Lena Kolarska-Bobińska: Różnice pomiędzy wersjami

Lena Kolarska-Bobińska
	; Lena Kolarska-Bobińska (2012)
Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1947 ; Praga
	Minister nauki i szkolnictwa wyższego
Okres	od 3 grudnia 2013; do 16 listopada 2015
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Barbara Kudrycka
Następca	Jarosław Gowin
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 00:41, 20 gru 2015

Lena Barbara Kolarska-Bobińska (ur. 3 grudnia 1947 w Pradze) – polska socjolog, profesor nauk humanistycznych, od 2013 do 2015 minister nauki i szkolnictwa wyższego, była dyrektor Instytutu Spraw Publicznych, posłanka do Parlamentu Europejskiego VII kadencji.

Życiorys

Ukończyła studia na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego 1970 r. Uzyskiwała kolejno stopnie doktorai1974 r. doktora habilitowanego. 1984 rW 1993 otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych. W latach 1974–1976 przebywała w Stanach Zjednoczonych na Stypendium Forda w Stanford University oraz Business School of Carnegie-Mellon University.

Przez wiele lat pozostawała pracownikiem naukowym Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. W okresie 1991–1997 zajmowała stanowisko dyrektora Centrum Badania Opinii Społecznej. Od 1997 do 2009 pełniła funkcję dyrektora Instytutu Spraw Publicznych i prezesa zarządu tej fundacji. W tym okresie ISP otrzymał wyróżnienie „Instytucja Roku 2001” przyznawane przez kapitułę Konkursu Pro Publico Bono.

Wchodziła w skład licznych polskich i międzynarodowych organizacji zawodowych i ciał doradczych m.in. Komitetu Etyki w Nauce oraz Komitetu Socjologii PAN, rady naukowej Instytutu Studiów Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego oraz urzędu Rzecznika Praw Obywatelskich, Komitetu Sterującego projektu „Nowe Metody Rządzenia” VI Ramowego projektu Unii Europejskiej, Komitetu Doradczego ds. Nauk Społecznych i Humanistycznych Komisji Europejskiej. Doradzała prezydentowi RP w ramach Komitetu Ekonomicznego (1992–1995) i Grupy Refleksyjnej (2001–2005), a także pełnomocnikowi rządu do spraw negocjacji członkowskich. Była członkinią rady nadzorczej Fundacji Central European University (1998–2008), Komitetu Sterującego Centre for East European Language Based Area Studies, UCL School of Slavonic and East European Studies (2007) oraz członkinią rady naukowej Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego we Florencji (2009).

Opublikowała jako autorka, współautorka lub redaktorka wiele prac naukowych, w tym kilka opracowań książkowych. Współpracowała przy tworzeniu serii Polacy'80, Polacy'81, Polacy'84, Polacy'88, Polacy'90 i Polacy'95, przygotowywanej przez Instytut Filozofii i Socjologii PAN. Jest członkinią rady programowej Kongresu Kobiet, w 2011 została „ministrem energii, środowiska i rolnictwa” w gabinecie cieni tej organizacji.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego otrzymała mandat europosła, kandydując z pierwszego miejsca listy Platformy Obywatelskiej w okręgu lubelskim^[1]. Po wyborach została członkiem Platformy Obywatelskiej. W 2011 nominowana została do nagrody MEP Awards dla najbardziej pracowitych posłów Parlamentu Europejskiego w kategorii Energia^[2].

27 listopada 2013, z mocą od 3 grudnia 2013, została powołana na urząd ministra nauki i szkolnictwa wyższego przez prezydenta Bronisława Komorowskiego^[3]. 22 września 2014 objęła to samo stanowisko w rządzie Ewy Kopacz. 16 listopada 2015 zakończyła pełnienie funkcji ministra.

Lena Kolarska-Bobińska jest żoną Krzysztofa Bobińskiego.

