Harry Potter (postać): Różnice pomiędzy wersjami

Harry James Potter
czarodziej półkrwi, Szukający, Auror
	Postać z Harry Potter
	; Daniel Radcliffe, odtwórca roli Harry’ego Pottera
Pierwsze wystąpienie	Harry Potter i Kamień Filozoficzny
Grany przez	Daniel Radcliffe
Dubbing	Jonasz Tołopiło (1, 3–8); Aleksander Gręziak (2)
	Dane biograficzne
Przynależność	Hogwart (Gryffindor)
Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1980 ; Dolina Godryka
Rodzina	matka: Lily Evans; ojciec: James Potter; żona: Ginny Weasley; dzieci: James Syriusz Potter, Albus Severus Potter i Lily Luna Potter; Teściowie i szwagrostwo: Weasleyowie
	Inne informacje
Zajęcie	Były uczeń Hogwartu; Auror; szef Biura Aurorów; Szef Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów
Umiejętności	mowa językiem węży (czasowo)
Atrybuty	Różdżka - Ostrokrzew,; 11 cali,; Pióro feniksa
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 18:28, 22 wrz 2019

Harry James Potter – postać fikcyjna, główny bohater serii książek i filmów fantastycznych Harry Potter, syn Jamesa i Lily Potterów. Jako pomysł Potter narodził się w głowie autorki, J.K. Rowling, w pierwszej połowie lat 90. XX wieku.

Przeszłość

Harry James Potter urodził się 31 lipca 1980 roku jako syn Jamesa i Lily Potter z domu Evans w Dolinie Godryka. Jego ojcem chrzestnym stał się przyjaciel Jamesa z lat szkolnych, jeden z „Huncwotów”, Syriusz Black. Piętnaście miesięcy później, Halloween 1981 roku, Lord Voldemort zabił jego ojca i próbował oszczędzić jego matkę, lecz zniecierpliwiony, także ją pozbawił życia. Zrobił to, ponieważ dwa lata wcześniej Sybilla Trelawney wygłosiła przepowiednię dotyczącą końca rządów terroru Voldemort. Severus Snape zdołał mu przekazać tylko pierwszą część przepowiedni, dlatego Voldemort nie wiedział, że z chwilą, gdy będzie chciał zlikwidować chłopca, naznaczy go jako równego sobie. Koniec końców, poświęcenie matki chłopca wytworzyło tarczę miłości od której odbiło się mordercze zaklęcie (Avada Kedavra), co ocaliło Harry’ego. Trafiło w Voldemorta, który stracił całą swoją moc i sam stał się słabym strzępem ducha. W ten sposób Harry, wbrew woli Czarnego Pana (tak nazywali Voldemorta jego poplecznicy), został siódmym z jego horkruksów. Jedynym śladem po Morderczym Zaklęciu była blizna w kształcie błyskawicy - ruchu dłoni podczas rzucania zabójczego zaklęcia - na czole Harry’ego.

Albus Dumbledore, przywódca Zakonu Feniksa, w którym działali James i Lily, od razu po ataku zdecydował o umieszczeniu Harry’ego u jedynych żyjących krewnych: Petunii i Vernona Dursleyów. Rubeus Hagrid zamiast oddać Harry’ego Syriuszowi, spełnił to zadanie i dostarczył dziecko do domu na Privet Drive 4 w Little Whinging w hrabstwie Surrey. Albus naniósł na dom i okolice wszelkie możliwe zaklęcia ochronne a Petunia przypieczętowała je, akceptując obecność chłopca w swoim domu. Nawet sam Czarny Pan − gdyby mógł − oraz jego zwolennicy nie mogli go tam dosięgnąć.

