Maciej Rybus
Rybus w 2022 roku | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
19 sierpnia 1989 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
173 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
ⓘMaciej Rybus (ur. 19 sierpnia 1989 w Łowiczu) – polski piłkarz, występujący na pozycji pomocnika lub obrońcy, w klubach polskich, francuskich i rosyjskich.
W latach 2009–2021 reprezentant Polski. Uczestnik Mistrzostw Świata 2018, Mistrzostw Europy 2012 i 2020. Trzykrotny zdobywca Pucharu Polski z Legią Warszawa, zdobywca mistrzostwa Rosji, dwukrotny zdobywca Pucharu Rosji oraz Superpucharu Rosji z Lokomotiwem Moskwa[1].
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Początki[edytuj | edytuj kod]
Maciej Rybus swoją karierę rozpoczynał w 2004 w Pelikanie Łowicz, skąd w 2005 przeniósł się do MSP Szamotuły.
Legia Warszawa[edytuj | edytuj kod]
W 2007 trafił do Legii Warszawa. W jej barwach zadebiutował 15 listopada 2007, w meczu Pucharu Ekstraklasy przeciwko Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski, pojawiając się na boisku w 46. minucie spotkania, w zastępstwie Marcina Smolińskiego. Po dobrym występie w tym meczu trener Legii, Jan Urban, postanowił, że młody zawodnik będzie od tej pory trenował z pierwszym zespołem.
W Ekstraklasie zadebiutował 24 listopada 2007, kiedy to pojawił się na boisku w 86. minucie spotkania z Polonią Bytom (1:2), znów zmieniając Marcina Smolińskiego. Mimo że Rybus nie był pierwotnie zgłoszony do rozgrywek Ekstraklasy, debiut umożliwił mu wpisanie na tzw. „Listę C” – przeznaczoną dla maksymalnie dwóch zawodników, którzy rozegrali więcej niż 4 mecze w Młodej Ekstraklasie. 8 grudnia 2007 w meczu z Górnikiem Zabrze Maciej strzelił swoją pierwszą bramkę dla Legii w rozgrywkach Ekstraklasy. Ostatni mecz w barwach Legii rozegrał 24 lutego 2012 w 1/16 finału Ligi Europy ze Sportingiem. W Legii Warszawa w latach 2007–2012 rozegrał łącznie 132 spotkania, w których zdobył 16 bramek. W tym czasie zdobył z Legią Superpuchar Polski oraz trzykrotnie sięgał po trofeum Pucharu Polski.
Terek Grozny[edytuj | edytuj kod]
13 lutego 2012 został zawodnikiem rosyjskiego Tereka Grozny. Klub ze stolicy Czeczenii zapłacił za niego 2,7 mln euro. Zawodnik był 3. najdroższym graczem sprzedanym przez Legię (po Łukaszu Fabiańskim i Dawidzie Janczyku) i 2. (po Marcinie Komorowskim) kupionym przez Terek. W Priemjer-Liga zadebiutował 3 marca 2012 w wygranym 1:0 meczu z Tom Tomsk, zaś pierwszego gola w nowym klubie zdobył w drugim występie, w ligowym meczu przeciwko FK Krasnodar (3:1)[2]. W barwach Tereka Rybus rozegrał łącznie 109 spotkań, w których strzelił 18 goli i zanotował 20 asyst.
Olympique Lyon[edytuj | edytuj kod]
21 czerwca 2016 podpisał trzyletni kontrakt z francuskim klubem Olympique Lyon[3]. W nowym zespole zadebiutował 19 sierpnia 2016 w wygranym 2:0 meczu 2 kolejki Ligue 1 przeciwko SM Caen[4]. 14 września 2016 w wygranym 3:0 meczu fazy grupowej z Dinamem Zagrzeb debiutował w rozgrywkach Ligi Mistrzów[5].
