Przejdź do zawartości

6 Pułk Czołgów Ciężkich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
6 Pułk Czołgów Ciężkich
Ilustracja
Barwy wojsk pancernych
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944 i 1946

Rozformowanie

1944 i 1955

Nazwa wyróżniająca

Drezdeński

Tradycje
Rodowód

3 Drezdeńska BPanc

Kontynuacja

34 Drezdeński bcz i apanc

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Piotr Skorniakow

Organizacja
Numer

JW 1674[1][2]

Dyslokacja

Opole[3], Wrocław[a][4]

Rodzaj wojsk

Wojska pancerne

Podległość

3 Armia WP[5]
Śląski Okręg Wojskowy[3]
2 Korpus Pancerny

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Order Krzyża Grunwaldu III klasy
czołg ciężki IS-2

6 Drezdeński Pułk Czołgów Ciężkich (6 pcz) – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

Formowany po raz pierwszy w Chełmie jesienią 1944 roku. 15 listopada zaniechano formowania jednostki. Odtworzony w 1946 roku na bazie rozformowywanej 3 Drezdeńskiej Brygady Pancernej. W 1955 roku przeformowany na 34 Drezdeński batalion czołgów ciężkich i artylerii pancernej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Pułk został sformowany po raz pierwszy w Chełmie, na mocy rozkazu Nr 41 Naczelnego Dowódcy WP z 6 października 1944 roku, w składzie 3 Armii WP, według etatu Nr 010/460. Szkolenie prowadzono w Chełmie od chwili sformowania[6]. Pułk wyposażony był w czołgi IS-2. W związku z rezygnacją z formowania 3 Armii WP rozkazem Naczelnego Dowódcy WP nr 59 z 15 listopada pułk rozwiązano, a sprzęt zwrócono do magazynów Frontu.

Pułk odtworzono w 1946 roku, w garnizonie Opole, w wyniku przeformowania 3 Drezdeńskiej Brygady Pancernej. Wszedł w skład Okręgu Wojskowego Śląsk.

Na podstawie rozkazu MON nr 0056/Org. z 30 marca 1949, pułk przeformowano i włączono w skład 10 Dywizji Pancernej. Etat nr 5/57 z 30.03.1949 przewidywał 981 wojskowych i 26 pracowników kontraktowych. Przy reorganizacji wykorzystano też sprzęt i ludzi rozformowywanego 25 pułku artylerii pancernej. Pułk przeniesiono z Bolesławca do Wrocławia w dniach 2–3 maja 1949 roku. W czerwcu 1950 wyłączono go ze składu 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej, przeniesiono na etat pułku czołgów ciężkich i podporządkowano dowódcy 2 Korpusu Pancernego.

Pułk dziedziczył tradycje i sztandar 3 Drezdeńskiej Brygady Pancernej 1 Korpusu Pancernego z 2 Armii WP. Jednostka stacjonowała we Wrocławiu do roku 1955, kiedy została przeniesiona do Biedruska i przeformowana na 34 Drezdeński batalion czołgów ciężkich i artylerii pancernej[7].

Podstawowymi wozami bojowymi pułku były 23 czołgi ciężkie IS-2 oraz 42 działa pancerne ISU-152.

Żołnierze pułku

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 6 Pułku Czołgów Ciężkich.
dowódcy pułku
  • ppłk Piotr Skorniakow (od 24.10 – 28.11.1944)
  • mjr Adam Badecki (25.05.1948–4.05.1951)
  • ppłk Adolf Humeniuk (4.05.1951–1953)
  • mjr Stanisław Rogowski (1953)
  • mjr Kłosowski (1954)
  • mjr Jan Krasny (1954–1955)
  1. Koszary ul. Obornicka 100

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.03.1946 roku
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  3. a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 428.
  4. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 430.
  5. Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 42.
  6. Komornicki 1987 ↓, s. 198–199.
  7. Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 169.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
  • Magnuski, Janusz: Wozy bojowe LWP : 1943-1983. Magnuski, Janusz. Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.