Teraźniejszość

Pierwsza dekada i pierwszy rok nauki (listopad 1981 do czerwca 1992)

Spędził u nich dziesięć lat, doznająć nieuzasadnionych upokorzeń z zazdrości, stając się celem ataków kuzyna, Dudleya. W dniu swoich jedenastych urodzin Harry dowiedział się od Hagrida, posłańca Dumbledore’a, że jest czarodziejem, a jego rodzice nie zginęli (jak wmawiano mu przez lata) w wypadku samochodowym. Harry otrzymał zaproszenie do Hogwartu, szkoły dla czarodziejów. Po chwili wahania zgodził się wyruszyć z Hagridem do Londynu na ulicę Pokątną, by zakupić przedmioty niezbędne do czarodziejskiej edukacji. Okazało się, że w banku Gringota ma pieniądze po rodzicach, za które on kupił wyposażenie do szkoły a Hagrid śnieżnobiałą sowę, Hedwigę, którą używał do przesyłania korespondencji.

W drodze do Hogwartu Harry poznał swoich pierwszych w życiu przyjaciół: Rona Weasley i Hermionę Granger. Inni czarodzieje uważali go za bohatera, gdyż przeżył atak Voldemorta przez co również stał się rozpoznawalny i popularny wśród czarodziejów. Hogwart stał się jego prawdziwym domem. Nauka magii okazała się rzeczą trudną, aczkolwiek w większości przypadków dość przyjemną i owocną. Jego szkolnym wrogiem stał się Draco Malfoy.

Harry trafił do Gryffindoru, wraz z Ronem i Hermioną. Na swoim pierwszym roku Harry stoczył i wygrał walkę z trollem górskim, został szukającym w drużynie Gryfonów jako najmłodszy od 100 lat zawodnik. Na święta dostał należącą do jego ojca pelerynę-niewidkę. Pod koniec roku odkrył tajemnicę Kamienia Filozoficznego i powstrzymał Voldemorta przed odrodzeniem. Kwiryniusz Quirrell, nosiciel Voldemorta, rozsypał się w proch.

Drugi rok nauki (wrzesień 1992 do czerwca 1993)

Rok później odkrył sekret Komnaty Tajemnic. Dowiedział się także, że jest wężousty (potrafił porozumiewać się z wężami). Dzięki pomocy Faweksa - feniska Dumbledore’a i miecza Godryka Gryffindora pokonał wielkiego węża Bazyliszka. Ponownie przeszkodził Voldemortowi w odrodzeniu się i uratował Ginny Weasley, która nieświadomie stała się ofiarą Czarnego Pana. Jednocześnie zniszczył pierwszego horkruksa Voldemorta, przebijając dziennik Toma Marvolo Riddle kłem Bazyliszka. Zdołał również uwolnić skrzata Zgredka spod władzy Malfoyów – dzięki podstępowi z podarowaniem własnej skarpetki. Gilderoy Lockhart, który próbował sobie przypisać te zasługi, a Ronowi i Harry’emu wyczyścić pamieć, sam przyjął atak swoim zaklęciem zapomnienia i trafił do szpitala dla czarodziejów.

Trzeci rok nauki (wrzesień 1993 do czerwca 1994)

Pottera zaczął nauczać Remus Lupin, jeden z „Huncwotów” i przyjaciel jego zmarłego ojca. Od niego Potter nauczył się m.in. zaklęcia Patronusa, przeciw dementorom, którzy wysysali szczęście z ludzi oraz na których działanie chłopiec był podatny bardziej, niż inni. Harry poznał również swojego ojca chrzestnego, Syriusza Blacka oraz historię jego „zdrady”. Dowiedział się o „Huncwotach”, drugą przepowiednię Trelawney: Szablon:CytatD, prawdy o szczurze Rona − Peterze Pettigrew oraz przepędził setki dementorów od swego zaklęciem Patronusa w postaci cielesnego jelenia. Wraz z Hermioną cofnął się w czasie i tak uratował hipogryfa Hardodzioba przed śmiercią oraz ponownie pojmanego Syriusza, przez co ten (wreszcie niewinny w oczach Harry’ego) uciekł. Podczas roku szkolnego Harry otrzymał od Blacka „Błyskawicę” − najszybszą miotłę świata − która to po sprawdzeniu przez nauczycieli, posłużyła mu w wygranej w meczach quidditcha i była prezentem za wszystkie minione urodziny.