Lokomotiw Moskwa[edytuj | edytuj kod]
19 lipca 2017 podpisał trzyletni kontrakt z rosyjskim Lokomotiwem Moskwa[6]. Zadebiutował 30 lipca 2017 w ligowym meczu z Anży Machaczkała. Polak rozegrał całą drugą połowę, a spotkanie zakończyło się zwycięstwem jego drużyny 1:0[7]. 15 marca 2018 w rewanżowym spotkaniu 1/8 finału Ligi Europy z Atlético Madryt (1:5) zdobył swoją pierwszą bramkę dla Lokomotiwu[8]. Łącznie w sezonie 2017/18 wystąpił w 27 meczach, strzelając 1 bramkę i zdobył z klubem mistrzostwo Rosji[9].
Spartak Moskwa[edytuj | edytuj kod]
11 czerwca 2022 roku ogłoszono jego przejście do Spartaka Moskwa, na zasadzie wolnego transferu z Lokomotiwu[10]. Jego przejście do rosyjskiego klubu, w trakcie trwania wojny rosyjsko-ukraińskiej i tendencji odpływu zawodników z ligi rosyjskiej, wywołało kontrowersje i liczne publiczne dyskusje[11][12][13][14][15], a fakt ten w Rosji próbowano wykorzystać propagandowo[16]. Decyzję piłkarza skrytykował wówczas m.in. polski wiceminister spraw zagranicznych[17].
9 lipca 2022 zadebiutował w zespole w przegranym 0:4 meczu o Superpuchar Rosji przeciwko Zenitowi Petersburg[18]. Swój ligowy debiut, mecz 1. kolejki przeciwko Achmatowi Grozny, zakończył w 41. minucie po otrzymaniu czerwonej kartki od sędziego Władisława Biezborodowa[19]. W Spartaku w sezonie 2022/2023 zagrał 8 meczów, zdobył 1 gola[20]. 21 czerwca 2023 rozwiązał kontrakt z Rosjanami za porozumieniem stron[20].
Rubin Kazań[edytuj | edytuj kod]
Kontynuując karierę w Rosji, 23 czerwca 2023 Rybus podpisał roczny kontrakt z Rubinem Kazań[21]. W 2023 wystąpił w dwóch meczach (jednym ligowym, jednym Pucharu Rosji)[1], z meczów po sierpniu 2023 wykluczyła go kontuzja kolana, której nabawił się na treningu[22].
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
W reprezentacji do lat 21 zadebiutował 9 czerwca 2009 w wygranym 2:0 meczu z młodzieżową reprezentacją Liechtensteinu w eliminacjach Mistrzostw Europy U-21. W meczu tym Rybus zdobył również debiutanckiego gola.
W reprezentacji Polski zadebiutował 14 listopada 2009 w meczu towarzyskim przeciwko Rumunii rozegranym w Warszawie. W debiucie na boisku spędził 16 minut. Pierwszego gola zdobył w kolejnym meczu towarzyskim, przeciwko Kanadzie, 18 listopada 2009. 2 maja 2012 został powołany przez selekcjonera Franciszka Smudę, na współorganizowane przez Polskę, Euro 2012. Na tym turnieju wystąpił 8 czerwca 2012 w zremisowanym 1:1 meczu otwarcia z Grecją. 4 czerwca 2013 w towarzyskim meczu z Liechtensteinem (2:0), strzelił 1300. gola w historii reprezentacji Polski[23]. 12 maja 2016 znalazł się w powołanej przez Adama Nawałkę, szerokiej kadrze reprezentacji Polski na Euro 2016, jednak z wyjazdu na turniej ostatecznie wyeliminowała go kontuzja barku[24].
4 czerwca 2018 znalazł się na liście powołanych na Mistrzostwa Świata 2018 w Rosji[25], na których wystąpił w dwóch meczach[26].
