Przejdź do zawartości

Himalia (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Himalia
Ilustracja
Zdjęcie Himalii w niskiej rozdzielczości, uzyskane przez sondę Cassini.
Planeta

Jowisz

Odkrywca

Charles Dillon Perrine

Data odkrycia

3 grudnia 1904

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

11 460 000 km[1]

Mimośród

0,1586[1]

Okres obiegu

250,56 d[1]

Prędkość orbitalna

3,30 km/s

Nachylenie do ekliptyki

28,612°[1]

Długość węzła wstępującego

64,798°[1]

Argument perycentrum

331,234°[1]

Anomalia średnia

68,874°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

160 km

Powierzchnia

~90 800 km²

Objętość

~2 570 000 km³

Masa

6,7 × 1018 kg

Średnia gęstość

2,6 g/cm³

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

0,062 m/s²

Prędkość ucieczki

0,100 km/s

Okres obrotu wokół własnej osi

7,7819 ± 0,0005 h[2]

Albedo

0,04

Jasność absolutna

8,1m

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

14,2m

Temperatura powierzchni

~124 K

Himalia (Jowisz VI) – księżyc Jowisza, odkryty przez Charlesa D. Perrine’a z Obserwatorium Licka, w dniu 3 grudnia 1904 roku. 19 grudnia 2000 roku sonda Cassini, mijając Jowisza, uchwyciła wizerunek Himalii w niskiej rozdzielczości. Była zbyt daleko, aby zarejestrować jakiekolwiek szczegóły powierzchni.

Nazwa księżyca pochodzi od nimfy Himalii z mitologii greckiej, która urodziła Zeusowi trzech synów.

Wcześniej satelita był określany jako Jowisz VI, w pewnym okresie proponowano dla niego nazwę Hestia.

Charakterystyka fizyczna

[edytuj | edytuj kod]

Himalia jest jednym ze średniej wielkości księżyców Jowisza, ma średnicę ok. 160 km. Jej średnia gęstość to ok. 2,6 g/cm3, składa się ona głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest ciemnoszara, a jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Okres obrotu wokół własnej osi wynosi niecałe 7 godzin i 47 minut[2].

Jest to największy obiekt w grupie Himalii księżyców nieregularnych, poruszających się po orbitach ruchem prostym (w kierunku zgodnym z kierunkiem obrotu Jowisza).

Potencjalny pierścień

[edytuj | edytuj kod]

Sonda New Horizons w 2007 roku zaobserwowała pasmo materii w pobliżu Himalii, które może być elementem nieznanego wcześniej pierścienia. Jego istnienia nie stwierdziła orbitująca do 2003 roku wokół Jowisza sonda Galileo; mogło ono powstać niedawno, w wyniku zderzenia z Himalią mniejszego obiektu[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-15]. (ang.).
  2. a b Frederick Pilcher, Stefano Mottola, Denk Tilmann. Photometric lightcurve and rotation period of Himalia (Jupiter VI). „Icarus”. 219 (2), s. 741-742, 2012. DOI: 10.1016/j.icarus.2012.03.021. Bibcode2012Icar..219..741P. (ang.). 
  3. Moon marriage may have given Jupiter a ring. „New Scientist”, 2010-10-17. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Himalia. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-29)].
  • Himalia. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-22]. (ang.).