Czwarty rok nauki (wrzesień 1994 do czerwca 1995) W wyniku działań sługi Voldemorta działającego pod powłoką Alastora Moody Harry’ego zmuszono do udziału w Turnieju Trójmagicznym. Dzięki zaklęciu przywołującemu Accio za pomocą miotły wykradł jajo smoka, w drugim zadaniu miał wyciągnąć Rona z jeziora, udało mu się to dzięki roślinie o nazwie skrzeloziele, dostarczonej przez Zgredka (w filmie to Neville powiedział Potterowi o tej możliwości). Harry wypłynął ostatni, ale za szlachetną postawę (dopłynął pierwszy do celu, ale upewnił się, że wszystkie „ofiary” są bezpieczne, wyciągnął również siostrę rywalki, kiedy ta miała problemy w jeziorze) otrzymał dużą ilość punktów. Ostatecznie wygrał ex aequo z Cedrikiem Diggorym. Puchar turniejowy przeniósł zwycięzców na cmentarz w Little Haglenton, gdzie Voldemort się odrodził dzięki krwi Harry’ego, mięśniom dłoni Pettigrew oraz kościom ojca Voldemorta. Cedrik zginął, a Voldemort i Harry stoczyli ze sobą pojedynek, podczas którego powstał bardzo rzadki efekt Priori Incantatem (rdzenie różdżek Pottera i Riddle’a są takie same), który spowodował pojawienie się zjaw osób zabitych przez Voldemorta: Cedrika, rodziców Harry’ego, Berty Jorkins oraz Franka Bryce. Harry uciekł swemu wrogowi, pochwycił ciało Cedrika i przywołał Puchar turniejowy przez co wrócił do Hogwartu. Tam sługa Voldemorta dowiedział się co się stało, ale potem sam został obnażony przez Dumbledore’a, któremu opowiedział jak doszło do odrodzenia Czarnego Pana. Korneliusz Knot zablokował sobie możliwość przesłuchania owego sługi oraz nie uwierzył w opowieści dyrektora Hogwartu i „Chłopca-Który-Przeżył”. Zakon Feniksa został reaktywowany i zmuszony do działania w podziemiu.

Piąty rok nauki (wrzesień 1995 do czerwca 1996)

Tymczasem Ministerstwo Magii zaczęło uprzykrzać działania i życie Dumbledore’a i Harry’ego, wszczynając kampanie szyderstw wobec nich. Harry musiał użyć zaklęcia patronusa w rejonie mugoli by ochronić siebie i Dudleya, co było zabronione uczniom prawem czarodziejów. Cała akcja, wszczęta przez Dolores Jane Umbridge zakończyła się oczyszczeniem Harry’ego z zarzutów z pomocą wyrozumiałej Amelii Bones, świadka ataku Arabelli Figg i dyrektora Hogwartu, który od tego czasu unikał kontaktu z chłopcem. Ministerstwo Magii i tak wmieszało się w sprawy Hogwartu, czyniąc Umbridge nauczycielką obrony przed czarną magią. Wkrótce zaczęła nauczanie czystej teorii, bez zajęć praktycznych co spotkało się z buntem uczniów. Ci założyli pod jej nosem „Gwardię Dumbledore’a” z Harrym jako nauczycielem. Umbridge, która w międzyczasie stała się Wielkim Inkwizytorem szkoły a w końcu kwietnia 1996 roku, dyrektorem jeszcze bardziej dręczyła Harry’ego to szlabanami, uniemożliwianiem odwiedzania Hogsmeade czy zakazem gry w quidditch. Do tego doznał on jeszcze wizji ataku w ciele węża Nagini na Artura Weasley co też uratowało mu życie. Pomimo tego, przeżył swój pierwszy pocałunek z Cho Chang. Severus Snape, poproszony przez Dumbledore’a, pod przykrywką korepetycji z eliksirów, nauczał Harry’ego oklumencji by ten mógł zamknać swój umysł przed wizjami Czarnego Pana. Harry został zwabiony przez Voldemorta do Depratamentu Tajemnic w Ministestwie Magii wizją torturowania Syriusza. Niektórzy członkowie rozbitej Gwardii Dumbledore’a udali się z nim na miejsce, gdzie nie znaleźli Blacka, ale wdali się w bitwę ze śmierciożercami. W jej trakcie pierwsza przepowiednia Trelawney, na którą od roku polował Voldemort, uległa zniszczeniu. Czarny Pan osobiście pojawił się w ministerstwie i stoczył bitwę Dumbledorem oraz opętał Harry’ego. Ze śmiertelnego uścisku uwolniła go miłość do Syriusza, który chwilę wcześniej zginął z ręki Bellatrix Lestrange. Voldemort ujawnił swoje istnienie Korneliuszowi Knott, który został zmuszony do zaakceptowania nowej rzeczywistości i odwołania Umbridge ze szkoły. Harry poznał pełną pierwszą przepowiednię od Albusa Dumbledore. Szablon:CytatD

