Ludovic Obraniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludovic Obraniak
Ilustracja
Ludovic Obraniak (2011)
Pełne imię i nazwisko

Ludovic Joseph Obraniak

Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1984
Longeville-lès-Metz

Wzrost

174 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2002 FC Metz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2007 FC Metz 99 (5)
2007–2012 Lille OSC 152 (19)
2012–2014 Girondins Bordeaux 72 (14)
2014–2015 Werder Brema 12 (1)
2015 Rizespor (wyp.) 16 (2)
2015–2016 Maccabi Hajfa 26 (3)
2016–2018 AJ Auxerre 36 (0)
W sumie: 413 (44)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002  Francja U-19
2004  Francja U-21 1 (0)
2009–2014  Polska 34 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2021–2022 Le Touquet AC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ludovic Joseph Obraniak (ur. 10 listopada 1984 w Longeville-lès-Metz) – francusko-polski piłkarz, który występował na pozycji pomocnika. W latach 2009–2014 reprezentant Polski w piłce nożnej.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Ludovic Obraniak był przez cztery lata zawodnikiem klubu FC Metz, grającego w Ligue 1 – najwyższej klasie rozgrywkowej we Francji. Pewne miejsce w składzie drużyny znalazł w sezonie 2004/2005, podczas którego rozegrał 30 spotkań ligowych, strzelając w nich 2 bramki. W 2007 przeszedł do Lille OSC za kwotę około 1,2 mln € oraz za Daniela Gygaxa w rozliczeniu[1]. W czasie niespełna pięciu lat występów w Lille, zdobył z zespołem mistrzostwo Francji w sezonie 2010/2011 oraz Puchar Francji w 2011.

11 stycznia 2012 podpisał 3,5-letni kontrakt z innym francuskim klubem Girondins Bordeaux[2]. Zadebiutował 21 stycznia w meczu 1/16 Pucharu Francji przeciwko trzecioligowemu US Créteil, gdzie grał do 83. minuty i zaliczył asystę. Swojego premierowego gola dla Girondins Bordeaux zaliczył 4 lutego 2012 roku w meczu ligowym przeciwko Toulouse FC. 12 lutego 2012 wystąpił w wyjazdowym meczu przeciwko swojemu niedawnemu klubowi Lille OSC, zdobył dwa gole i zaliczył asystę (druga bramka zdobyta w ostatniej minucie meczu była decydująca o zwycięstwie 4:5). Jedyne trofeum z zespołem, Puchar Francji (po raz drugi w swojej karierze), zdobył 31 maja 2013[3].

Ludovic Obraniak podczas meczu Pogoń Szczecin – Werder Brema

31 stycznia 2014 roku został zawodnikiem niemieckiego Werderu Brema, z którym związał się 2,5-letnią umową ważną do 30 czerwca 2016[4]. W nowym klubie otrzymał numer 7 na koszulce meczowej[5]. 15 lutego 2014, w swoim drugim meczu w barwach Werderu, zdobył swojego pierwszego gola dla zespołu, wyrównującego w 88. minucie spotkania z Borussią Mönchengladbach (1:1)[6][7].

Funkcję menedżera Obraniaka pełni Daniel Neuber[8]. 20 stycznia 2015 Obraniak został zawodnikiem tureckiego klubu Çaykur Rizespor na zasadzie wypożyczenia do końca sezonu 2014/2015. 1 lutego 2014 w swoim trzecim meczu w barwach drużyny zdobył pierwszego gola wygrywając w 34. minucie spotkania z Genclerbirligen (2:0).

Latem 2015 został zawodnikiem izraelskiego klubu Maccabi Hajfa. Po roku gry w Izraelu wrócił do Francji i związał się z AJ Auxerre. Po dwóch latach gry zdecydował się na zakończenie kariery.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Ludovic Obraniak w barwach reprezentacji Polski (2010)

W kwietniu 2002 roku Obraniak został powołany do reprezentacji Francji U-19 na dwumecz z Jugosławią[9]. W kadrze U-21 zagrał jeden raz, w meczu z Hiszpanią, rozegranym 17 kwietnia 2004. Zmienił wówczas Anthony’ego Le Talleca[10]. Od momentu wejścia nowych przepisów FIFA piłkarz był jednak uprawniony do gry w polskiej reprezentacji. Zawodnik wystąpił o polskie obywatelstwo i zadeklarował chęć gry w reprezentacji Polski.

