Aoede (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aoede
Planeta

Jowisz

Odkrywca

Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna, Yanga Fernández i Henry Hsieh

Data odkrycia

9 grudnia 2003

Tymczasowe oznaczenie

S/2003 J 7

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

23 974 000 km[1]

Mimośród

0,4325[1]

Okres obiegu

761,41 d[1]

Nachylenie do ekliptyki

158,272°[1]

Długość węzła wstępującego

173,392°[1]

Argument perycentrum

59,739°[1]

Anomalia średnia

197,676°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

4 km[2]

Masa

~9 x 1013 kg

Średnia gęstość

2,6 g/cm³

Albedo

0,04

Jasność absolutna

15,8m[2]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

22,5m[2]

Temperatura powierzchni

~124 K

Aoede (Jowisz XLI) – mały zewnętrzny księżyc Jowisza, odkryty w 2003 roku przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego, kierowaną przez Scotta Shepparda.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

30 marca 2005 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna nadała mu oficjalną nazwę. W mitologii greckiej Aoede była muzą pieśni i liryki, córką Zeusa (Jowisza) i Mnemosyne.

Charakterystyka fizyczna[edytuj | edytuj kod]

Aoede jest jednym z najmniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 4 km. Średnia gęstość tego ciała ma wartość ok. 2,6 g/cm3, a składa się przeważnie z krzemianów. Powierzchnia Aoede jest bardzo ciemna – jej albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 22,5 magnitudo.

Aoede obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Satelita należy do grupy Pazyfae.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  2. a b c Scott Sheppard, Moons of Jupiter [online], Carnegie Science [dostęp 2020-03-14] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Aoede. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2008-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-24)].
  • Aoede. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).