W Europie grał w Barcelonie, z którą w 2001 wywalczył tytuł mistrza Hiszpanii. W tym samym roku został wybrany w drafcie przez Atlanta Hawks[2], jednak natychmiast oddano go do Memphis Grizzlies[3] w zamian za Shareefa Abdur-Rahima. W tym zespole z miejsca stał się gwiazdą ligi, po pierwszym sezonie (2001/02) gry w NBA zdobył tytuł najlepszego debiutanta rozgrywek[4]. Trzykrotnie wprowadził drużynę z Memphis do rozgrywek posezonowych. Koszykarzem Lakers został w lutym 2008 i w pierwszym sezonie dotarł z tym zespołem do finałów NBA, w następnym zaś zdobył tytuł mistrza NBA.
W latach 2006, 2009, 2010, 2011 i 2015 wystąpił w Meczu Gwiazd.
Mierzący 213 cm wzrostu koszykarz od lat jest podporą hiszpańskiej drużyny narodowej (debiutował w 2001). Zdobywał z nią medale ME (brązowy w 2001 i srebrny dwa lata później), brał udział w MŚ 2002 i IO 2004. W 2006 Hiszpania zdobyła złoty medal MŚ 06, choć Gasol odniósł kontuzję w meczu półfinałowym z Argentyną i nie zagrał w finale. Nie przeszkodziło mu to w znalezieniu się w najlepszej piątce turnieju, ogłoszono go również najlepszym graczem (MVP) mistrzostw, jednak z powodu urazu stracił początek sezonu w NBA – na parkiety wrócił dopiero w grudniu. Rok później zdobył srebrny medal ME 07, a w 2008 srebro IO. W 2009 r. Hiszpania pod jego wodzą zdobyła mistrzostwo Europy, Gasol został wybrany do pierwszej piątki oraz MVP imprezy. W 2011, razem z reprezentacją Hiszpanii ponownie został mistrzem Europy, kolejny raz został wybrany do pierwszej piątki turnieju[6].
.JPG)
Hiszpania[1]
Mistrz świata (2006)
2-kroty wicemistrz olimpijski (2008, 2012)
2-krotny wicemistrz Europy (2003, 2007)
Brązowy medalista mistrzostw Europy (2001)
2-kroty 
2-krotny 
Brązowy medalista 
