45 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
45 Korpus Zmechanizowany
45-й механизированный корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1932

Rozformowanie

1938

Tradycje
Rodowód

45 Dywizji Piechoty

Kontynuacja

25 Korpus Pancerny (ZSRR)

Dowódcy
Pierwszy

komdiw Anton Borisienko

Ostatni

kombrig Nikołaj Wiedieniew

Organizacja
Dyslokacja

Ukraina

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska pancerne

Podległość

Ukraiński Okręg Wojskowy
Kijowski Okręg Wojskowy

45 Korpus Zmechanizowany (ros. 45-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej z lat trzydziestych.

Formowanie[edytuj | edytuj kod]

Korpus został sformowany jesienią 1932 na bazie 45 Dywizji Piechoty Ukraińskiego Okręgu Wojskowego. W 1935 Korpus podlegał pod Kijowski Okręg Wojskowy[1]. 5 kwietnia 1938 roku na podstawie Dyrektywy Nr. М1/00666 Korpus został przeformowany w 25 Korpus Pancerny.

Czołgi T-26 produkcji z 1933 roku ze 133 brygady 45 Korpusu Zmechanizowanego na manewrach w Kijowskim Okręgu Wojskowym we wrześniu 1935 roku

Skład korpusu[edytuj | edytuj kod]

  • 133 Brygada Zmechanizowana wyposażona w czołgi T-26:
    • trzy bataliony czołgów,
    • batalion piechoty,
    • batalion karabinów maszynowych,
    • dywizjon artylerii,
    • batalion saperów,
    • kompania przeciwlotniczych karabinów maszynowych,
  • 134 Brygada Zmechanizowana wyposażona w czołgi BT:
    • trzy bataliony czołgów,
    • batalion piechoty,
    • batalion karabinów maszynowych,
    • dywizjon artylerii,
    • batalion saperów,
    • kompania przeciwlotniczych karabinów maszynowych,
  • 135 Brygada piechoty,
  • jednostki korpuśne:
    • batalion łączności,
    • batalion rozpoznawczy,
    • batalion chemiczny,
    • batalion saperski,
    • dywizjon artylerii[1].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Na wyposażeniu korpusu na dzień 1.04.1937 znajdowało się:

  • 496 czołgów:
  • 87 samochodów pancernych:
  • 502 samochody,
  • 59 ciągników,
  • 66 motocykli,
  • 250 pojazdów specjalnych, w tym: działa samobieżne, ciągniki na bazie T-26 (8 szt)[1].

Dowództwo korpusu[edytuj | edytuj kod]

  • kombrig/komdiw Anton Borisienko – 1932 — 1937 (aresztowany i rozstrzelany),
  • kombrig Filipp Golikow – 07.1937 – 01.1938,
  • kombrig Nikołaj Wiedieniew – 1.01.1938 – 1.07.1938.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Bieszanow 2012 ↓, s. 67.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Władimir Bieszanow, "Nie byliśmy jeszcze całkowicie gotowi ..." (2). Technika Wojskowa Historia. Nr 3/2012, Warszawa: Magnum – X, 2012 (pol.).