Po uzyskaniu polskiego obywatelstwa w 2009 Obraniak został powołany przez Leo Beenhakkera do reprezentacji na mecz towarzyski z Grecją 12 sierpnia 2009. Zagrał w tym meczu od początku drugiej połowy, zmieniając Euzebiusza Smolarka. W tym spotkaniu strzelił 2 bramki w 47. i 79. minucie[11].

W 2012 został powołany przez selekcjonera kadry Franciszka Smudę na Euro 2012. Podczas turnieju wystąpił we wszystkich trzech meczach grupowych.

16 maja 2013 ogłosił, że rezygnuje z gry w kadrze, dopóki Waldemar Fornalik będzie selekcjonerem kadry narodowej Polski[12]. W październiku 2013 wyjaśniając swoją decyzję stwierdził, iż w kadrze nie był traktowany z należytym szacunkiem[13][14]. 8 grudnia tego samego roku rozmawiał z trenerem Adamem Nawałką o swojej grze w reprezentacji. Nazajutrz w wywiadzie dla telewizji powiedział, że wyjaśnił z trenerem kilka spraw związanych z jego przeszłością i wykazał chęć ponownego grania w drużynie[15]. Odnośnie do jego odmowy gry w kadrze, a następnie deklaracji powrotu do niej zaistniała dyskusja w polskim środowisku piłkarskim; na ten temat wypowiadali się byli reprezentanci, trenerzy, prezes PZPN Zbigniew Boniek, którzy poparli bądź skrytykowali postępowanie Obraniaka[16][17][18][19][20][21].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Statystyki klubowe[edytuj | edytuj kod]

Stan na 11 maja 2018
Sezon Klub Kraj Rozgrywki ligowe Puchary europejskie
Liga Mecze Gole Kartki Puchar Mecze Gole
2002–2003 FC Metz Francja Francja Ligue 2 9 0 0 0 - - -
2003–2004 FC Metz Francja Francja Ligue 1 9 0 0 0 - - -
2004–2005 FC Metz Francja Francja Ligue 1 30 2 4 0 - - -
2005–2006 FC Metz Francja Francja Ligue 1 31 1 4 1 - - -
2006–2007 FC Metz Francja Francja Ligue 2 20 2 4 0 - - -
2006–2007 Lille OSC Francja Francja Ligue 1 17 0 2 0 LM 2 0
2007–2008 Lille OSC Francja Francja Ligue 1 35 2 4 1 - - -
2008–2009 Lille OSC Francja Francja Ligue 1 33 9 3 0 - - -
2009–2010 Lille OSC Francja Francja Ligue 1 29 4 1 0 LE 9 2
2010–2011 Lille OSC Francja Francja Ligue 1 26 2 3 0 LE 9 1
2011–2012 Lille OSC Francja Francja Ligue 1 12 2 2 0 LM 5 0
Girondins Bordeaux Francja Francja Ligue 1 17 4 2 0 - - -
2012–2013 Girondins Bordeaux Francja Francja Ligue 1 30 6 4 1 LE 8 1
2013–2014 Girondins Bordeaux Francja Francja Ligue 1 21 4 3 0 LE - -
2013–2014 Werder Brema Niemcy Niemcy Bundesliga 10 1 2 0 - - -
2014–2015 Çaykur Rizespor Turcja Turcja Süper Lig 16 2 1 0 - - -
2015–2016 Maccabi Hajfa Izrael Izrael Ligat ha’Al 26 3 10 0 - - -
2016–2017 Maccabi Hajfa Izrael Izrael Ligat ha’Al LE 2 0
2016–2017 AJ Auxerre Francja Francja Ligue 2 20 0 6 0
2017–2018 AJ Auxerre Francja Francja Ligue 2 16 0 2 0

Mecze w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Stan na 8 marca 2014
Drużyna narodowa Rok Mecze Bramki
Polska
2009 7 2
2010 5 2
2011 8 0
2012 10 2
2013 2 0
2014 2 0
Suma 34 6

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Lille

Girondins Bordeaux

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Dziadek zawodnika, Zygmunt (1933-1986), pochodził z Pobiedzisk niedaleko Poznania[22]. W 1937 z rodziną wyemigrował do Francji (przyjął obywatelstwo francuskie w 1964 roku, lecz nie zrzekł się obywatelstwa polskiego)[23][24]. Przywiózł ze sobą koszulkę reprezentacji Polski, którą rodzina Obraniaków traktowała jak relikwię. Zmarł, gdy Ludovic miał dwa lata.

