Bełżec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał yi:בעלדזיץ
nowy fragment tekstu
Linia 35: Linia 35:
== Historia ==
== Historia ==


W czasie II wojny światowej, pod koniec 1941 roku, Niemcy założyli w [[Niemiecki Obóz Zagłady w Bełżcu|Bełżcu obóz zagłady]] [[Schutzstaffel|SS]]-[[Sonderkommando]] [[Niemiecki Obóz Zagłady w Bełżcu|Belzec]] utworzony w ramach operacji [[Einsatz Reinhardt]]. Metody zagłady opracowane w obozie bełżeckim zostały następnie wykorzystane w obozach w [[Sobibor|Sobiborze]] i [[Treblinka (KL)|Treblince]]. Do obozu hitlerowcy wywieźli około 500 tys. Żydów z Polski i zagranicy (w tym około 300 tys. z dystryktu [[Galicja]]). Deportacje z zagranicy objęły Żydów z [[Austria|Austrii]], [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] oraz [[Niemcy|Niemiec]]. Kilka tysięcy Polaków{{fakt|data=2011-11}} przywożono na zagładę z pobliskich miejscowości i ze [[Lwów|Lwowa]], głównie za udzielanie pomocy Żydom i za przynależność do organizacji konspiracyjnych. Obóz został zamknięty w grudniu 1942 roku. W ciągu kilku kolejnych miesięcy trwał demontaż urządzeń obozowych oraz zacieranie śladów zbrodni.
W czasie II wojny światowej, pod koniec 1941 roku, Niemcy założyli w [[Niemiecki Obóz Zagłady w Bełżcu|Bełżcu obóz zagłady]] [[Schutzstaffel|SS]]-[[Sonderkommando]] [[Niemiecki Obóz Zagłady w Bełżcu|Belzec]] utworzony w ramach operacji [[Einsatz Reinhardt]]. Metody zagłady opracowane w obozie bełżeckim zostały następnie wykorzystane w obozach w [[Sobibor|Sobiborze]] i [[Treblinka (KL)|Treblince]]. Do obozu hitlerowcy wywieźli około 500 tys. Żydów z Polski i zagranicy (w tym około 300 tys. z dystryktu [[Galicja]]). Deportacje z zagranicy objęły Żydów z [[Austria|Austrii]], [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] oraz [[Niemcy|Niemiec]]. Kilka tysięcy Polaków{{fakt|data=2011-11}} przywożono na zagładę z pobliskich miejscowości i ze [[Lwów|Lwowa]], głównie za udzielanie pomocy Żydom i za przynależność do organizacji konspiracyjnych. Obóz został zamknięty w grudniu 1942 roku. W ciągu kilku kolejnych miesięcy trwał demontaż urządzeń obozowych oraz zacieranie śladów zbrodni. Ofiary uśmiercano w prymitywnych komorach gazowych, a ich ciała grzebano w[http://www.sztetl.org.pl/pl/article/belzec/5,historia/ masowych mogiłach]. W okresie od stycznia do kwietnia 1943 roku groby te zostały rozkopane, a zwłoki spalono na stosach wykonanych z szyn kolejowych. W ciągu kolejnych miesięcy Niemcy zdemontowali urządzenia obozowe, teren zniwelowali i zalesili, zaś ostatnich więźniów wysłali do [http://www.sztetl.org.pl/pl/city/sobibor/ Sobiboru].


Wieś została wyzwolona [[21 lipca]] [[1944]] r. przez oddziały [[Armia Krajowa|AK]] Obwodu tomaszowskiego, przed nadejściem wojsk sowieckich.
Wieś została wyzwolona [[21 lipca]] [[1944]] r. przez oddziały [[Armia Krajowa|AK]] Obwodu tomaszowskiego, przed nadejściem wojsk sowieckich.

Wersja z 16:39, 9 mar 2012

Bełżec
{{{rodzaj miejscowości}}}
ilustracja
Państwo lubelskie
Powiat

tomaszowski

Gmina

Bełżec

Liczba ludności (2006)

2 723

Strefa numeracyjna

(+48) 84

Kod pocztowy

22-670

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC
Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: lubelskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Strona internetowa

Bełżecwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Bełżec, na szlaku komunikacyjnym Lublin-Lwów 17E372 . Siedziba gminy Bełżec. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś leży na terenie Roztocza Środkowego, 8 km na południe od Tomaszowa Lubelskiego oraz 16 km od przejścia granicznego w Hrebennem.

Etymologia nazwy

Nazwa Bełżec pochodzi od narzeczowego bełzy (bełży) się, 'bieli się'; prasłowo, tylko w polskim zachowane (jak np. uścieć, uścić się). Podobne: Bełz, Bełżyce, Bełza.[1]

Historia

W czasie II wojny światowej, pod koniec 1941 roku, Niemcy założyli w Bełżcu obóz zagłady SS-Sonderkommando Belzec utworzony w ramach operacji Einsatz Reinhardt. Metody zagłady opracowane w obozie bełżeckim zostały następnie wykorzystane w obozach w Sobiborze i Treblince. Do obozu hitlerowcy wywieźli około 500 tys. Żydów z Polski i zagranicy (w tym około 300 tys. z dystryktu Galicja). Deportacje z zagranicy objęły Żydów z Austrii, Czechosłowacji oraz Niemiec. Kilka tysięcy Polaków[potrzebny przypis] przywożono na zagładę z pobliskich miejscowości i ze Lwowa, głównie za udzielanie pomocy Żydom i za przynależność do organizacji konspiracyjnych. Obóz został zamknięty w grudniu 1942 roku. W ciągu kilku kolejnych miesięcy trwał demontaż urządzeń obozowych oraz zacieranie śladów zbrodni. Ofiary uśmiercano w prymitywnych komorach gazowych, a ich ciała grzebano wmasowych mogiłach. W okresie od stycznia do kwietnia 1943 roku groby te zostały rozkopane, a zwłoki spalono na stosach wykonanych z szyn kolejowych. W ciągu kolejnych miesięcy Niemcy zdemontowali urządzenia obozowe, teren zniwelowali i zalesili, zaś ostatnich więźniów wysłali do Sobiboru.

Wieś została wyzwolona 21 lipca 1944 r. przez oddziały AK Obwodu tomaszowskiego, przed nadejściem wojsk sowieckich.

Na miejscu byłego obozu zagłady znajduje się mauzoleum.

Postacie i wydarzenia związane z Bełżcem

  • Stefan Kobos ps. "Wrzos", ostatni komendant Samodzielnego Obwodu WiN Tomaszów Lubelski - Aresztowany w Brzezinach 21 stycznia 1956 r. przez UB na terenie gospodarstwa p. Szczepańskiego, który (wraz synami, sam) działał w WiN - oraz pomagał w ukrywaniu się Stefana Kobosa - "Wrzosa". Stefan Kobos w okresie swojej okupacyjnej działalności podziemnej zatrudniony był pod "przykrywką" pracownika kolei w Bełżcu.
  • 7 sierpnia 1971 r. wieś odwiedził prymas Polski Stefana Wyszyńskiego oraz kardynał Karol Wojtyła [2]

Atrakcje turystyczne

Linki zewnętrzne

Szablon:Linki do map Polski

  1. prof. Aleksander Brückner: Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków 1927, s. 20, Wydawnictwo Krakowska Spółka Wydawnicza
  2. Małgorzata Mazur, Nieproszony kardynał, Tygodnik Zamojski nr 16 z 20 kwietnia 2011 r.

Galeria