Siemisławice: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Usunięto kategorię "Przeworno (gmina)"; Dodano kategorię "Przeworno" za pomocą HotCat |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo wałbrzyskie|województwa wałbrzyskiego]]. |
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo wałbrzyskie|województwa wałbrzyskiego]]. |
||
== Historia == |
|||
Wieś założona została w pierwszej połowie XV wieku i początkowo stanowiła własność [[Księstwo brzeskie|książąt brzeskich]], od 1445r. należała do rodziny von Czirn, być może jak lenno. Od 1642 r. ponownie w posiadaniu Piastów legnicko-brzeskich. W 1654 r. majątek należał do księcia [[Chrystian legnicki|Chrystiana legnickiego]], który następnie przekazał go jako lenno swojemu przyrodniemu bratu, hrabiemu [[August legnicki|Augustowi legnickiemu]], który zmarł w tym dworze [[14 maja]] [[1679]] r. Po śmierci hrabiego Augusta i wygaśnięciu linii Piastów brzeskich dobra przejął w 1679 r. cesarz [[Leopold I Habsburg|Leopolda I Habsburg]]. Niedługo później, w 1687 r. oddane zostały w zastaw baronowi Johannowi Ludwigowi von Waffenberg. On to w latach 1729-1734 ufundował w Siemisławicach kościół p.w. św. Antoniego. W czasie [[I wojna śląska|pierwszej wojny śląskiej]], w 1743 r. dobra w Siemisławicach zostały przekazane przez króla pruskiego Fryderyka I fundacji ''Königlische Charité'' z Berlina. W posiadaniu tej fundacji charytatywnej pozostały do końca II wojny światowej. Majątek był przeważnie oddawany w dzierżawę. W 1886 r. dobra liczące 145 ha dzierżawili spadkobiercy von Schönermarka, a następnie w latach 1894-1937 rodzina Frühbutz. Po 1945 r. majątek zarządzany przez [[Państwowe gospodarstwo rolne|Państwowe Gospodarstwo Rolne]].<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Siemisławice |data dostępu = 2019-10-10 |opublikowany = www.palaceslaska.pl |url = https://www.palaceslaska.pl/index.php/indeks-alfabetyczny/s/1328-siemislawice}}</ref> |
|||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
Według rejestru [[Narodowy Instytut Dziedzictwa|Narodowego Instytutu Dziedzictwa]] na listę zabytków wpisane są<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/DLN-rej.pdf|tytuł=Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego|opublikowany=Narodowy Instytut Dziedzictwa|data dostępu=30.9.2012|strony=146}}</ref>: |
Według rejestru [[Narodowy Instytut Dziedzictwa|Narodowego Instytutu Dziedzictwa]] na listę zabytków wpisane są<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/DLN-rej.pdf|tytuł=Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego|opublikowany=Narodowy Instytut Dziedzictwa|data dostępu=30.9.2012|strony=146}}</ref>: |
||
* kościół |
* kościół z 1723 roku pw. św. Antoniego, dawniej ewangelicki, obecnie rzymsko katolicki pomocniczy (nr rej. zabytków: 278/1618 z 8.04.1966) |
||
* [[Dwór w Siemisławicach]] z 1609 roku, obecnie dom nr 15. Początkowo był to niewielki zamek wzniesiony w pierwszej połowie XV wieku dla piastowskiego księcia [[Fryderyk I legnicki|Fryderyka I legnickiego]]. Następnie od 1445 roku we władaniu rodziny von Czirn, być może jako lenno. Około 1609 roku przebudowany przez Georga von Czirna na renesansowy dwór. Kolejna przebudowa nastąpiła po 1653 r., a następnie w drugiej połowie XIX w. i na początku XX w. W latach 1743-1945 własność fundacji charytatywnej, która oddawała majątek w dzierżawę. Po 1945 roku należał do PGR i w tym czasie w dworze urządzono biura i mieszkania. W latach 1972-1974 dwór był remontowany. Od 2011 roku dwór nie jest użytkowany. Budynek jest zbudowany z kamienia i cegły, na rzucie prostokąta, częściowo podpiwniczony, dwukondygnacyjny, z użytkowym poddaszem, nakryty dachem dwuspadowym. Od wschodu parterowa przybudówka. Fasada dziewięcioosiowa, z centralną prostokątną wieżą. W wieży znajduje się główne wejście do budynku ozdobione dwuosiowym [[Manieryzm (sztuka)|manierystycznym]] portalem z herbami rodów von Czirn i von Zedlitz. Elewacje pozbawione ozdobnych detali, z oknami w prostych wykonanych w tynku opaskach. Pomiędzy trzecią i czwartą kondygnacją wieży zegar słoneczny. Układ wnętrz dwutraktowy, z centralną sienią i klatką schodową umieszczoną w wieży. W części pomieszczeń zachowane sklepienia krzyżowe i kolebkowe z lunetami, w pozostałych płaskie stropy. Do dworu przylegają resztki zdewastowanego parku oraz zabudowania dawnego folwarku: oficyna mieszkalna, stodoła, stajnia, obora i spichlerz. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 277/1635 w dniu 12.04.1966 r.<ref name=":0" /><br /> |