Szósty rok nauki (wrzesień 1996 do czerwca 1997)

W ministerstwie zmieniło się kierownictwo – Rufus Scrimgeour jako nowy minister zmienił politykę, rozpoczął walkę z Voldemortem. Także nakłaniał Harry’ego „wybrańca”, by ten udzielił ministerstwu wsparcia wizerunkowego. W szkole pobierał lekcje z Dumbledorem na temat przeszłości Voldemorta i tak dowiedział się o horkruksach. Dumbledore zdołał zniszczyć kolejny, czyli pierścień Marvolo Gaunta. Harry znalazł bardzo stary podręcznik do eliksirów niejakiego „Księcia Półkrwi” i odnalazł tam przekształcone przepisy na eliksiry. Dzięki nim stał się najlepszy w ich przyrządzaniu a także ulubieńcem Horacego Slughorn. Także formuły różnych nieznanych zaklęć np. złowrogiego Sectumsempra czy Muffliato. Zaklęcie Sectumsempra użył na Draconie Malfoy, za co dostał okropny, ale zasłużony szlaban. Harry pocałował Ginny Weasley po wygranym meczu quiddicha. Od tej pory byli parą. Pod koniec szóstego roku nauki Harry i Albus odkryli gdzie jest Medalion Slytherina - kolejny horkruks. Wydobycie go z zabezpieczeń zużyło siły życiowe Albusa, który krótko potem został rozbrojony przez Dracona Malfoya i zginął z ręki Severusa Snape’a. Po jego śmierci Harry zerwał z Ginny, bo obawiał się, że Voldemort może ją wykorzystać. Tajemniczym Księciem Półkrwi okazał się były mistrz eliksirów w szkole i obecny nauczyciel obrony przed czarną magią. Harry ruszył za nim w pościg, ale został szybko powstrzymany przez Snape’a. Ten jednak nie pozwolił go skrzywdzić innym śmierciożercom, mówiąc im, że Potter „należy do Czarnego Pana”. Po pogrzebie dyrektora Hogwartu uznał, że nie wróci na 7. rok nauki, lecz poświęci się by zniszczyć resztę horkruksów by w końcu on lub ktoś inny zakończył życie Voldemorta. Hermiona i Ron zgodzili się mu towarzyszyć w tym zadaniu. Medalion Slytherina natomiast okazał się podróbką, podmienioną przez tajemniczego „R.A.B.”

