Przejdź do zawartości

Ricardo Sá Pinto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ricardo Sá Pinto
Ilustracja
Ricardo Sá Pinto (2022)
Pełne imię i nazwisko

Ricardo Manuel Andrade e Silva Sá Pinto

Data i miejsce urodzenia

10 października 1972
Porto

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1982–1987 FC Porto
1987–1991 SC Salgueiros
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1994 SC Salgueiros 57 (17)
1994–1997 Sporting 77 (20)
1997–2000 Real Sociedad 70 (6)
2000–2006 Sporting 97 (14)
2006–2007 Standard Liège 21 (2)
W sumie: 322 (59)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–1994  Portugalia U-21 10 (0)
1994–2001  Portugalia 45 (10)
W sumie: 55 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2010–2011 União Leiria (asystent)
2011–2012 Sporting CP U-19
2012 Sporting
2013 FK Crvena zvezda
2013–2014 OFI 1925
2014–2015 PAE Atromitos
2015 CF Os Belenenses
2016 Al-Fateh SC
2017 PAE Atromitos
2017–2018 Standard Liège
2018–2019 Legia Warszawa
2019 SC Braga
2020 CR Vasco da Gama
2021 Gaziantep
2022 Moreirense FC
2022–2023 Esteghlal
2023–2024 APOEL FC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ricardo Manuel Andrade e Silva Sá Pinto (ur. 10 października 1972 w Porto) – portugalski piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika lub napastnika, trener.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Seniorską karierę zaczynał w SC Salgueiros. W 1994 odszedł do Sporting CP, z którym w pierwszym sezonie zdobył puchar kraju.

W latach 1997–2000 występował w Realu Sociedad. W 2000 wrócił do Sportingu, gdzie wywalczył tytuł mistrza i wicemistrza ligi portugalskiej, puchar kraju oraz uczestniczył w finale Pucharu UEFA, gdzie jego klub przegrał z CSKA Moskwa 1:3. Po zakończeniu sezonu 2005/06 ogłosił, że kończy karierę piłkarską, ale został nakłoniony do zmiany tej decyzji. W maju 2006 podpisał kontrakt z belgijskim Standardem Liège. Po zakończeniu sezonu 2006/07 definitywnie zakończył karierę.

Rozegrał 45 spotkań w barwach reprezentacji Portugalii, w których strzelił dziesięć goli. Zadebiutował 7 września 1994 w Belfaście w wygranym przez spotkaniu z Irlandią Północną. Był powołany na ME 1996 i ME 2000. W reprezentacji po raz ostatni wystąpił 6 czerwca 2001 w meczu z Cyprem (6:0). Uraz stawu skokowego uniemożliwił mu start w MŚ 2002.

W 1997, żądając wyjaśnień od selekcjonera reprezentacji Artura Jorge, dlaczego ten nie powołał go do kadry, udał się do niego, a następnie pobił. W wyniku tego zajścia Jorge podał się do dymisji, a piłkarz został zdyskwalifikowany na rok[1].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 Sá Pinto został asystentem trenera Pedra Caixinhi w União Leiria. Po sezonie 2010/11 został trenerem juniorów w Sporting CP, a 13 lutego 2012 został nowym szkoleniowcem pierwszego zespołu[2]. 25 maja 2012 przedłużył kontrakt, podpisując dwuletnią umowę. 4 października 2012, po wyjazdowej przegranej 0:3 z węgierskim Videoton FC w Lidze Europy, został zwolniony z klubu[3]. 21 marca 2013 podpisał kontrakt z serbską Crveną zvezdą[4]. Prowadził również OFI 1925 i PAE Atromitos.

Legia Warszawa

[edytuj | edytuj kod]

13 sierpnia 2018 podpisał trzyletni kontrakt z Legią Warszawa, do której przyszedł razem ze swoimi trzema współpracownikami[5]. 2 kwietnia 2019 został zwolniony[6].

SC Braga

[edytuj | edytuj kod]

3 lipca 2019 związał się z portugalskim SC Braga dwuletnim kontraktem[7]. Pod jego wodzą klub wygrał grupę K Ligi Europy[8]. 23 grudnia tego samego roku został zwolniony[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Barbara Bardadyn, Liga Europejska: Sporting Lizbona ma nowego trenera: Ricardo Sa Pinto [online], przegladsportowy.pl, 14 lutego 2012 [dostęp 2019-03-01] (pol.).
  2. Ben Shave, Sporting: Domingos out, Sa Pinto in [online], portugoal.net, 13 lutego 2012 [dostęp 2019-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-14] (ang.).
  3. Official – Sá Pinto relieved of his duties; Oceano appointed caretaker coach; PortuGOAL, 2012-10-04.
  4. Jakub Komorowski, Sa Pinto w Belgradzie [online], transfering.pl, 21 marca 2013 [dostęp 2019-03-01] (pol.).
  5. Ricardo Sa Pinto trenerem Legii [online], legia.com, 13 sierpnia 2018 [dostęp 2019-03-01].
  6. Komunikat Legii Warszawa [online], legia.com, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-02].
  7. Wirtualna Polska Media, Ricardo Sa Pinto znalazł nową pracę. Portugalczyk poprowadzi SC Braga - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 3 lipca 2019 [dostęp 2019-12-24] (pol.).
  8. LE: SC Braga najlepsza w grupie K, korespondencyjna walka o triumf trwała do końca [online], Onet Sport, 12 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-24] (pol.).
  9. Wirtualna Polska Media, Ricardo Sa Pinto zwolniony z SC Braga - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 23 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-24] (pol.).