Pomnik Starego Marycha w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik Starego Marycha
w Poznaniu
Ilustracja
Pomnik Starego Marycha (2019)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Miejsce

ul. Półwiejska

Typ obiektu

posąg

Projektant

Robert Sobociński

Data odsłonięcia

21 marca 2001

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik Starego Marycha”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pomnik Starego Marycha”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pomnik Starego Marycha”
Ziemia52°24′18,43″N 16°55′52,43″E/52,405119 16,931231

Pomnik Starego Marychapoznański pomnik legendarnej, fikcyjnej postaci Starego Marycha (typowego Poznaniaka posługującego się gwarą poznańską), stworzonej przez Juliusza Kubla na potrzeby poznańskiej rozgłośni Polskiego Radia. Słuchowiska czytał Marian Pogasz i to jego twarz posiada pomnikowy Stary Marych.

Pomysł ustawienia pomnika powstał w kręgach poznańskiej redakcji „Gazety Wyborczej” w 1998 r. Postanowiono wtedy ogłosić plebiscyt pod tytułem Poznaniak na cokół! Z wielu postaci (m.in. Cyryl Ratajski, Edward Raczyński, Wiktor Dega) w głosowaniu otwartym wybrano właśnie Starego Marycha – jedyną proponowaną postać fikcyjną. Autorem projektu został poznański artysta, wychowany na ŁazarzuRobert Sobociński. Odsłonięcia dokonano 21 marca 2001 na północnym krańcu ul. Półwiejskiej w centrum miasta. Była to 90. rocznica urodzin Stanisława Strugarka – popularyzatora gwary poznańskiej, pierwszy dzień wiosny oraz oficjalne otwarcie sezonu rowerowego. Rzeźba przedstawia Marycha prowadzącego rower (z przewieszoną przez kierownicę tradycyjną poznańską teką), od strony tzw. Ceglorza (Zakładów Cegielskiego), w kierunku centrum.

Miejsce ustawienia pomnika doskonale wpisało się w potoki pieszych, podążające deptakiem (ul. Półwiejska). Rzeźba jest popularnym miejscem wykonywania pamiątkowych zdjęć z Poznania.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Bartkowiak, Z poznańskiej gwary i wielkopolskiej duszy, w: „Kronika Miasta Poznania”, nr 2/2001, Wydawnictwo Miejskie, Poznań 2001, s. 287-295, ISSN 0137-3552.