20 czerwca 2022 Polski Związek Piłki Nożnej poinformował, że piłkarz nie będzie brany pod uwagę przy powołaniach na mecze Ligi Narodów UEFA 2022/23, mecze towarzyskie w drugiej połowie 2022 roku i Mistrzostwa Świata 2022[27]. Jako powód podano „jego aktualną sytuacją klubową”[27], czyli dołączenie do Spartaka Moskwa w czasie trwania inwazji Rosji na Ukrainę[28].
Statystyki[edytuj | edytuj kod]
Klubowe[edytuj | edytuj kod]
- (aktualne na dzień 21 czerwca 2023)[29]
Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar kraju | Puchar ligi | UEFA[a] | Inne[b] | Razem | ||||||
Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | |||
Legia Warszawa | 2007/08 | Ekstraklasa | 10 | 4 | 4 | 0 | – | – | – | 14 | 4 | |||
2008/09 | Ekstraklasa | 27 | 3 | 2 | 0 | – | 3 | 0 | 1 | 0 | 33 | 3 | ||
2009/10 | Ekstraklasa | 29 | 2 | 3 | 1 | – | 4 | 0 | – | 36 | 3 | |||
2010/11 | Ekstraklasa | 20 | 2 | 4 | 0 | – | – | – | 24 | 2 | ||||
2011/12 | Ekstraklasa | 16 | 2 | 1 | 1 | – | 10 | 1 | – | 27 | 4 | |||
Ogólnie | 102 | 13 | 14 | 2 | 0 | 0 | 17 | 1 | 1 | 0 | 135 | 16 | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Terek Grozny | 2011/12 | Priemjer-Liga | 11 | 3 | 1 | 0 | – | – | – | 12 | 3 | |||
2012/13 | Priemjer-Liga | 19 | 4 | 1 | 0 | – | – | – | 20 | 4 | ||||
2013/14 | Priemjer-Liga | 16 | 0 | 2 | 0 | – | – | – | 18 | 0 | ||||
2014/15 | Priemjer-Liga | 27 | 3 | 1 | 0 | – | – | – | 28 | 3 | ||||
2015/16 | Priemjer-Liga | 28 | 8 | 3 | 0 | – | – | – | 31 | 8 | ||||
Ogólnie | 101 | 18 | 8 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 109 | 18 | ||
Olympique Lyon | 2016/17 | Ligue 1 | 19 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 7 | 0 | – | 28 | 0 | |
Ogólnie | 19 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 7 | 0 | 0 | 0 | 28 | 0 | ||
Lokomotiw Moskwa | 2017/18 | Priemjer-Liga | 20 | 0 | 1 | 0 | – | 6 | 1 | – | 27 | 1 | ||
2018/19 | Priemjer-Liga | 16 | 1 | 1 | 0 | – | 2 | 0 | 1 | 0 | 20 | 1 | ||
2019/20 | Priemjer-Liga | 19 | 0 | 1 | 0 | – | 5 | 0 | 1 | 0 | 26 | 0 | ||
2020/21 | Priemjer-Liga | 26 | 1 | 4 | 0 | – | 6 | 0 | 1 | 0 | 37 | 1 | ||
2021/22 | Priemjer-Liga | 21 | 0 | 0 | 0 | – | 4 | 0 | 1 | 0 | 26 | 0 | ||
Ogólnie | 102 | 2 | 7 | 0 | 0 | 0 | 23 | 1 | 4 | 0 | 135 | 3 | ||
Spartak Moskwa | 2022/23 | Priemjer-Liga | 8 | 0 | 0 | 0 | – | –[c] | 1 | 0 | 8 | 0 | ||
Ogólnie w karierze | 333 | 33 | 30 | 2 | 1 | 0 | 47 | 2 | 6 | 0 | 417 | 37 |
Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]
- (aktualne na dzień 12 listopada 2021)
Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|
Polska | |||
2009 | 2 | 1 | |
2010 | 10 | 0 | |
2011 | 6 | 0 | |
2012 | 5 | 0 | |
2013 | 3 | 1 | |
2014 | 6 | 0 | |
2015 | 8 | 0 | |
2016 | 4 | 0 | |
2017 | 4 | 0 | |
2018 | 5 | 0 | |
2019 | 2 | 0 | |
2020 | 3 | 0 | |
2021 | 8 | 0 | |
Suma | 66 | 2 |
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Legia Warszawa[edytuj | edytuj kod]
Lokomotiw Moskwa[edytuj | edytuj kod]
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
18 marca 2018 poślubił Rosjankę, Lanę Baimatovą[30]. Mają dwóch synów: Roberta (ur. 2018)[31] i Adriana (ur. 2021)[32].
