Be-10
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
całkowicie metalowa |
| Załoga |
3 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji |
1956-1961 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x silniki odrzutowe Ljuka AL-7 PB |
| Ciąg |
2 x 71,2 kN |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
22,3 m |
| Długość |
33,1 m |
| Wysokość |
11,03 m |
| Powierzchnia nośna |
111,8 m² |
| Masa | |
| Własna |
27 600 kg |
| Startowa |
46 500 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
910 km/h |
| Prędkość przelotowa |
560 km/h |
| Pułap praktyczny |
12 500 m |
| Zasięg |
5000 km[1] |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 x Działko NS-23 mm do 3300 kg bomb lub torped | |
| Użytkownicy | |
 ZSRR
| |
Be-10 (ros. Бе-10) – radziecki dwusilnikowy samolot-amfibia o napędzie odrzutowym, opracowany przez biuro konstrukcyjne Georgija Berijewa.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Dwusilnikowa amfibia patrolowo-bombowa w układzie górnopłatu o konstrukcji całkowicie metalowej. Usterzenie klasyczne.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zbigniew Jankiewicz: Wodnosamoloty. Warszawa: Wydawnictwo ministerstwa Obrony Narodowej, 1986, s. 302. ISBN 83-11-07272-8.
Radzieckie i rosyjskie samoloty i śmigłowce wojskowe po 1945 roku
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe | |
| Samoloty obserwacyjne rozpoznawcze i dowodzenia | |
| Samoloty szturmowe | |
| Samoloty szkolno-treningowe | |
| Samoloty transportowe i szybowce desantowe | |
| Śmigłowce | |
| Prototypy i konstrukcje doświadczalne |
|
