17 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

17 Korpus Zmechanizowany
17-й механизированный корпус
	Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	marzec 1941
	Dowódcy
Pierwszy	generał major Michaił Pietrow
	Działania zbrojne
	II wojna światowa
	Organizacja
Dyslokacja	Baranowicze
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	wojska zmechanizowane

17 Korpus Zmechanizowany (ros. 17-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

Formowanie[edytuj | edytuj kod]

Formowanie Korpusu rozpoczęto w marcu 1941 roku w Zachodnim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu rozlokowany był w Baranowiczach na Zachodniej Białorusi.

22 czerwca 1941 17 Korpus Zmechanizowany liczył 16 578 żołnierzy (46% stanu etatowego) oraz miał na stanie:

36 czołgów, w tym:
- 24 BT,
- 3 T-26, w tym 2 czołgi z miotaczami płomieni,
- 11 T-37/T-38/T-40^[1].
670 samochodów^[2].

W chwili ataku Niemiec na ZSRR korpus znajdował się w składzie wojsk Frontu Zachodniego. Całkowicie rozbity w rejonie Baranowicz przez oddziały niemieckiej 2 Grupy Pancernej z Grupy Armii „Środek”.

Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.
Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.
1941 ГОД: Сколько танков было у Сталина?/ 1941 rok: Ile czołgów miał Stalin?. [dostęp 2016-11-29].
Michał Fiszer. Rozgromienie Frontu generał Dmitrija Pawłowa. „Technika Wojskowa. Historia”. 3, 2011. Warszawa: Magnum – X Sp. z o.o..