28 maja 2018 został Honorowym Obywatelem Łowicza[33].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uwzględniono: Liga Mistrzów UEFA – 17 (0), Liga Europy UEFA – 30 (2).
- ↑ Uwzględniono: Superpuchar Polski – 1 (0), Superpuchar Rosji – 5 (0).
- ↑ 28 lutego 2022 roku, FIFA i UEFA zawiesiły rosyjskie kluby i reprezentacje we wszystkich rozgrywkach z powodu rosyjskiej inwazji na Ukrainę. 2 maja 2022 roku, UEFA podjęła decyzję o wykluczeniu rosyjskich klubów z europejskich pucharów w sezonie 2022/2023.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Maciej Rybus, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–sukcesy) [online] [dostęp 2023-12-11] .
- ↑ Rybus strzelił swojego pierwszego gola dla Tereka, sport.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ L’INTERNATIONAL POLONAIS MACIEJ RYBUS EST LYONNAIS. Olympique Lyon, 2016-06-21. [dostęp 2016-06-21]. (fr.).
- ↑ Grupa Wirtualna Polska , Ligue 1: Nerwowy debiut Macieja Rybusa, Olympique Lyon z kompletem punktów – WP SportoweFakty, 19 sierpnia 2016 [dostęp 2016-09-22] (pol.).
- ↑ Grupa Wirtualna Polska , Liga Mistrzów: udany debiut Macieja Rybusa, Lyon wygrał na inaugurację – WP SportoweFakty, 14 września 2016 [dostęp 2016-09-22] (pol.).
- ↑ Rybus wraca do Rosji! W Lokomotiwie ma regularnie grać przed MŚ, „PrzegladSportowy.pl” [dostęp 2017-07-20] (pol.).
- ↑ Maciej Rybus zadebiutował w Lokomotiwie Piłka nożna – Sport.pl. sport.pl. [dostęp 2018-03-16]. (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media: LE: spektakularny gol Macieja Rybusa. Odwet Atlético Madryt był bolesny – WP SportoweFakty. sportowefakty.wp.pl, 2018-03-15. [dostęp 2018-03-16]. (pol.).
- ↑ Rybus mistrzem Rosji!. polsatsport.pl. [dostęp 2018-05-24]. (pol.).
- ↑ Maciej Rybus w Spartaku Moskwa. Agent piłkarza wywołał burzę w mediach. „Koniec kariery reprezentacyjnej”. polskieradio24.pl. [dostęp 2022-06-14]. (pol.).
- ↑ Rybus dokonał kontrowersyjnego wyboru. „W piątek przejdzie testy medyczne”, Sport.pl [dostęp 2022-07-17] (pol.).
- ↑ Maciej Rybus. Władysław Kozakiewicz ostro krytykuje piłkarza. Zbigniew Boniek ma inne zdanie, TOK FM [dostęp 2022-07-17] (pol.).
- ↑ Kontrowersje wokół Macieja Rybusa. Selekcjoner Michniewicz zabrał głos, sportowefakty.wp.pl, 21 marca 2022 [dostęp 2022-07-17] (pol.).
- ↑ Transfery. Rybus nie opuści Moskwy. Kontrowersyjna decyzja Polaka, Goal.pl, 11 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-17] (pol.).
