Przejdź do zawartości

Bergelmir (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bergelmir
ilustracja
Planeta

Saturn

Odkrywca

Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna i Brian Marsden

Data odkrycia

12 grudnia 2004

Tymczasowe oznaczenie

S/2004 S 15

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

19 336 000 km[1]

Mimośród

0,1420[1]

Okres obiegu

1005,76 d[1]

Nachylenie do ekliptyki

158,557°[1]

Długość węzła wstępującego

202,164°[1]

Argument perycentrum

133,400°[1]

Anomalia średnia

306,494°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

6 km[2]

Masa

2,6×1014 kg

Średnia gęstość

2,3 g/cm³[2]

Albedo

0,04[2]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

24,2m[2]

Bergelmir (Saturn XXXVIII) – mały księżyc Saturna odkryty 12 grudnia 2004 roku przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę za pomocą Teleskopu Subaru[3]. Elementy orbitalne wyliczył Brian Marsden[3].

Jest jednym z kilkunastu satelitów Saturna odkrytych w 2004 roku, po 23 latach od przelotu sondy Voyager 2 przez system tej planety. Nazwa księżyca pochodzi z mitologii nordyckiej. Bergelmir był olbrzymem, przodkiem gigantów z Utgardu (Jotunheim).

Należy do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
  2. a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
  3. a b c Bergelmir. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).