Taygete (księżyc)
|
||
| Planeta | Jowisz | |
| Odkrył | Scott Sheppard, David Jewitt, Yanga Fernández i Eugene A. Magnier | |
| Data odkrycia | 25 listopada 2000 | |
| Tymczasowe oznaczenie | S/2000 J 9 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 23 363 000[1] km | |
| Mimośród | 0,2523[1] | |
| Okres obiegu | 732,42[1] d | |
| Nachylenie do ekliptyki | 165,253[1]° | |
| Długość węzła wstępującego | 305,114[1]° | |
| Argument perycentrum | 231,540[1]° | |
| Anomalia średnia | 94,756[1]° | |
| Własności fizyczne | ||
| Średnica równikowa | 5[2] km | |
| Masa | ~1,6 × 1014 kg | |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | ~0,0019 m/s2 | |
| Albedo | 0,04 | |
| Jasność absolutna | 15,4[2]m | |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
21,9[2]m | |
Taygete (Jowisz XX) – mały zewnętrzny księżyc Jowisza, odkryty w 2000 roku przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego, kierowaną przez Scotta Shepparda.
Nazwa[edytuj]
W mitologii greckiej Taygete (Tajgete) była jedną z Plejad, córek tytana Atlasa i Okeanidy Plejone lub Okeanidy Ajtry, a także jedną z kochanek Zeusa (Jowisza).
Charakterystyka fizyczna[edytuj]
Taygete jest jednym z najmniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 5 km. Średnia gęstość tego ciała to ok. 2,6 g/cm3, składa się ona głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest bardzo ciemna – jej albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 21,9 magnitudo.
Taygete obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Satelita należy do grupy Karme.
Zobacz też[edytuj]
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce galileuszowe
- Lista naturalnych satelitów Jowisza
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Taygete. W: Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)].
- Taygete (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2016-02-18].
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
