Kale (księżyc)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
| Planeta | Jowisz | |
| Odkrył | Scott Sheppard, David Jewitt i Jan Kleyna | |
| Data odkrycia | 9 grudnia 2001 | |
| Tymczasowe oznaczenie | S/2001 J 8 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 23 306 000[1] km | |
| Mimośród | 0,2597[1] | |
| Okres obiegu | 729,61[1] d | |
| Nachylenie do ekliptyki | 164,944[1]° | |
| Długość węzła wstępującego | 60,170[1]° | |
| Argument perycentrum | 44,233[1]° | |
| Anomalia średnia | 212,853[1]° | |
| Własności fizyczne | ||
| Średnica równikowa | 2[2] km | |
| Masa | ~1,5 × 1013 kg | |
| Średnia gęstość | 2,6 g/cm3 | |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | ~0,00081 m/s2 | |
| Albedo | 0,04 | |
| Jasność absolutna | 16,4[2]m | |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
23,0[2]m | |
Kale (Jowisz XXXVII) – mały zewnętrzny księżyc Jowisza, odkryty w 2001 roku przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego, kierowaną przez Scotta Shepparda.
Nazwa[edytuj]
W mitologii greckiej Kale była jedną z Charyt, córek Zeusa (Jowisza).
Charakterystyka fizyczna[edytuj]
Kale jest jednym z najmniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 2 km. Średnia gęstość tego ciała ma wartość ok. 2,6 g/cm3, a składa się przeważnie z krzemianów. Powierzchnia Kale jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 23,0 magnitudo.
Kale obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Satelita należy do grupy Karme.
Zobacz też[edytuj]
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce galileuszowe
- Lista naturalnych satelitów Jowisza
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Kale. W: Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-24)].
- Kale (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2016-02-18].
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