20 lutego 2008 wystąpił z odpowiednim wnioskiem do konsulatu w Lille[25]. 5 czerwca 2009 uzyskał urzędowe potwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego[26]. 7 czerwca wojewoda mazowiecki wydał decyzję potwierdzającą posiadanie polskiego obywatelstwa przez Ludovica Josepha Obraniaka[27]. Pomocy w jego staraniach udzielał mu polski korespondent prasowy i menedżer piłkarski Tadeusz Fogiel[28][29]. Tak wypowiedział się o tym Ludovic Obraniak:

Chciałem zostać graczem reprezentacji narodowej Polski, nie tylko aby grać, lecz przede wszystkim, aby oddać hołd pamięci mojego dziadka zmarłego w 1986 roku. Przed wielu laty przywiózł on z Polski do Francji koszulkę, którą przechowujemy jako najświętszą relikwię. Marzyłem aby taką samą założyć w przyszłości i moje marzenie się spełniło[30].

5 czerwca 2012 otrzymał tytuł honorowego obywatelstwa Pobiedzisk „w uznaniu wybitnych zasług dla rozsławienia imienia miasta Pobiedziska”[31]. Jego żoną jest pochodząca z Francji Laura Sieger (ich ślub odbył się 1 czerwca w bazylice Saint-Seurin w Bordeaux, był na nim obecny mer miasta Alain Juppé[32][33][34])[35]. Mają dwoje dzieci: córkę (ur. 2011[36]), drugie dziecko urodziło się w listopadzie 2013[37][38]. W styczniu 2014 Ludovic Obraniak przyznał, że czuje się Francuzem, zaś dzięki pochodzeniu i polskiej krwi ma zaszczyt występować w reprezentacji Polski[39].

