Prokaina

Prokaina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	4-aminobenzoesan 2-(dietyloamino)etylu
	Inne nazwy i oznaczenia
	Numer WE: 200-426-9; UN: 2811; ester 2-(dietyloamino)etylowy kwasu p-aminobenzoesowego; nowokaina; łac. Procainum (INN)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C13H20N2O2
Masa molowa	236,31 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	59-46-1 (wolna zasada); 51-05-8 (chlorowodorek)
PubChem	{{{nazwa}}}, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: (ang.).{{PubChem}} Brakujące pola: cid oraz nazwa. Nieznane pola: 1.
DrugBank	DB00721
SMILES
	CCN(CC)CCOC(=O)C1=CC=C(C=C1)N
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	9450 mg/l (30 °C); 1000 g/l (20 °C; chlorowodorek)
Temperatura topnienia	61 °C (wolna zasada); 155–158 °C (chlorowodorek)
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanego źródła
	Toksyczny; (T)
Zwroty R	R25, R43
Zwroty S	S36/37/39, S45
Numer RTECS	DG2100000; DG2275000 (chlorowodorek)
Dawka śmiertelna	LDLo 147 mg/kg (człowiek, doustnie)
	Podobne związki
Podobne związki	benzokaina, lidokaina, kwas p-aminobenzoesowy
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	N01 BA02; C05 AD05; S01 HA05; N01 BA52
Farmakokinetyka
Okres półtrwania	7,7 min
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 16 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Prokaina (Nowokaina) – organiczny związek chemiczny, ester N,N-dietyloaminoetylowy kwasu p-aminobenzoesowego. Lek znieczulający o długim czasie narastania znieczulenia i krótkotrwałym działaniu^[1], stosowany do znieczuleń nasiękowych, nadoponowych i rdzeniowych^[5]. Nie przenika przez błony śluzowe, dlatego nie może być używany do znieczuleń powierzchniowych^[6]. Zbuforowany roztwór prokainy (tzw. geriokaina) był popularny jako lek geriatryczny, jego skuteczność w tym wskazaniu jest jednak kwestionowana^[7]^[8]^[9]. Jej działanie polega na blokowaniu kanałów sodowych^[10].

Nazwy handlowe

Polocainum hydrochloricum (producenci: Galfarm, Pharma Cosmetic, Amara) – substancja do receptury
Injectio Polocaini Hydrochlorici (producent: Polpharma) – ampułki 10 ml zawierające roztwór 1%, ampułki 1 i 2 ml zawierające roztwór 2%

Bibliografia

Farmakologia: podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy pod redakcją Wojciecha Kostowskiego i Zbigniewa S. Hermana. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 454-5. ISBN 978-83-200-3725-8.
Jan Kazimierz (-1997) Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading, 2005, s. 533-4. ISBN 83-85632-82-4.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie DrugBank
BŁĄD PRZYPISÓW
↑ ^a ^b ^c Prokaina, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2010-08-14] (ang.).
↑ ^a ^b Prokaina, chlorowodorek (107467). Merck Chemicals. [dostęp 2010-08-14]. (pol.).
↑ ^a ^b Prokaina (nr P9879) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck).
↑ Farmakologia: podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy pod redakcją Wojciecha Kostowskiego i Zbigniewa S. Hermana. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 454. ISBN 978-83-200-3725-8.
↑ Jan Kazimierz (-1997) Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading, 2005, s. 533. ISBN 83-85632-82-4.
↑ S. Kanowski. Do the so-called "geriatric agents" fulfill the criteria of a rational drug therapy?. „Verh Dtsch Ges Inn Med”. 83. s. 972–82. PMID: 612073.
↑ RW. Fuller, BW. Roush. Procaine hydrochloride as a monoamine oxidase inhibitor: implications for Geriatric therapy.. „J Am Geriatr Soc”. 25 (2), s. 90–3, Feb 1977. PMID: 833415.
↑ I. Zwerling, R. Plutchik, M. Hotz, R. Kling i inni. Effects of a procaine preparation (Gerovital H3) in hospitalized geriatric patients: a double-blind study.. „J Am Geriatr Soc”. 23 (8), s. 355–9, Aug 1975. PMID: 1097490.
↑ Tadeusz Krzymowski, Jadwiga Przała: Fizjologia zwierząt : podręcznik dla studentów wydziałów medycyny weterynaryjnej, wydziałów biologii i hodowli zwierząt akademii rolniczych i uniwersytetów : praca zbiorowa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2005, s. 27. ISBN 83-09-01792-8.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[DrugBank-1] Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie DrugBank
BŁĄD PRZYPISÓW

[ChemIDplus-2] Prokaina, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2010-08-14] (ang.).

[Merck-3] Prokaina, chlorowodorek (107467). Merck Chemicals. [dostęp 2010-08-14]. (pol.).

[Sigma-4] Prokaina (nr P9879) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck).

[5] Farmakologia: podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy pod redakcją Wojciecha Kostowskiego i Zbigniewa S. Hermana. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 454. ISBN 978-83-200-3725-8.

[6] Jan Kazimierz (-1997) Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading, 2005, s. 533. ISBN 83-85632-82-4.

[7] S. Kanowski. Do the so-called "geriatric agents" fulfill the criteria of a rational drug therapy?. „Verh Dtsch Ges Inn Med”. 83. s. 972–82. PMID: 612073.

[8] RW. Fuller, BW. Roush. Procaine hydrochloride as a monoamine oxidase inhibitor: implications for Geriatric therapy.. „J Am Geriatr Soc”. 25 (2), s. 90–3, Feb 1977. PMID: 833415.

[9] I. Zwerling, R. Plutchik, M. Hotz, R. Kling i inni. Effects of a procaine preparation (Gerovital H3) in hospitalized geriatric patients: a double-blind study.. „J Am Geriatr Soc”. 23 (8), s. 355–9, Aug 1975. PMID: 1097490.

[10] Tadeusz Krzymowski, Jadwiga Przała: Fizjologia zwierząt : podręcznik dla studentów wydziałów medycyny weterynaryjnej, wydziałów biologii i hodowli zwierząt akademii rolniczych i uniwersytetów : praca zbiorowa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2005, s. 27. ISBN 83-09-01792-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]