Elara (księżyc)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
![]() Elara widziany przez ziemski teleskop. Blask widoczny u dołu zdjęcia tworzy światło odbite od Jowisza. | ||
Planeta | Jowisz | |
Odkrył | Charles Dillon Perrine | |
Data odkrycia | 2 stycznia 1905 | |
Charakterystyka orbity | ||
Półoś wielka | 11 740 000[1] km | |
Mimośród | 0,2108[1] | |
Okres obiegu | 259,64[1] d | |
Prędkość orbitalna | 3,25 km/s | |
Nachylenie do ekliptyki | 27,945[1]° | |
Długość węzła wstępującego | 115,511[1]° | |
Argument perycentrum | 142,001[1]° | |
Anomalia średnia | 330,985[1]° | |
Własności fizyczne | ||
Średnica równikowa | 78 km | |
Powierzchnia | ~23 200 km2 | |
Objętość | ~333 000 km3 | |
Masa | 8,7 × 1017 kg | |
Średnia gęstość | 2,6 g/cm3 | |
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | 0,031 m/s2 | |
Prędkość ucieczki | 52 m/s | |
Okres obrotu wokół własnej osi | 0,5 d | |
Albedo | 0,04 | |
Jasność absolutna | 10,0m | |
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
16,6m | |
Temperatura powierzchni | ~124 K |
Elara (Jowisz VII) – księżyc Jowisza, odkryty przez Charlesa D. Perrine’a z Obserwatorium Licka w dniu 2 stycznia 1905 roku.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Elara nie otrzymała swojego obecnego imienia aż do roku 1975. Nazwa księżyca pochodzi z mitologii greckiej, Elara była kochanką Zeusa i matką giganta Tytiosa.
Wcześniej satelita był określany jako Jowisz VII, w pewnym okresie proponowano dla niego nazwę Hera.
Charakterystyka fizyczna[edytuj | edytuj kod]
Średnicę Elary ocenia się na około 78 km. Średnia gęstość tego ciała to ok. 2,6 g/cm3, składa się ono głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 16,6 magnitudo.
Satelita należy do grupy Himalii.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- księżyce Jowisza
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Elara. W: Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- Elara (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-15].
|