneteau
Francja Nicolas Mahut
6:1, 6:3
Finalista 1. 11 stycznia 2004 Ćennaj Twarda Izrael Andy Ram Hiszpania Rafael Nadal
Hiszpania Tommy Robredo
6:7(3), 6:4, 3:6
Finalista 2. 22 lutego 2004 Rotterdam Twarda (hala) Izrael Andy Ram Australia Paul Hanley
Czechy Radek Štěpánek
7:5, 6:7(5), 5:7
Zwycięzca 4. 10 października 2004 Lyon Dywanowa (hala) Izrael Andy Ram Szwecja Jonas Björkman
Czechy Radek Štěpánek
7:6(2), 6:2
Zwycięzca 5. 20 lutego 2005 Rotterdam Twarda (hala) Izrael Andy Ram Czechy Cyril Suk
Czechy Pavel Vízner
6:4, 4:6, 6:3
Zwycięzca 6. 19 czerwca 2005 Nottingham Trawiasta Izrael Andy Ram Szwecja Simon Aspelin
Australia Todd Perry
4:6, 6:3, 7:5
Finalista 3. 31 lipca 2005 Los Angeles Twarda Izrael Andy Ram Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Brian MacPhie
3:6, 4:6
Finalista 4. 14 sierpnia 2005 Montreal Twarda Izrael Andy Ram Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
7:6(5), 3:6, 0:6
Finalista 5. 2 października 2005 Bangkok Twarda (hala) Izrael Andy Ram Australia Paul Hanley
Indie Leander Paes
6:5(5), 1:6, 2:6
Finalista 6. 16 października 2005 Wiedeń Twarda (hala) Izrael Andy Ram Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
3:5, 4:5(2)
Zwycięzca 7. 8 stycznia 2006 Adelaide Twarda Izrael Andy Ram Australia Paul Hanley
Zimbabwe Kevin Ullyett
7:6(4), 7:6(10)
Finalista 7. 26 lutego 2006 Rotterdam Twarda (hala) Izrael Andy Ram Australia Paul Hanley
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:7(4), 6:7(2)
Finalista 8. 14 maja 2006 Rzym Ceglana Izrael Andy Ram Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
4:6, 7:5, 11–13
Zwycięzca 8. 25 czerwca 2006 Nottingham Trawiasta Izrael Andy Ram Rosja Igor Kunicyn
Rosja Dmitrij Tursunow
6:3, 6:2
Zwycięzca 9. 28 sierpnia 2006 New Haven Twarda Izrael Andy Ram Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:3, 6:3
Zwycięzca 10. 1 października 2006 Bangkok Twarda (hala) Izrael Andy Ram Wielka Brytania Andy Murray
Wielka Brytania Jamie Murray
6:2, 2:6, 10–4
Finalista 9. 4 marca 2007 Las Vegas Twarda Izrael Andy Ram Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(6), 2:6
Finalista 10. 18 marca 2007 Indian Wells Twarda Izrael Andy Ram Czechy Martin Damm
Indie Leander Paes
4:6, 4:6
Finalista 11. 5 sierpnia 2007 Waszyngton Twarda Izrael Andy Ram Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(5), 6:3, 7–10
Zwycięzca 11. 19 sierpnia 2007 Cincinnati Twarda Izrael Andy Ram Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 6:3, 13–11
Zwycięzca 12. 26 stycznia 2008 Australian Open, Melbourne Twarda Izrael Andy Ram Francja Arnaud Clément
Francja Michaël Llodra
7:5, 7:6(4)
Zwycięzca 13. 23 marca 2008 Indian Wells Twarda Izrael Andy Ram Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
6:4, 6:4
Finalista 12. 3 sierpnia 2008 Cincinnati Twarda Izrael Andy Ram Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 6:7(2), 7–10
