Przejdź do zawartości

90 Pułk Artylerii Haubic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
90 Pułk Artylerii Haubic
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1946

Organizacja
Dyslokacja

Słupsk

Rodzaj wojsk

Artyleria

Skład

patrz tekst

90 Pułk Artylerii Haubic (90 pah) – oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Pułk został sformowany we wrześniu i październiku 1945 roku na terenie Poznańskiego Okręgu Wojskowego z nadwyżek po rozwiązanej 2 Brygadzie Artylerii Haubic. Jednostka została zorganizowana według etatu Nr 4/10 pułku artylerii haubic 122 mm Rezerwy Naczelnego Dowództwa na stopie "P", a następnie dyslokowana do garnizonu Słupsk na terenie Pomorskiego Okręgu Wojskowego.

W lutym 1946 roku pułk został przeformowany w 30 Dywizjon Artylerii Haubic, który w grudniu tego roku otrzymał nazwę wyróżniającą "Berliński".

Struktura organizacyjna według etatu Nr 4/10

[edytuj | edytuj kod]
122 mm hb wz. 1938 (M-30)
  • Dowództwo pułku
  • dwa dywizjony artylerii haubic a. trzy baterie
  • bateria sztabowa a. pluton rozpoznawczy, pluton łączności i pluton topograficzny
  • szkoła pułkowa
  • pluton transportowy
  • pluton remontowy
  • warsztat techniczny
  • warsztat mundurowy
  • magazyny
  • ambulatorium

Stan etatowy liczył 10 pracowników i 619 żołnierzy, w tym 103 oficerów, 180 podoficerów i 336 szeregowców. Na uzbrojeniu znajdowały się dwadzieścia cztery 122 mm haubice wz. 1938 (M-38).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Jerzy Poksiński, Pomorski Okręg Wojskowy 1945-1949, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 2/3 (104/105), Warszawa 1983