- ↑ Kontrowersyjna decyzja Rybusa! Postanowił zostać w Rosji, wpolityce.pl [dostęp 2022-07-17] .
- ↑ Rybus został narzędziem w rękach propagandy Kremla. "Świństwo Polaków!", sport.interia.pl [dostęp 2023-08-12] (pol.).
- ↑ Wiceszef MSZ krytykuje decyzję Rybusa. "Nie ma nic bardziej żenującego", Sport.pl, 13 czerwca 2022 [dostęp 2023-08-12] (pol.).
- ↑ Maciej Rybus zadebiutował w Spartaku. Drużyna Polaka przegrała mecz o Superpuchar Rosji, 90minut.pl, 9 lipca 2022 [dostęp 2022-07-17] .
- ↑ Czerwona kartka Macieja Rybusa, 90minut.pl, 16 lipca 2022 [dostęp 2022-07-17] .
- ↑ a b Maciej Rybus odszedł ze Spartaka Moskwa, www.90minut.pl [dostęp 2023-06-21] .
- ↑ Maciej Rybus zostaje w Rosji. 33-latek zamienił Spartak na Rubin Kazań, polskieradio24.pl, 23 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-23] (pol.).
- ↑ Fatalna sytuacja Rybusa w nowym klubie. "Rzadka kontuzja", Sport.pl, 14 listopada 2023 [dostęp 2023-12-11] (pol.).
- ↑ Gol Rybusa jubileuszową 1300. bramką dla Polski. sport.wp.pl, 2013-06-05. [dostęp 2023-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-27)]. (pol.).
- ↑ Maciej Rybus nie pojedzie na Euro 2016. Onet Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016 we Francji, 2016-05-30. [dostęp 2016-05-31]. (pol.).
- ↑ 23 powołanych. Nawałka podał kadrę na mundial, sport.tvp.pl [dostęp 2022-06-20] .
- ↑ Wirtualna Polska Media , Mundial 2018. Maciej Rybus: Rozmawialiśmy o tym, co było źle, sportowefakty.wp.pl, 23 czerwca 2018 [dostęp 2022-06-20] (pol.).
- ↑ a b Komunikat PZPN ws. Macieja Rybusa, laczynaspilka.pl, 20 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-20] (pol.).
- ↑ Paweł Paczul , Jedyna słuszna decyzja – Rybus nie będzie grał w reprezentacji, weszlo.com, 20 czerwca 2022 .
- ↑ Maciej Rybus, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-04-03] .
- ↑ Rybus poślubił piękną Rosjankę, której niedawno się oświadczył, „Polsat Sport” [dostęp 2018-03-18] (pol.).
- ↑ Maciej Rybus został ojcem. „Niesamowite uczucie!”. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2018-10-23. [dostęp 2018-10-23]. (pol.).
- ↑ Dzień Dobry TVN , Maciej Rybus został ojcem – zdradził imię i płeć dziecka. „Mama i bobas czują się dobrze”, dziendobry.tvn.pl, 15 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-17] (pol.).
- ↑ Rybus został Honorowym Obywatelem Łowicza. polsatsport.pl. [dostęp 2018-06-03]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Rybus w bazie 90minut.pl
- Maciej Rybus w bazie National Football Teams (ang.)
- Maciej Rybus, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-02] .
- Maciej Rybus, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-24] .
- Reprezentanci Polski w piłce nożnej
- Honorowi obywatele Łowicza
- Piłkarze Legii Warszawa
- Piłkarze Achmatu Grozny
- Piłkarze Olympique Lyon
- Piłkarze Lokomotiwu Moskwa
- Piłkarze Spartaka Moskwa
- Piłkarze Rubinu Kazań
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020
- Ludzie urodzeni w Łowiczu
- Urodzeni w 1989
- Reprezentanci Polski U-21 w piłce nożnej