Zwycięzca 14. 13 czerwca 2010 Londyn Trawiasta Serbia Novak Đoković Słowacja Karol Beck
Czechy David Škoch
6:7(6), 6:2, 10–3
Finalista 13. 3 października 2010 Bangkok Twarda (hala) Austria Jürgen Melzer Niemcy Christopher Kas
Serbia Viktor Troicki
4:6, 4:6
Zwycięzca 15. 18 czerwca 2011 Eastbourne Trawiasta Izrael Andy Ram Bułgaria Grigor Dimitrow
Włochy Andreas Seppi
6:3, 6:3
Zwycięzca 16. 27 sierpnia 2011 Winston-Salem Twarda Izrael Andy Ram Niemcy Christopher Kas
Austria Alexander Peya
7:6(2), 6:4
Finalista 14. 8 stycznia 2012 Ćennaj Twarda Izrael Andy Ram Indie Leander Paes
Serbia Janko Tipsarević
4:6, 4:6
Zwycięzca 17. 6 maja 2012 Belgrad Ceglana Izrael Andy Ram Niemcy Martin Emmrich
Szwecja Andreas Siljeström
4:6, 6:2, 10–6
Finalista 15. 16 czerwca 2013 Halle Ceglana Włochy Daniele Bracciali Meksyk Santiago González
Stany Zjednoczone Scott Lipsky
2:6, 6:7(3)
Finalista 16. 13 lipca 2014 Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Rajeev Ram Australia Chris Guccione
Australia Lleyton Hewitt
5:7, 4:6
Zwycięzca 18. 4 października 2015 Shenzhen Twarda Wielka Brytania Colin Fleming Australia Chris Guccione
Brazylia André Sá
6:1, 6:7(3), 10–6
Finalista 17. 21 lutego 2016 Marsylia Twarda (hala) Wielka Brytania Colin Fleming Chorwacja Mate Pavić
Nowa Zelandia Michael Venus
2:6, 3:6
Finalista 18. 13 sierpnia 2016 Los Cabos Twarda Wielka Brytania Ken Skupski Indie Purav Raja
Indie Divij Sharan
6:7(4), 6:7(3)
Finalista 19. 14 stycznia 2017 Auckland Twarda Stany Zjednoczone Scott Lipsky Polska Marcin Matkowski
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
1:6, 6:2, 10–3
Zwycięzca 19. 1 października 2017 Chengdu Twarda Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Nowa Zelandia Marcus Daniell
Brazylia Marcelo Demoliner
6:3, 7:6(3)
Zwycięzca 20. 21 lipca 2018 Newport Trawiasta Nowa Zelandia Artem Sitak Salwador Marcelo Arévalo
Meksyk Miguel Ángel Reyes-Varela
6:1, 6:2
Zwycięzca 21. 29 czerwca 2019 Antalya Trawiasta Nowa Zelandia Artem Sitak Chorwacja Ivan Dodig
Słowacja Filip Polášek
6:3, 6:4
Finalista 20. 29 września 2019 Chengdu Twarda Francja Fabrice Martin Serbia Nikola Ćaćić
Serbia Dušan Lajović
6:7(9), 6:3, 3–10
Finalista 21. 9 lutego 2020 Pune Twarda Białoruś Andrej Wasileuski Szwecja André Göransson
Indonezja Christopher Rungkat
2:6, 6:2, 8–10
Finalista 22. 28 lutego 2021 Montpellier Twarda (hala) Białoruś Andrej Wasileuski Finlandia Henri Kontinen
Francja Édouard Roger-Vasselin
2:6, 5:7
Zwycięzca 22. 28 maja 2021 Belgrad Ceglana Białoruś Andrej Wasileuski Szwecja André Göransson
Brazylia Rafael Matos
6:4, 6:1
Finalista 23. 26 września 2021 Nur-Sułtan Twarda (hala) Białoruś Andrej Wasileuski Meksyk Santiago González
Argentyna Andrés Molteni
1:6, 2:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]