Jest prawdą, że nie mówię poprawnie po polsku, ale czy ten fakt powinien mnie dyskryminować? Czy jest on ważniejszy niż więzy krwi?[40]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Laurent Picard: Lille land Metz man. [w:] Sky Sports [on-line]. skysports.com, 22 lutego 2009. [dostęp 2007-02-22]. (ang.).
  2. Ligue 1. Ludovic Obraniak podpisał kontrakt z Bordeaux. sport.pl. [dostęp 2012-01-12]. (pol.).
  3. Wino lepsze od wody. Obraniak z Pucharem Francji. tvn24.pl, 31 maja 2013. [dostęp 2014-02-02].
  4. Fix: Obraniak wird Werderaner. Werder Brema, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-31]. (niem.).
  5. Obraniak – le nouveau chef?. werder.de, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2014)]. (niem.).
  6. Obraniak erlöst Werder! 1:1 gegen Gladbach. werder.de, 15 lutego 2014. [dostęp 2014-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2014)]. (niem.).
  7. Obraniak-Traumtor als Zeichen des einmaligen Teamgeists. werder.de, 15 lutego 2014. [dostęp 2014-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2014)]. (niem.).
  8. Agent Obraniaka: Ludovic chce grać w Bundeslidze, ale nie wszystko jest już ustalone. sportowefakty.pl, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-02-02].
  9. La liste des 18 joueurs retenus. fff.fr. [dostęp 2012-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-22)].
  10. Large revue d'effectif lors de France-Espagne. fff.fr. [dostęp 2012-05-06].
  11. Polska pokonała Grecję. PZPN.pl, 12 sierpnia 2009. [dostęp 2009-08-13]. (pol.).
  12. Obraniak zrezygnował z gry w reprezentacji Polski. rp.pl, 2013-05-16. [dostęp 2013-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-01)].
  13. Obraniak – „Happy to represent my country”. girondins.com, 2 lutego 2014. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2014)]. (ang.).
  14. Ludovic Obraniak: chciałem jedynie szacunku. onet.pl, 24 października 2013. [dostęp 2014-02-02].
  15. Ludovic Obraniak chce walczyć o grę w kadrze. „To honor i wielki zaszczyt”. PolskieRadio.pl, 2013-12-09. [dostęp 2014-01-10]. (pol.).
  16. Boniek: Obraniaka zdenerwował wywiad w gazecie, której nie zna. wprost.pl, 25 maja 2013. [dostęp 2014-02-02].
  17. Janusz Wójcik dla SportoweFakty.pl: Nie pozwoliłbym Obraniakowi nawet zjeść obiadu z drużyną!. sportowefakty.pl, 10 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-02].
  18. Jerzy Engel dla SportoweFakty.pl: Za moich czasów piłkarze sami dzwonili i pytali czy będą powołani. sportowefakty.pl, 10 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-02].
  19. Jan Tomaszewski: Adam widzi Obraniaka w kadrze. sportowefakty.pl, 10 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-02].
  20. Były reprezentant Polski ostro o powrocie Obraniaka: K*** wstyd!. sportowefakty.pl, 10 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-02].
  21. Sylwester Czereszewski dla SportoweFakty.pl: Jeśli Obraniak chce wrócić, niech sam da jasny sygnał. sportowefakty.pl, 25 listopada 2013. [dostęp 2014-02-02].
  22. Iza Koprowiak, Katarzyna Drosio: Obraniak zagra w naszej reprezentacji?. [w:] Dziennik [on-line]. dziennik.pl, 22 lipca 2008. [dostęp 2007-02-25].
  23. Drybling ukrytej opcji. onet.pl, 2012-06-06. [dostęp 2012-06-06].
  24. Polskie ślady Ludovica Obraniaka – Jak dziadek Zygmunt piłkarza reprezentacji zapewnił. gazeta.pl, 10 sierpnia 2009. [dostęp 2014-02-02].
  25. kd: Ludovic Obraniak wystąpił o nadanie polskiego obywatelstwa. [w:] PAP [on-line]. sport.pl, 22 lutego 2009. [dostęp 2007-02-22].
  26. Ludovic Obraniak obywatelem Polski. [w:] PAP [on-line]. sport.wp.pl, 5 czerwca 2009. [dostęp 2009-06-05].
  27. MichalMKS: Obraniak wystąpił o polskie obywatelstwo. [w:] PAP [on-line]. 90minut.pl, 2009-02-24. [dostęp 2007-02-24].
  28. Rodzina jest dumna. rp.pl, 11 sierpnia 2009. [dostęp 2014-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2014)].
  29. Jak Polska Obraniaka kusiła. rp.pl, 18 sierpnia 2009. [dostęp 2014-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2014)].
  30. cyt. w Francuskie media o udanym debiucie Obraniaka Francuskie media o udanym debiucie Obraniaka na gazeta.pl za sport.fr
  31. Reprezentant Polski Ludovic Obraniak honorowym obywatelem Pobiedzisk. e-vive.pl, 5 czerwca 2012. [dostęp 2014-02-02].
  32. Vidéo Mariage : Ludovic Obraniak. lamarieeencolere.com, 2 czerwca 2013. [dostęp 2014-02-03]. (fr.).
  33. Girondins de Bordeaux : Le mariage de Ludovic Obraniak et Laura. france3.fr, 2 czerwca 2013. [dostęp 2014-02-03]. (fr.).
  34. Carnet de Mariage à Bordeaux : Ludovic Obraniak & Laura Sieger. hellocoton.fr, 2 czerwca 2013. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lutego 2014)]. (fr.).
  35. Obraniak ma piękną narzeczoną. fakt.pl, 16 sierpnia 2009. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 marca 2014)].
  36. New father Obraniak will make France game. fifa.com, 3 czerwca 2011. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2014)]. (ang.).
  37. OBRANIAK VA ÊTRE PAPAopublikowany=girondins4ever.com. [dostęp 2014-02-03]. (fr.).
  38. Ludovic Obraniak postąpił naturalnie, niepotrzebna nagonka. eurosport.onet.pl, 22 listopada 2013. [dostęp 2014-02-02].
  39. Ludovic Obraniak: Czuję się Francuzem. sportowefakty.pl, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-02-02].
  40. cyt. na oficjalnym profilu na Facebook

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]