Szukanie horkruksów (wrzesień 1997 do maja 1998)

Dursleyowie zostali zmuszeniu do opuszczenia Privet Drive, gdyż w 17. urodziny Harryego − dzień osiągnięcia przez niego pełnoletniości − wszystkie zaklęcia ochronne Dumbledore’a wygasną. Zrealizowano plan Mundungusa Fletcher by siedmiu Potterów poleciało do Nory na miotłach. Zamiar udał się częściowo. Podczas jego realizacji zginęli Alastor Moody, Hedwiga (ratując życie Hagridowi przed śmiertelnym zaklęciem) i utracono miotłę Blyskawicę. Harry trafił do Nory Weasley'ów. Dumbledore zapisał Potterowi w testamencie złoty znicz, który Harry złapał w pierwszym meczu, a także miecz Godryka Gryffindora – tego jednak nie dostał. Musiał uciekać z Hermioną i Ronem z Nory w trakcie ślubu Billa z Fleur Delacour. Przenieśli się do Tottenham Court Road w Londynie. W kafejce napadli na nich Antonin Dołohow i Thorfinn Rowle. Zostali pokonani, ale trio dziwiło się skąd to śmierciożercy wiedzieli, gdzie przebywali. Rozwiązaniem zagadki jest to, że imię Voldemorta stało się Tabu = można było wykryć wszystkich, którzy je wymawiają. Stamtąd przenieśli się do odziedziczonego przez Harry’ego domu Syriusza, przy Grimmauld Place 12. Dowiedzieli się kim jest R.A.B. - brat Syriusza, Regulus Arcturus Black oraz, że Severus Snape został dyrektorem szkoły, Alecto Carrow nauczycielką mugoloznawstwa a brat Amycus nauczycielem propagowania czarnej magii. Od kiedy Harry wręczył Stworkowi fałszywy medalion i wykazał chęć pomocy w wypełnieniu ostatniej woli Regulusa, Stworek zmienił nastawienie do niego, Rona oraz Hermiony i stał się wzorową pomocą domową. Opowiedział jak zginął Regulus i sprowadził do domu Mundungusa Fletchera, który ukradł prawdziwy horkruks. Złodziej przekazał im, że za cenę pozostania na wolności, podarował go ropuchowatej czarownicy - Dolores Umbridge. Trio udało się odbić medalion za cenę porzucenia Grimmauld Place, gdyż Corban Yaxley przebił się przez zaklęcie Fideliusa. Aportowali się na polanie, zmieniając co jakiś czas miejsce pobytu w namiocie, gdzie Hermiona za każdym razem rzucała skuteczne zaklęcia przeciw mugolom, szmalcownikom i śmierciożercom.

Medalion wywierał zły wpływ na każdego, kto nosił go zbyt długo, więc postanowili nosić go na zmianę. Gdy zapomnieli zabrać go od Rona, oddał im medalion i odszedł od nich. Harry i Hermiona udali się do Doliny Godryka, gdyż przypuszczali, że Dumbledore mógł zostawić miecz u Bathildy Bagshot. Po odwiedzeniu cmentarza, gdzie spoczywali rodzice Harry’ego, Bathilda odnalazła ich i zaprowadziła do swego domu. W pewnym momencie okazało się, że kobieta już od dawna nie żyje, a w jej ciele przebywa Nagini. Wyjaśniało to więc, dlaczego tylko Harry słyszał jej słowa. W czasie ucieczki przed Voldemortem, Hermiona przypadkowo złamała różdżkę Harry’ego.

Harry używał różdżki Hermiony. Podczas jednej z nocnych wart, zobaczył srebrzystą łanię, która chciała, by za nią poszedł. Zaprowadziła go nad jezioro, gdzie pod lodem leżał miecz Gryffindora. Harry zanurkował po miecz i medalion na łańcuszku zaczął go dusić. Pottera uratował Ron, który znalazł ich dzięki wygaszaczowi Dumbledore’a. Harry otworzył medalion, a Ron przebił go mieczem.