|||
* [[Dwór w Siemisławicach]], obecnie dom nr 15, z 1609 r. |
|||
== Szlaki turystyczne == |
== Szlaki turystyczne == |
Wersja z 14:28, 10 paź 2019
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Kościół Trójcy Przenajświętszej w Siemisławicach | |
Państwo | dolnośląskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | |
Strefa numeracyjna |
(+48) 74 |
Tablice rejestracyjne |
DST |
SIMC |
0854819 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Siemisławice – przysiółek w Polsce położony w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Przeworno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia
Wieś założona została w pierwszej połowie XV wieku i początkowo stanowiła własność książąt brzeskich, od 1445r. należała do rodziny von Czirn, być może jak lenno. Od 1642 r. ponownie w posiadaniu Piastów legnicko-brzeskich. W 1654 r. majątek należał do księcia Chrystiana legnickiego, który następnie przekazał go jako lenno swojemu przyrodniemu bratu, hrabiemu Augustowi legnickiemu, który zmarł w tym dworze 14 maja 1679 r. Po śmierci hrabiego Augusta i wygaśnięciu linii Piastów brzeskich dobra przejął w 1679 r. cesarz Leopolda I Habsburg. Niedługo później, w 1687 r. oddane zostały w zastaw baronowi Johannowi Ludwigowi von Waffenberg. On to w latach 1729-1734 ufundował w Siemisławicach kościół p.w. św. Antoniego. W czasie pierwszej wojny śląskiej, w 1743 r. dobra w Siemisławicach zostały przekazane przez króla pruskiego Fryderyka I fundacji Königlische Charité z Berlina. W posiadaniu tej fundacji charytatywnej pozostały do końca II wojny światowej. Majątek był przeważnie oddawany w dzierżawę. W 1886 r. dobra liczące 145 ha dzierżawili spadkobiercy von Schönermarka, a następnie w latach 1894-1937 rodzina Frühbutz. Po 1945 r. majątek zarządzany przez Państwowe Gospodarstwo Rolne.[1]
Zabytki
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[2]:
- kościół z 1723 roku pw. św. Antoniego, dawniej ewangelicki, obecnie rzymsko katolicki pomocniczy (nr rej. zabytków: 278/1618 z 8.04.1966)
- Dwór w Siemisławicach z 1609 roku, obecnie dom nr 15. Początkowo był to niewielki zamek wzniesiony w pierwszej połowie XV wieku dla piastowskiego księcia Fryderyka I legnickiego. Następnie od 1445 roku we władaniu rodziny von Czirn, być może jako lenno. Około 1609 roku przebudowany przez Georga von Czirna na renesansowy dwór. Kolejna przebudowa nastąpiła po 1653 r., a następnie w drugiej połowie XIX w. i na początku XX w. W latach 1743-1945 własność fundacji charytatywnej, która oddawała majątek w dzierżawę. Po 1945 roku należał do PGR i w tym czasie w dworze urządzono biura i mieszkania. W latach 1972-1974 dwór był remontowany. Od 2011 roku dwór nie jest użytkowany. Budynek jest zbudowany z kamienia i cegły, na rzucie prostokąta, częściowo podpiwniczony, dwukondygnacyjny, z użytkowym poddaszem, nakryty dachem dwuspadowym. Od wschodu parterowa przybudówka. Fasada dziewięcioosiowa, z centralną prostokątną wieżą. W wieży znajduje się główne wejście do budynku ozdobione dwuosiowym manierystycznym portalem z herbami rodów von Czirn i von Zedlitz. Elewacje pozbawione ozdobnych detali, z oknami w prostych wykonanych w tynku opaskach. Pomiędzy trzecią i czwartą kondygnacją wieży zegar słoneczny. Układ wnętrz dwutraktowy, z centralną sienią i klatką schodową umieszczoną w wieży. W części pomieszczeń zachowane sklepienia krzyżowe i kolebkowe z lunetami, w pozostałych płaskie stropy. Do dworu przylegają resztki zdewastowanego parku oraz zabudowania dawnego folwarku: oficyna mieszkalna, stodoła, stajnia, obora i spichlerz. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 277/1635 w dniu 12.04.1966 r.[1]
Szlaki turystyczne
Ząbkowice Śląskie - Bobolice - Cierniowa Kopa - Zameczny Potok - Muszkowicki Las Bukowy - Muszkowice - Henryków - Raczyce - Witostowice - Nowolesie - Nowoleska Kopa - Kalinka - Nowina - Dzierzkowa - Siemisławice - Przeworno – Krzywina – Garnczarek – Skrzyżowanie pod Dębem – Biały Kościół
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ a b Siemisławice [online], www.palaceslaska.pl [dostęp 2019-10-10] .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 146. [dostęp 30.9.2012].