Odznaczenia i wyróżnienia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2004)^[4]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1997)^[5]
Narodowy Order Zasługi (Ordre national du Mérite, 2005, Francja)
Nominacja do Nagrody m. Andrzeja Bączkowskiego (1999).
Medal Europejski przyznawany przez Komitet Integracji Europejskiej oraz Business Centre Club (2004)

Wybrane publikacje

Centralization and Decentralization: Decisions, Power, Myth, Ossolineum, 1984
Aspirations, Values and Interests. Poland 1989–94, Instytut Filozofii i Socjologii PAN, 1994
Cztery reformy. Od koncepcji do realizacji (red., współautor), ISP, 2000
Polacy wobec wielkiej zmiany. Integracja z Unią Europejską (red., współautor), ISP, 2001
Obraz Polski i Polaków w Europie (red., współautor), ISP, 2003
Przed referendum europejskim, absencja, sprzeciw, poparcie (red., współautor), ISP, 2003
Świadomość ekonomiczna społeczeństwa i wizerunek biznesu (red., współautor), ISP, 2004

↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 2009 r. o wynikach wyborów posłów do Parlamentu Europejskiego przeprowadzonych w dniu 7 czerwca 2009 r.. [dostęp 2011-11-16].
↑ Marta Sienicka: Nominacje do nagród MEP Awards. UniaEuropejska.org, 13 listopada 2011. [dostęp 2011-11-16].
↑ M.P. z 2013 r. poz. 1006
↑ M.P. z 2005 r. nr 10, poz. 197
↑ M.P. z 1997 r. nr 27, poz. 252

Bibliografia

Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-12-10].
Nota biograficzna na stronie wp.pl. [dostęp 2011-11-16].
{{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .. [dostęp 2011-11-16].

[1] Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 2009 r. o wynikach wyborów posłów do Parlamentu Europejskiego przeprowadzonych w dniu 7 czerwca 2009 r.. [dostęp 2011-11-16].

[2] Marta Sienicka: Nominacje do nagród MEP Awards. UniaEuropejska.org, 13 listopada 2011. [dostęp 2011-11-16].

[3] M.P. z 2013 r. poz. 1006

[4] M.P. z 2005 r. nr 10, poz. 197

[5] M.P. z 1997 r. nr 27, poz. 252

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linia 18: / Linia 18: @@
 == Życiorys ==
-Ukończyła studia na Wydziale Socjologii [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. Uzyskiwała kolejno stopnie [[doktor (stopień naukowy)|doktora]] i [[habilitacja|doktora habilitowanego]]. W 1993 otrzymała tytuł [[profesor]]a nauk humanistycznych. W latach 1974–1976 przebywała w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] na [[Ford Foundation|Stypendium Forda]] w [[Stanford University]] oraz Business School of [[Carnegie Mellon University|Carnegie-Mellon University]].
+Ukończyła studia na Wydziale Socjologii [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]] 1970 r. Uzyskiwała kolejno stopnie [[doktor (stopień naukowy)|doktora]]<nowiki/>i1974 r. [[habilitacja|doktora habilitowanego]].  1984 rW 1993 otrzymała tytuł [[profesor]]a nauk humanistycznych. W latach 1974–1976 przebywała w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] na [[Ford Foundation|Stypendium Forda]] w [[Stanford University]] oraz Business School of [[Carnegie Mellon University|Carnegie-Mellon University]].
 Przez wiele lat pozostawała pracownikiem naukowym [[Instytut Filozofii i Socjologii PAN|Instytutu Filozofii i Socjologii PAN]]. W okresie 1991–1997 zajmowała stanowisko dyrektora [[Centrum Badania Opinii Społecznej]]. Od 1997 do 2009 pełniła funkcję dyrektora [[Instytut Spraw Publicznych|Instytutu Spraw Publicznych]] i prezesa zarządu tej [[fundacja|fundacji]]. W tym okresie ISP otrzymał wyróżnienie „Instytucja Roku 2001” przyznawane przez kapitułę [[Pro publico bono (konkurs)|Konkursu Pro Publico Bono]].

Ministrowie-kierownicy Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w III RP	Jan Janowski (1989–1991)
Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych	Witold Karczewski (1991–1995) Aleksander Łuczak (1995–1997) Andrzej Wiszniewski (1997–2001) Michał Kleiber (2001–2005)
Ministrowie nauki	Andrzej Wiszniewski (1999–2001) Michał Kleiber (2001–2004)
Ministrowie nauki i informatyzacji	Michał Kleiber (2004–2005)
Ministrowie edukacji i nauki	Michał Seweryński (2005–2006)
Ministrowie nauki i szkolnictwa wyższego	Michał Seweryński (2006–2007) Barbara Kudrycka (2007–2013) Lena Kolarska-Bobińska (2013–2015) Jarosław Gowin (2015–2020) Wojciech Murdzek (2020)
Ministrowie edukacji i nauki	Przemysław Czarnek (2020–2023) Krzysztof Szczucki (2023)
Ministrowie nauki	Dariusz Wieczorek (od 2023)^[1]