Od ojca Luny poznali historię trzech braci Peverell i Insygniów Śmierci: kamienia wskrzeszenia, peleryny niewidki i Czarnej Róźdzki. Cała trójka została złapana przez szmalcowników gdy Harry wpadł na plan Voldemorta, który rzeczywiście szukał Czarnej Ródzki i wypowiedział imię wroga. Szmalcownicy wyłapali ich i doprowadzili ich dworu Malfoyów. Bellatrix wpadła w szał i niepokój, gdyż zobaczyła miecz Gryffindora, który w teorii był przechowywany w jej skrytce bankowej w banku Gringott. Torturowała Hermionę i goblina Gryfka by wyjawili jej prawdę - który z przedmiotów jest prawdziwy. Harry, dzięki kawałkowi lusterka, które przed laty dostał od Syriusza, zdołał przyzwać pomoc – był to skrzat Zgredek, który pomógł wydostać się wpierw Lunie, Ollivanderowi i Gryfkowi a następnie im samym, ale zginał podczas zadania. Chwilę wcześniej w piwnicy posiadłości zmarł uduszony własną ręką Peter Pettigrew. Harry’emu w tym czasie udało się rozbroić Dracona Malfoya i zyskać jego różdżkę. Dopiero podczas własnoręcznego pochówku skrzata, Harry pojął oklumencję. Od uwolnionego Ollivandera, Potter poznał historię Czarnej Różdżki, a Gryfek za miecz Gryffindora miał im pomóc w kradzieży pucharu Helgi Hufflepuff, znajdującego się w skrytce Lestrange’ów. Plan się udał, bohateorie uciekli na niewidomym smoku ale gobliny sprowadziły do Voldemorta pochwyconego Gryfka z mieczem Gryffindora. Czarny Pan wpadł w szał i pozabijał stojące przy nim osoby a potem ogarnął go lęk, gdyż nie spodziewał się, że tak młody wróg odkryje jego tajemnice. Harry przeczytał jego myśli i odkrył, że jeden z horkruksów jest ukryty w Hogwarcie. Udali się do Hogsmeade, gdzie Aberforth Dumbledore ochronił ich przed atakiem dementorów i śmierciożerców. Przez jego bar przeniknęli do Hogwartu co sprowadziło członków Zakonu Feniksa i rozpoczęło bitwę o szkołę ze śmierciożercami. Harry’emu udało się znaleźć jeszcze jednego horkruksa − Diadem Roweny Ravenclaw − dzięki Lunie Lovegood i rozmowie z Szarą Damą. Diadem został zniszczony przez Goyle’a przepotężnym zaklęciem „szatańskiej pożogi” w pokoju Życzeń. Ron zaprowadził natomiast Hermionę do Komnaty Tajemnic, gdzie ona przebiła kłem bazyliszka czarkę. Wspomnienia umierającego Snape’a natomiast pozwoliły zmienić postrzeganie byłego nauczyciela eliksirów jako niezłomnego i lojalnego sługę Dumbledore’a. Harry zyskał pewność o tym, że stał się horkruksem Czarnego Pana, dlatego udał się do Zakazanego Lasu gdzie przywołał do siebie duchy Lupina, Syriusza, matki i ojca za pomocą kamienia wskrzeszenia ukrytego w zniczu. Porzucił to insygnium i oddał swoje życie, dając się „zabić” Voldemortowi. Przeżył, gdyż w Czarnym Panu płynęła krew Lily i jej tarcza obronna uniemożliwiła właściwe zadziałanie morderczego zaklęcia. Voldemort zniszczył część swojej duszy w Harrym. Dzięki matce Dracona, Rubeus Hadrid przyniósł go do zamku. Voldemortowi wydawało się, że triumfuje i chciał upokorzyć Neville’a używajac do tego kapelusza przydzielającego do „odpowiedniego” domu − do Slytherinu. Jednakże na pomoc Zakonowi Feniksa przyszedł Graup oraz centaury. Longbottom wyjął z kapelusza miecz Gryffidora po czym ściął nim ostatniego horkruksa − węża Nagini. Skrzaty domowe pod wodzą Stworka wybiegły z kuchni by walczyć za Pottera. Rozpętała się bitwa podczas której Harry ukrył się pod peleryną-niewidką. Ujawnił się dopiero po tym jak Molly Weasley odebrała życie Bellatrix. Czarna Różdżka używana przez Voldemorta nie mogła walczyć z Potterem – ten, pokonując Dracona Malfoya, stał się jej prawowitym właścicielem. Harry nakazał Tomowi skruchę i wyjawił mu jaka rolę pełnił Snape. Ostatecznie unicestwił swojego wroga, gdyż mordercze zaklęcie odbiło się od expelliarmus Harry’ego i pozbawiło życia Voldemorta.

Świat zaczął wracać do normy: zaklęci Imperiusem przychodzili z wolna do siebie, Śmierciożercy uciekali w popłochu lub byli chwytani, niewinnie uwięzieni w Azkabanie zostali wypuszczani na wolność oraz że Kingsley Shacklebolt został mianowany tymczasowo Ministrem Magii… . Harry wkrótce wyjaśnił przyjaciołom wszystko, ale zdecydował, że Czarna Różdżka − po tym jak skutecznie naprawił nią swoją różdżkę z piórem feniksa − spocznie w grobie Dumbledore’a.

Harry dziewięć razy przeżył spotkanie z Lordem Voldemortem:

w Dolinie Godryka, gdy miał rok, podczas Halloween w 1981
w podziemiach Hogwartu w 1992
w Komnacie Tajemnic w 1993
na cmentarzu w Little Hangleton w 1995
w Ministerstwie Magii w 1996
w bitwie nad Little Whinging w lipcu 1997
ponownie w Dolinie Godryka w grudniu 1997
w Zakazanym Lesie w maju 1998
i w Wielkiej Sali Hogwartu, gdzie wszystko się zakończyło, w maju 1998.

Epilog

Harry nie wrócił do Hogwartu po zakończeniu wojny na 7. rok nauki, co nie przeszkodziło jemu i Ronowi w zostaniu aurorem. Stał się ojcem chrzestnym osieroconego Teda Remusa Lupin. W 2007 sam został Szefem Biura Aurorów. Ożenił się z Ginny Weasley i razem z nią miał trójkę dzieci: synów Jamesa Syriusza, Albusa Severusa i córkę Lily Lunę. Zatrzymał motocykl Syriusza, który teść, Artur Weasley mu naprawił. Stracił zdolność mówienia w języku węży, ale też od 19 lat jego blizna nie dała o sobie znać.

Harry Potter zadbał też o to by w Hogwarcie, w gabinecie dyrektorów, pojawił się obraz Snape’a, po tym jak dopiął swego w oczyszczenie jego imienia i właściwym pochówku. Potter jednak nigdy nie porozmawiał z wizerunkiem Severusa.

Pogodził się z Draconem i Dudleyem. Ich relacje nie były przyjacielskie, lecz neutralne. Natomiast wnuki Petunii i Lily spędzały razem czas na Boże Narodzenie.

Drzewo genealogiczne z perspektywy

Osobny artykuł: Ród Blacków.

rodziny Potter

rodzina Peverellów

Salazar Slytherin

Cadmus Peverell

Antioch Peverell

Ignotus Peverell

syn Ignotusa Peverella

Linfred ze Stinchcombe

Iolanthe Peverell

Hardwin Potter

wiele pokoleń

Ralston Potter

Marvolo Gaunt

rodzina Blacków

wiele pokoleń

Tom Riddle

Meropa Gaunt

Morfin Gaunt

Pani Potter

Henry Potter

Tom Marvolo Riddle

Septimus Weasley

Cedrella Black

pan i pani Dursley

pan i pani Evans

Euphemia Potter

Fleamont Potter

pan Delacour

Audrey Weasley

rodziny Weasley

rodzina
Black †

Arcturus Black †
(ur. 1884)^[1]
+
Lysandra Yaxley †

rodzice Ignatiusa
i pana Prewett †

Arcturus Black †
(ur. 1901)^[1]
+
Melania Macmillan †

Septimus Weasley †

Cedrella Black †

pani Prewett
(matka Molly, Gideona
i Fabiana †)

pan Prewett
(ojciec Molly, Gideona
i Fabiana †)

Lucretia Black †

pan Delacour

Gideon Prewett †

Fabian Prewett †

Lily Evans †

James Potter †

Fred Weasley †

Audrey